เพื่อนกูรักมึงว่ะ

     พอผมรายง่นเสด อาจารน์ก็บอกหัยไปนังทีโต๊ะ...ที่ทางโรงเรียนจัดหัยแลวก็ปีเตอร์ก็แนะนำตัว

   ปีเตอร์: สวัดดีคับ ผมปีเตอร์ อามัดนูปีเตอร์วัน ครับ...มาจากbkkไทยคับ

แลวอาจารน์ก็บอกหัยนังด้าย เขานังขางๆๆผมครับลังจากนันเราเรียนจนทึงเทียงพอดี ก็รูสึกหิวพอดีเพื่อนนัยห้องก็ช้วนไปทีโรงอาหาร ขอบอกเลยว่าโรงอาหารทีนียังกับโรงแรม ก็แหง่..สิก็เป็นโรงเรียนลูกคนรวยเรียนกัน ผอถึงผมก็สังอ่าหารมาทาน ผมอยูขางปีเตอร์อ่า..เพราะผมยังม่คอยเก่งภาษา มาเลอ่า แลวเพื่อนทีอยูโต๊ะเดียวกับผม เขาท่ามว่า อยู่สวนนัยของประเทศไทย ผมเลยตอบ

ผม:อยู่หาดใหญ่ สงขลาครับ 

อ่อ..เขาก็เคยไป หาดใหญ่ แลวเขาก็ทามปีเตอร์ต่อ.

ปีเตอร์:สวนผมอ่าอยู่กรุงเทพฯครับ...

เพื่อน ก็ตอบอ่า กรุงเทพฯเขาก็อย่ากไปแต่พ่อแม่ไม่มีเวลาไปสวนมากพอแม่จะอยูตางประเทศอ่า..

ผมก็ตอบว่าเมื่อนกันเลย สวนมากเราจะอยูกับพี่ชาย2คนแม่กลับไทยแค่เดื่อนละครังผมก็เขาใจเขาก็มีน่าตีที่ตองรับผิดชอบอีกลาย ย่าง 

ปีเตอร์ :เอาแลวพอเธอละ 

ผม:ตอบทานเสียแแลวครับเสียดาย2-3ปีแลวครับ ก็เป็นเพราะที่พ่อผมเสียจืงทำหัยแม่ตองรับผิดชอบทุกอย่าง จนไม่มีเวลาหัยกับเราเลย เวลาจะไปเทียวก็ตองไปกับพี่ วันเกิดก็แค่สื่อของสขวันหัย  บางเดื่อนก็ม่เจอกันเลย พอโรงเรียนปิดเทอม จึงจะมามาเลด้าย แต่ก็ม่คอยดายเจอกันรอก สวนมากแม่จะอยู ออฟฟิสกันครับ พอแม่กลับผมดฝก็นอนแลว....พอทานเสดเราก็กลับไปเรียนต่อ  เรียนจนถึงบาย3 กว่าๆ โรงเรียนจะเลิกแลวผมก็เลยโทเรียกคนตับรถหัยมารับ ผมเขาไปนังนัยรถ รถก็ออกจะโรงเรียนผมแหนผู่ชายคนหนึงน่าตาคุนๆๆ กำลังเดินยู แอ่..นันมันปีเตอร์นิ ทำมัยถึงเดินกลับบ้านละเมื่อเชาก็แหนมีคนมาส่งนิ..แต่ทำมัยถึงเดินผมก็เลยสังหัยคนคับรถยุดรถ ผมก็งท่ามเขา

ทำมัยถึงเดื่อนกลับบ้านอ่า ม่มีคนมารับเรอ 

ปีเตอร์: อื่ม....วันนีม่มีคัยว่างอ่า คนคับรถตองไปส่งพ่อแม่กลับดูใบอ่า 

ผม:เอาแลวนายอยูกับคัยละ

ปีเตอร์:อยูกลับพี่เลียงอ่า 

ผม: อ่อ

ผมก็เลยชวนเขาไปอยูบ้านผม

ปีเตอร์:จะดีเรอ 

ผม:ดีสิ นายก็โทไปบอก พ่อแม่ นายสิ

ปีเตอ:เออ.... เออ อากี้แม่เราอนุยาดอ่า แลวแม่นายละม่ว่าอะรัยเรอ

ผม:ม่รอก แม่ผมใจดี สวนมากก็จะยุสกับคนรับใช่อ่า

พอถึงบ้าน ผมก็แหนรถคุณแม่ เอาแม่กลับมาแลวเรอ ทำมัยถึงกลับมาแรวจัง 

แม่:อ่อแม่ตองไปตางประเทศ ครับ เอาแลวนีใครจะ 

ผม:อ่อ เพื่อนผมแอง ชื่อปีเตอร์คัพ 

แม่: เพื่อนหรึอแฟนจะ

ผม:ก็เพื่อนสิคัพ อ่อวันนีเขาจะมาคางทีบ้านนะครับ พ่อแม่เขากลับดูใบครับ 

แม่ อ่อดายเลย...ตอมสบายนะลูก 

ผม:คับแม่ เดินทางปลอดภัยนะคับ รักแม่มากนะ บาย บาย

แม่:จะลูกแม่ก็รักลูกเมื่อนกัน 

หลังจากนันแม่ก็คืนรถ ผมก็พาปีเตอร์เขาบ้านผมแนะนำปีเตอร์กับ ป่าอ่อม ป่าอ่อมเป็นแม่เลียงผมเลียงผมตังแต่เด็ก

ผม:ป่าอ่อมครับ นีปีเตอร์ครับ เพื่อนผม 

ปีเตอร์ : สวัดดีครับป่าอ่อม 

ป่าอ่อม: เอ่าคนไทยเรอคับ 

ปีเตอร์:คับ แม่เป็นคนไทย สวนพอเป็นลูครึง มาเลดูใบ คับ

ผม:ป่าอ่อมวันนีปีเตอร์จะค่างทีนีนะคับ 

ป่าอ่อม: อ่อคะคุณนู่ จะหัยจัดห้องนัยดีค่ะ

ปีเตอร์: อ่อม่เป็นไร้รอกป่า นอนห้องเดียวกับอากี้ ก็ดาย ผมตกใจ  

ป่าอ่อม:จะดีเรอคะ

ผม:ม็เผ็นไรรอก คับ ห้องผมออกจดกว่าง น้อนห้องผมนีและ

อ่อ ป่าครับวันนีป่าไม่ตองทำอาหารคำนะครับ

ผมจะออกไปทานคางนอก คงกลับดื่กนอยนะคับ ผมจะเขาไปที่โรงแรม จะไปห่าพีอาติฟคับ ตังแต่ยายมาอยู่มาเล ยังม่ด้ายเจอพีชาย สุดทีรักของผมเลย ป่าชวยโทนัดด้วยนะคับ