ลิขิตรักเจ้าสาวยมทูต

     ที่รีสอทต์แคนเทอร์ล๊อต

"วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่จะทำกิจกรรมนะเที่ยงนี่ เราก็จะกลับบ้านกันแล้ว" "นี่เมกุมิจ้ะ เมื่อคืนเธอนอนเต็มอิ่มหรือเปล่า" "จ้ะ แล้วเซตซุล่ะ" "ชั้นก็ไม่หรอกนะ พอดีมัวแต่ดูหนังอ่ะเออเที่ยงนี่ก็กลับกันแล้ว ถึงบ้านเมกุมิตอนไหนชั้นจะมาหานะ" "จ้ะ" ทุกคนก็ปลูกต้นไม้แบบสนุกสนานเหมือนเคย เอ๊ะ! แต่ทำไมไม่เห็นเรียวคุงเลยล่ะ เฮ้อ สงสัยคงลำบากใจเรื่องเมื่อคืนนั้นแน่เลย แป๊ะ! "สนุกมั้ยเมกุมิ" เสียงนี้นี่มัน "เรียวคุง" "เฮ้อ วันนี้เป็นวันสุดท้ายนะสิ น่าเสียจัง" เรียวคุงทำเหมือนเด็กกำลังงอน "น่ารักจัง เรียวคุงทำหน้าอย่างเนี่ย" เรียวคุงก็ยิ้มให้ชั้น และเราสองคนก็ปลูกป่าอย่างสนุกสนาน "ทุกคนเที่ยงแล้วนะ กลับบ้านได้แล้วจ้ะ"

     ที่โลกยมฑูต

"พระราชาค่ะ ข้าว่าเราควรบอกความจริงตามคำสัญญาของบรรพบรุษตระกูลอุตาโนะเเล้วล่ะ" "เกล้ากระหม่อม เห็นด้วยพระเจ้าค่ะ" ท่านอำมาตย์ลงความเห็น "แล้วลูกชายข้าล่ะท่านราชินี" "ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวข้ารับสั่งให้แม่นมของลูกเรา พามาหาพวกเาาเอง" ราชินีทำท่าอย่างสบายใจ "งั้นเราไปกัน" 

     ที่บ้านอุตาโนะ

  "คุณแม่ค่ะ หนูกลับมาแล้วนะ" "มาแล้วเหรอจ้ะ อ่ะวันนี้ลูกไปซื้อของร้านซุปเปอร์มาร์เก๊ตหน่อยนะ พอดีมาแขกน่ะ" คุณแม่ทำหน้าเศร้า หรือแขกที่มาเป็นคนไม่ดีหรือ"คะ" ชั้นก็รีบไปที่ซุปเปอร์ทันที ว้าบ!!! "เรามาทำตามสัญญาล่ะนะ คุณนายอุตาโนะ" "ท่านระ..รา..ชิชินี" เพล้ง!!! ฮึอ เสียงแก้วแตกนิ ชั้นมาถึงหน้าบ้านพอดี เพราะซุปเปอร์อยู่ไกลมากๆซื้อจากตลาดมาแทน "คุณแม่ค่ะ ว้าย!!!" ชะ...ชั้นเห็นผู้หญิงและผู้ชายอีกสองคนกำลังยืนอยู่ตรงหน้าแม่ที่กำลังสั่นกล้ว "นี่พวกคุณทำอะไรแม่ชั้นน่ะ"  ผู้หญิงคนนั้นหันมาหาชั้นอย่างตกใจ "นะ...นี่เองพระราชา นี่เจ้าสาวของลูกเรา" ห่ะ!!!พระราชา...เจ้าสาว...เจ้าชาย!!!!!

.

.

"พวกเราขอโทษนะจ้ะ ที่ทำให้ตกใจ" "ไม่เป็นไรหรอกเพคะ" ราชินีหันมาหาชั้นและยิ้ม"ที่พวกเรามาที่นี่เราจะมาทำตามสัญญาที่กล่าวว่าลูกสาวคนที่100ของตระกูลอุตาโนะ จะต้องกลายเป็นเจ้าสาวของเจ้าชายยมทูตของเรา ซึ่งเจ้าสาวคนนี้ก็คือเธอนั้นเอง" มะ...มะไม่จริง ชั้นไม่ได้รักเจ้าชายยมทูตคนนั้น ชั้นรักเรียวคุงนะไม่ ไม่~~~