สงครามรักพิชิตหัวใจ

นักพรตอี้ถังกราบทูลต่อหน้าพระพักตร์องค์จักรพรรดิ์

"กระหม่อม นักพรตอี้ถังแ่ห่งสำนักบู๊ลิ้มถวายพระพรขอจงทรงพระเจริญหมื่นปีหมื่นๆปี"

"ลุกขึ้นเถอะ ท่านนักพรต ก็อย่างที่ท่านรู้ดีนั่นแหละนะ    เวลานี้ที่เมืองซีจ้างชาวบ้านต่างหวาดผวาเรื่องของปีศาจจนเดือดร้อนกันไปหมดท่านช่วยหาทางคลี่คลายเรื่องนี้ให้ที" องค์จักรพรรดิ์รับสั่งนำเสียงเรียบสีหน้ากังวล

"กระหม่อมรับด้วยเกล้าพะยะค่ะ แล้วก็มีวิธีที่คิดจะใช้ปราบปีศาจอยู่แล้วพะยะค่ะ"

"งั้นหรือ? ดีจริง ท่านคิดจะทำยังไงล่ะ?"

"ทูลฝ่าบาทปีศาจที่กำลังสร้างความเดือดร้อนอยู่นี้คือ     นางปีศาจแมงมุมที่อาศัยการดูดวิญญาณจากชายหนุ่มเพื่อเพิ่มพลัง       กระหม่อมมีดาบวิเศษที่สามารถใช้ต่อสู้กับปีศาจตนนี้ได้พะยะค่ะเพียงแต่มันเป็นดาบคู่ที่ต้องประสานพลังหยินหยางเข้าด้วยกัน     และผู้ที่จะต่อสู้จะต้องเป็นคู่ชายหญิงที่มีเกณท์ชะตาและพลังที่สามารถต่อกรกับปีศาจได้   ตอนนี้กระหม่อมหาหญิงที่เหมาะสมได้แล้ว นางมีพลังลึกลับอยู่ในตัว   เกิดปีมะโรง เดือนยี่ ธาตุทอง และด้วยเหตุที่ว่านี้  กระหม่อมขอประทานอนุญาติขอให้ทางราชสำนักช่วยประกาศหาชายที่จะมาปราบปีศาจคู่กับนาง โดยจะต้องเป็นชายที่เกิดปีเถาะ เดือนยี่ ธาตุไม้พะยะค่ะ"

"หืม? ถ้าหากเจ้าต้องการชายที่มีเกณท์ชะตาตามนั้นล่ะก็   ไม่ต้องไปหาจากที่ไหนหรอก เพราะชายที่เกิด ปีเถาะ เดือนยี่ ธาตุไม้ ก็น้องชายของเราเอง ใช่หรือไม่ มู่เฉิน? ว่าไงเจ้าคงได้ยินท่านนักพรตพูดแล้วใช่ไหม? เจ้าจะช่วยท่านนักพรตเรื่องปราบปีศาจได้หรือไม่?"    องค์จักรพรรดิ์ตรัสกับนักพรตอี้ถัง และหันไปมองอ๋องมู่เฉินที่นั่งอยู่ถัดลงมาข้างๆบัลลังก์          อ๋องมู่เฉินกล่าวตอบ

"กระหม่อมยินดี หากสามารถช่วยบ้านเมืองให้พ้นภัยได้พะยะค่ะ" ว่าแล้วก็หันมาทางนักพรตอี้ถัง    "ท่านจะให้ข้าทำอะไรบ้างก็บอกแล้วกันนะท่านนักพรต ว่าแต่หญิงที่จะมาร่วมมือกับข้าปราบปีศาจเป็นใครกันหรือ?"

"เรียนท่านอ๋อง นางก็คือนางรำชื่อดังแห่งหอเทียนซือ ไป่เหลียน"

'ที่แท้ก็เป็นนางจิ้งจอกเองหรือเนี่ย!'  อ๋องมู่เฉินรู้สึกกู่ร้องด้วยความยินดีอยู่ในใจ จนอดที่จะมีรอยยิ้มบางออกมาไม่ได้  ที่ได้รู้ว่าหญิงที่เขาจะต้องร่วมมือกันเพื่อปราบปีศาจคือนาง พอรู้แบบนี้เขาเต็มใจให้ความร่วมมือเป็นอย่างยิ่งเลยล่ะพอคิดถึงใบหน้าของนางขึ้นมาหัวใจของเขาก็รู้สึกเบิกบานแช่มชื่นเป็นพิเศษ'

องค์จักรพรรดิ์เองก็รู้สึกแปลกใจไปด้วย   "ไป่เหลียน นางอีกแล้วหรือ? แล้วนางยินดีให้ความร่วมมือในครั้งนี้หรือไม่ล่ะ?"

"ทูลฝ่าบาท นางยินดีให้ความร่วมมือพะยะค่ะ"

"งั้นหรือ? นางยังคงเป็นหญิงที่เก่งและกล้าหาญเหมือนเคยนะ      อีกทั้งยังงดงามเปี่ยมเสน่ห์เย้ายวน  ช่างน่าเสียดายที่นางปฏิเสธการเป็นสนมของเรา"

พอได้ยินองค์จักรพรรดิ์พี่ชายของเขารับสั่งถึงนางจิ้งจอกของเขาด้วยรอยยิ้มเพ้อฝัน อ๋องมู่เฉินก็รู้สึกหงุดหงิดหัวใจเป็นอย่างยิ่ง  เขารู้ว่านางเสน่ห์แรงแค่ไหน ได้ยินว่าตั้งแต่นางมาอยู่ที่หอเทียนซือในฐานะนางรำหน้าใหม่   มีชายหนุ่มมากมายต่างแวะเวียนมาที่หอหรือไม่ก็ว่าจ้างเจาะจงเฉพาะนางให้ไปร่ายรำถึงในคฤหาสของตน ทั้งหนุ่ม ทั้งแก่ ถึงแม้นางจะยังไม่สนใจใคร แต่เขาก็รู้สึกไม่ชอบใจอยู่ดีที่มีชายหนุ่มให้ความสนใจนาง   แม้ว่าชายผู้นั้นจะคือองค์จักรพรรดิ์ที่เป็นพี่ชายของเขาก็ตาม ก็เขายังทำให้นางรักเขาไม่ได้เลย เขาก็กลัวว่าหากยังมีชายหน้าไหนมาติดพันนางอีก แล้วหากมีชายใดที่นางพึงใจรับไมตรี เขาจะทำยังไง ไม่ได้นางต้องเป็นของเขาเท่านั้น!

หลังจากที่ตอบรับการร่วมมือปราบปีศาจในครั้งนี้อ๋องมู่เฉินก็ทูลลาพี่ชายและออกมานอกวังกับนักพรตอี้ถัง ซึ่งจำเป็นต้องไปฝีกฝีมือเรื่องดาบเพื่อต่อสู้กับปีศาจ