Snow queen ตำนานราชินีน้ำแข็ง

"ท่านแม่ไม่ต้องห่วงข้าหรอกข้าอยู่คนเดียว.."

ฉันพูดพรางเอานิ้วปาดน้ำตา"มะ..ไม่ต้องห่วง ข้าจะไม่แสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น"

จากนั้นฉันก็มองไปที่หน้าต่าง"มืดแล้วนี่"

ฉันล้มตัวลงนอน อ่าาา สบายจังเลยน้า~  ไม่นานฉันก็เผลอหลับไปซะแล้ว แย่จัง

เช้าต่อมาฉันลุกขึ้นไปล้างหน้า  วันนี้วันเกิดฉันนี่

"ช่างมัน"ไช่มันไม่สำคัญ...ฉันอยากกินเค้ก

ฉันเสกเค้กก้อนโตฉันกินไม่หมดหรอกม้างง

 ฉันปักเทียนแล้วก็ขอพร "ขอให้ฉันได้ไปล้างแค้น......อุ๊ป ไม่ได้นะ ขอให้ฉันได้ไปฆ่า..บ้านป้าเเกสิ

ทำไมแค่ขอพร เหมือนคนอื่นทั่วๆไป"กว่าฉันจะนึกคำขอพรได้ก็เย็นซะแล้ว มันยากไปหรอหรือ     เพราะฉัน ไม่มีความรู้สึก ฉันเปล่งเสียงออกมาดังๆ"ขอให้ฉันได้เจอคู่ครองแล้วเขาก็จะพาไปเดทที่หมู่บ้าน" อ๊ากกกก ฉันตะโกนพร้อมเอาหัวโขกกำแพลง"โง่เง่าที่สุด" ไช่โง่เง่าที่สุดแต่ใครจะนึกว่า จะ เป็น จริง

เช้าวันต่อมามีเสียงเอะอะข้างนอกฉันเปิดประตูออกไปแล้วก็ .."คุณคือ ใครคะ?"