ช่วยด้วยค่ะฉันหลงรักเจ้าชายเย็นชา

ก๊อกๆๆๆๆ

"อิโกะ ตื่นได้แล้วลูก วันนี้ไม่มีถ่ายละครหรอจ้ะ" 

......

ก๊อกๆๆๆ     

" อิโกะ ตื่นลูก"

"ค้าา" โอ้ยยย ทำไมเช้านี้ ฉันรู้สึกพักผ่อนไม่เต็มที่เลยล้ะ สงสัยเมื่อวานจะพักผ่อนน้อยไปหน่อย 

กี่โมงเนี่ยย ชิบหายล่ะค้าา 8.00 

"ตายล่ะ ลืมไปเลยว่ามีถ่ายละครตอน 10 โมง"

ฉันรีบพุ่งตัวเข้าห้องน้ำทันที ทำไมฉันนอนอืดขนาดนี้ล้ะ T^T โดนนินทาอีกแน่เลยฉันเนี่ย 

"แม่ค้ะ วันนี้หนูไไม่ทานข้าวเช้าน่ะค่ะ" พูดเสร็จฉันก็รีบออกจากบ้าน 

เอี๊ยดดดดดดดดด

รถใครน่ะ ทำไมมันคุ้นๆ จัง

"น้องอิโกะครับ"

"เอ๋.. พี่อึนเฮ มาที่นี่มีอะไรรึป่าวค่ะ"

"พี่มารับเธอไปกองถ่ายด้วยกันไง เมื่อวานพี่ก็ไม่ได้เป็นคนมาส่งเธอเลย"

โอ้ยยย หล่อแล้ยังใจดีอีก น่ารักชะมัด 

"อ่อ ฉันเกรงใจพี่น่ะค่ะ ไม่เป็นไรดีกว่า"

"ไม่ต้องเกรงใจครับ ขึ้นรถเถอะ เดี๋วไปสายพี่ช่วยไม่ได้นะครับ555"

"ก็ได้ค่ะ" ปากว่าเกรงใจ แต่ฉันนี่รีบมุดเข้ารถเลยจ้ะ 5555 ไม่พลาดด

"อิโกะ ทานข้าวรึยังครับ"

"ยังค่ะ ไม่ค่อยหิวเลยค่ะพี่"

"พี่พาแวะทานสักหน่อยดีมั้ย เดี๋ยวเธอปวดท้องไปจะถ่ายไม่ไหวน่ะ"

"อืม ไม่ดีกว่าค่ะ ฉันกลัวไปสายมากกว่า พวกที่ชอบว่าฉันยิ่งเยอะๆ อยู่"

"555 ไหน ใครมารังแกเธอ ลองบอกพี่มาซิ"

"555 ช่างเถอะค่ะ ><"

"งั้นเข้ากองถ่ายเลยเนอะ"

"โอเคค่ะ"

เอี๊ยดดดด

"ขอบคุณน่ะค่ะ"

หมั่บบบ!

"อิโกะ พี่มีอะไรจะบอกเธอด้วยน่ะ

"คะ ค่ะ อะไรหรอค่ะ"

"คือ น้องมีแฟนรึยังครับ"

ตึก ตึก ตึก ตึก 

รู้สึกว่าตอนนี้ ในรถทุกอย่างเงียบสงบมาก มีเพียงหัวใจฉันที่กำลังเต้นส่งเสียงดังออกมา

ตายล่ะ เขาถามแค่นี้ทำไมใจต้องเต้นแรงขนาดนี้นะเรา

"อิโกะครับ"

ฉันสะดุ้งเฮือกกก ก่อนที่จะขานรับ

"ค่ะ"

"น้องพร้อมจะตอบพี่รึเปล่าครับ"

"อืมม ค่ะ"

"ตกลงมีรึยังครับ"

"ยัง ยังค่ะ ฉันยังไม่มีแฟนหรอกค่ะ"

"อิโกะ เป็น..."

