~รักป่วนคุณชายเจ้าเล่ห์~

ผ่านไป ผ่านไป หลายปี และหลายปี ทั้งสามคนก็โตขึ้น แยกย้ายกันไป นั้นจุดนี้......ก็กลับมาอีกครั้ง ....................

ปัจจุบัน

‘ฉันทำใจแล้วละไปอยู่กับแม่ดีสุด’//ดังโงะกำลังไปที่พักของแม่ นั้นก็คือโรงแรมนั้นเองที่บ้านเกิดเขา

ในขนาดนั้น โชจังที่กำลังตามไปเช่นกัน ซึ่งพายาโต้มาด้วยและพวกเขาก็รู้ว่าดังโงะไปที่ไหน....

วันรุ่งเช้าขึ้น

‘เช้าแล้วสินะ ดีจังเลยแม่ค่ะ ไปหลังเขานะค่ะ’

“จ้ะ ดีใจที่ลูกกลับมา อย่าลืมวันดูตัวนะ”

‘ขอหนูคิดก่อนนะค่ะ ไปก่อนนะค่ะ’

หลังเขาที่บ้านเกิดของดังโงะ

ดังโงะนั่งใกล้แม่น้ำที่สะอาดอยู่และเธอกำลังนึกอะไรบางอย่างแต่ เธอนึกไม่ออก...

‘คนที่ชื่อ โชจัง คือใครนะทำไมมันขึ้นมาในหัวฉัน’

ดังโงะก็ยังคิดในขณะนั้น น้ำตาเธอก็ไหลมา

‘ทำไมน้ำตาไหลให้กับอุทาดิ โชชิด้วยไม่เข้าใจ’

ในขณะนั้นอีกฝ่ายสองคนกำลังถึง

‘เธอต้องเป็นเด็กคนนั้นแน่เลย....เธอคือดังโงะในสัญญาตอนนั้นฉันคิดถูก’

“ฉันรู้นานแล้วโชจัง และฉันสารภาพเธอไปแล้วละ...”

‘อะไรนะ นายไปสารภาพหรอ นายทำไมไม่กักเธอไว้ด้วยละ’

“ฉันโดนปฏิเสธไปแล้วละ โชเขาเป็นที่นายทำสัญญาด้วยไง”

‘ฉันไม่ลืมเธอง่ายๆหรอกตอนเด็ก ความจำที่ลึกซึ้งของฉัน’