สายลับนักสืบรัก

9.6

เขียนโดย โอเปิ้ล

วันที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 14.58 น.

  5 บทนำ
  7 วิจารณ์
  6,451 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 กันยายน พ.ศ. 2558 00.31 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) ยินดีทีได้รู้จัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ยินดีที่ได้รู้จัก

" ไอเฟอร์นี้แกยังไม่เสร็จอีกเหรอวะ "

   เสียงบิดาคนที่สองดังผ่านบานประตูเข้ามาในห้อง ทำเอาฉันสะดุ้งเลย ฉันกำลังยืนแต่งตัวอยู่ที่หน้ากระจกบานใหญ่ ชุดยูนิฟรอมของร.ร.ใหม่นี้ สีได้ใจฉันมากแดงแปร๊ดเลยละ ≥3≤ ฉันหนุมตัวไปมาสองสามครั้งเพื่อตรวจดูความเรียบร้อยและเดินออกไปเปิดประตูห้องนอนอย่างเซ็งๆ

ป๊อก!!! @_@

" โอ๊ยยย! เจ็บน่ะ " ╥﹏╥

" สมน้ำน่าทีหลังจะได้จำ ไปกันได้แล้วสายมากแล้วน่ะ " ̄へ ̄

    เป็นไงละเปิดประตูปุ๊บโดนเขกกะบาลปั๊บ แหมอะไรจะเหมาะเจาะขนาดนี้ ซวยแต่เช้าเลยเหรอเรา เฮ้ยยย~~ -_-#

" เปิดเรียนวันแรกตั้งใจเรียนน่ะเฟอร์ "

   ฉันส่งยิ้มหวานๆให้แม่แทนคำตอบแล้วแม่ก็หันไปหาพี่ชายตัวแสบ

" ส่วนแก อย่าไปหาเรื่องใครเขาละ "

" โถ่...แม่มองผมเป็นคนยังไงครับเนี้ย "

    ฉันกับพ่อยืนหัวเราะกันเสียงดัง ก่อนที่พ่อกัยแม่จะอวยพรอวยชัยให้ก็กินเวลาไปมากเลยละ เราทั้งคู่บอกลาพ่อกับแม่ก่อนจะเดินไปขึ้นรถเพื่อไปรับอีกหนึ่งชีวิตและมุ่งตรงไปร.ร.ใหม่

     เมื่อรถเฟอรลี่สุดหรูถูกขับเข้ามาจอดในโรงจอดรถจองทางร.ร.ที่จัดไว้ให้นักเรียนทุกคนแต่เห็นจะเป็นรถคันนี้ที่เด่นที่สุด!และแน่นอน เหมือรถคันนี้สะกดสายตาให้คนทั้งร.ร.หันมามองแล้วมีเหรอที่คนเหล่านั้นจะไม่สนใจคนในรถ...ไม่มีทาง!  พอรถจอดปุ๊บเปิดประตูปั๊บก็ได้ยินเสียซุบซิบกันให้ก้องเลย

" ไปเถอะ อย่าไปสนใจคนพวกนั้นเลย "

     พี่ฟอร์ดเดินมาจูงมือฉันซึ่งฉันเองก็จับมือยายวิ้งค์ให้เดินตามมาด้วยและเมื่อถึงที่นัดเจอของอาจารย์พี่ฟอร์ดก็ฝากฝังฉันไว้กับอาจารย์ให้เสร็จสัพทำอย่างกับฉันเป็นนักโทษแนะ เชอะ! 

" เฟอร์..พี่ไปแล้วน่ะ อย่าก่อเรื่องเด็ดขาดเข้าใจมั๊ย "

" ค้าาาา  ทราบแล้วค้าบอกตัวเองดีกว่ามั๊ยค่ะคุณพี่ชาย " ^_^

" ย้อนหรอไอนี้เดี๋ยวเหอะ! "

≧∇≦

" เออๆรู้แล้ว วิ้งค์พี่ฝากเฟอร์ด้วยน่ะ "

" ค่ะ...พี่ฟอร์ด "

   แหมตอบรับเสียงหวานเชียวน่ะยายวิ้งค์ไวค์ พอพี่ฟอร์ดเดินจากไปฉันและวิ้งค์ก็เดินตามอาจารย์คนใหม่ไปที่ห้องเรียนและเมื่อมาถึงก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายกันดังนั่นตามประสานักเรียนใหม่ที่เพิ่งเจอกัน เมื่ออาจารย์เข้าห้องเป็นธรรมดาที่นักเรียนต้องเงียบ!