หมั่บบ 

"นี่ ยัยเฉิ่ม จะนั่งในรถอีกนานมั้ย ไปกับฉันได้แล้ว เราต้องถ่ายด้วยกัน"

"ห่ะ อ่อ พี่อึนเฮฉันไปก่อนน่ะค่ะ"

"ครับๆ"

ปึ่กก

"เจ้าบ้านั่น สงสัยจะตกหลุมรักเธอล่ะสิ่น้ะ มีคู่แข่งที่น่าสนุกดีนิ"

...

"ปล่อยได้แล้ว ตาบ้า ฉันเจ็บข้อมือไปหมดแล้ว"

"นี่ เธอเป็นบ้าอะไร จะปล่อยให้คนอื่นมาลวนลามง่ายๆ งั้นหรอ หัดรักนวลสงวนตัวบ้างสิฟร่ะ"

"แล้วนายมายุ่งอะไรด้วย อีกอย่าง ฉันกับพี่อึนเฮกำลังคุยธุระกัน ทำไมนายต้องมาขัดจังหวะฉันตลอด รู้มั้ย เมื่อกี้เหมือนพี่เค้าจะขอฉันเป็นแฟนอยู่แล้ว แต่ทั้งหมดมันพังแล้ว พังก็เพราะนาย!!"

"คาดหวังเยอะไปรึป่าวห่ะ ไอ้หมอนั่นนี่นะ จะมาชอบเธอ เลิกฝันลมๆ แล้งๆ ได้แล้ว มันีแฟนแล้ว หัดเข้าใจซะใหม่ด้วย อ๋อ เดี๋ยวนี้ดาราหน้าใหม่ สงสัยจะชอบไต่เต้า หวังจะดังทางอ้อมใช่มั้ยล่ะ"

เพี๊ยะ !!!! 

ฉันปล่อยมือของฉันไปที่หน้าเขา มือของฉันสั่นไปหมด ไม่เคยรู้สึกเกลียดใครมากขนาดนี้มาก่อน 

คำพูดของคนแบบนี้ฉันเพิ่งจะเคยเจอผู้ชายที่ปากสุนัขแบบนี้

"หุบปากของนายซะ ถ้าไม่รู้อะไร อย่ามาพูดแบบนี้ ฉันสามารถฟ้องนายข้อหาหมิ่นประมาทได้ และที่สำคัญฉันสามารถดังได้ด้วยตัวของตัวเอง ไม่จำเป็นต้องพึ่งผู้ชายคนไหนเพ่อไต่เต้า แล้วฉันก็ไม่เป็นดาราหน้าใหม่ ฉันอยู่ที่นี่ในวงการนี้มานาน อาจจะมากกว่านายด้วยซ้ำ เพราะฉะนั้น อย่าพูดจาพร่อยๆ แบบนี้อีก แล้วถ้าเป็นไปได้ เลิกยุ่งวุ่นวายกับชีวิตฉันสักที เลิกยุ่งสักทีขอร้อง ไม่ต้องมาทำเป็นรู้จักใครเขาดี ถ้าไม่อยากโดนด่าว่า เสือก."

พูดจบ ฉันรีบหันหลังแล้วเดินออกมาจากที่ตรงนั้นให้ไวที่สุด ความรู้สึกที่โกรธเกลียด มือฉันสั่นเทา ดวงตาร้อนผ่าว น้ำตาเร่มคลอเบ้า อ่อนแอชะมัดเลย ตอนนี้ฉันรู้สึกหัวใจต้นรัวอย่างบอกไม่ถูกก็ฉันไม่เคยโดนใครดูถูกแบบนี้มาก่อน ซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจ ทำไม ฉันไปทำอะไรให้เขา ทำไมต้องตามจองล้างจองผลาญฉันตลอดเวลา T^T ฉันเบื่อช่วงเวลาแบบนี้ชะมัด