" อ้าว เชิญนักเรียนใหม่อีกสองคนเข้าห้องได้แล้วค่ะ "

    อาจารย์เรียกฉันและวิ้งค์ให้เข้าในห้องเรียน เมื่อเห็นว่าฉันและวิ้งค์ไม่เดินตามเข้าไปท่านจึงเรียนเชิญโดยการทำท่าผายมือเชิญให้เข้าไปในห้องฉันและวิ้งค์พยักหน้าสองสามครั้งแทนคำตอบและเดินเข้าไปในห้องเมื่อฉันและวิ้งค์เดินเข้ามาในห้องเรียนก็เจอเข้ากับสายตาหวานเยิ้มของนักเรียนชายและสายตาอิจฉาของนักเรียนหญิง แหมก็เข้าใจคนมันสวยก็แบบนี้แหละ (แหวะหลงตัวเอง) อะไรย๊ะยายนักเขียนยังไงซะฉันก็ได้แจ้งเกิดในห้องเรียนไม่เหมือนยายนักเขียนหรอกแจ้งเกิดในห้องน้ำ555เก่งจริงๆคิดเนื้อเรื่องได้ในห้องน้ำ (ฉันแจ้งเกิดที่อำเภอย๊ะ) เข้าเรื่องต่อค่ะอย่าไปสนใจยายนักเขียนเลย ตอนนี้ฉันกับวิ้งค์ยืนตัวเกรงเลยค่ะทำไมน่ะหรอก็มันไม่มีที่นั่งหนิค่ะ〒_〒 

" เอ้า ยังไม่ไปนั่งอีกเหรอค่ะคุณนักเรียน "

" ก็มันไม่มีที่นั่งหนิค่ะอาจารย์"

     ฉันตอบพร้อมเพยิดหน้าให้อาจารย์มองตามอาจารย์พยักน่าก่อนจะดีดนิ้วดัง  เป๊าะ!!

" นั้นไงเหลืออยู่สองที่พอดี "

     อาจารย์ชี้นิ้วไปยังที่ว่างสองที่ข้างเด็กผู้ชายหน้าตาดีสองคนที่นั่งข้างริมหน้าต่างคนหลังสุดหัวทองหล่อชะมัดถัดจากคนหลังก็หัวดำดูขี้เล่นดีน่ะน่าจะเข้ากันได้ แต่..นายสองคนจะเว้นที่ว่างไว้ทำซากอะไรทำไมไม่ขึ้นมานั่งด้วยกันน่ะ แต่ช่างเถอะเอาเป็นว่าวันนี้ฉันได้ที่นั่งก็แล้วกัน

" กรีน แบล๊ค ที่นั่งตรงนั้นว่างใช่ม๊ยจ๊ะ "

" ครับ อาจารย์!!! "

" ดี งั้นเธอสองคนไปนั่งที่ว่างตรงนั้นน่ะ "

  ฉันส่งยิ้มให้อาจารย์แล้วเดินนำยายวิ้งค์ไปยังที่นั่งแต่..จะนั่งตรงใหนดีละ อยู่ๆก็มีมือปริศนามาดึงมือฉันให้ลงไปนั่งบนเก้าอี้ข้างๆนายหัวดำ

" จะยืนอีกนานมั๊ยครับคนสวย "

 แต่ก็ช่างเถอะดีเหมือนกันได้นั่งข้างนายนี้ดีกว่านายหัวทองเยอะดูหยิ่งๆยังไงชอบกล

" สวัสดีผมชื่อกรีนทีน คุณละ? "

  จู่ๆนายนั้นก็มาพูดข้างหูของฉันทำเอาฉันสะดุ้งเลยละรู้สึกถึงลมหายใจอ่อนๆของเขาบริเวรต้นคอขาวระหงของฉันมันทำให้ร่างกายฉันร้อนวูบวาบขึ้นมาทันที

" ฟะ..เฟอร์ลี่ ฉันชื่อเฟอร์ลี่เรียกว่าเฟอร์เฉยๆก็ได้ "

" ครับคุณเฟอร์ลี่ " 

  พูดจบกรีนทีนก็หันไปพูดคุยกับวิ้งค์และแนะนำให้รู้จักเพื่อนเข้าอีกคนอย่างเป็นทางการ

" นี้ชื่อแบล๊บครับ เป็นลูกชายเจ้าของร.ร.ส่วนผมเป็นประธานนักเรียนในปีนี้ครับ "

  โอ้มายก๊อดนี้ลูกชายเจ้าของร.ร.ส่วนนี้ก็ประธานนักเรียนโอ้จ๊อดซาร่าก็ช่วยไม่ได้ นั่งข้างคนหล่อแถมยังมีอิทธิพลอีกตะหากแต่นายแบล๊คไม่เห็นจะพูดอะไรซักคำยิ้มก็ไม่ยิ้มหยิ่งชะมัดหล่อแล้วหยิ่งแบบนี้ฉันไม่สนหรอกย่ะ เชอะ!

" เรียนกันดีกว่าครับ "

  กรีนพูดพร้อมหันหน้าไปทางอาจารย์ที่กำลังถามประวัตินักเรียนรายคน

" เธอมีแฟนยังอะ "

  จู่ๆกรีนก็พูดขึ้นมาแต่ไม่รู้ว่าถามใครฉันเลยถามซ้ำและชี้นิ้วมายังอกของตัวเอง

" ถะ..ถามฉันหรอ? " •_•?

" อื้ม...เฟอร์มีแฟนยังครับ? " ^_^ 

  ครั้งนี้ฉันมั่นใจเลยว่ากรีนถามฉันไม่ใช้เพราะเข้าเรียกชื่อฉันแต่เพราะเขาหันมาและยื่นหน้ามา กระซิบข้างหูฉันทำให้ฉันได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆจากเขา

" เอ่อ...ยังค่ะ ยังไม่มี "= ̄ω ̄=

" งั้น...เป็นแฟนกันน่ะ " (♡˙︶˙♡)

" ⊙_⊙  〣( ºΔº )〣 "

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา