Love My Prince รักนะ ♥ เจ้าชายน้อยองค์น้อย

9.1

เขียนโดย Mitsuneko

วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.38 น.

  19 บท
  6 วิจารณ์
  17.07K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 20.52 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

14) แผนพัฒนาความสำพันธ์ (1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

T^T…

นี่มันข้ามปีเลยนะ ชินไม่ยอมคุยกับฉันข้ามปีเลยนะ! (31 ธันวา 2015 – 31 มกรา 2016) ที่ชินไม่ยอมพบฉัน!!!>^< เป็นอะไรของเขานะ!!! หงุดหงิด หงุดหงิด ๆๆๆ <<< หงุดหงิดง่าย ประจำเดือนไม่มารึไง

ฉันได้แต่บ่นในใจกับตัวเองขณะที่ต้องเดินทางไปโรงเรียนเพียงลำพัง...

 

“นักเรียนทุกคน~ วันนี้ทางฝ่ายแนะแนวจัดงานทัศนศึกษาหมู่ ซึ่งนักเรียนทุกคนของโรงเรียนมีสิทธิไปทุกคน แต่ต้องไปลงทะเบียนก่อน รายละเอียดอยู่ในใบที่จะแจกให้จากนี้นะ”

“กริ๊ดๆ จริงเหรอเนี่ย ถ้างั้นพวกรุ่นพี่ก็ต้องไปด้วยสิ” ถ้างั้นเด็กม.ต้นก็คงไปได้สินะ

รายละเอียดในใบก็...

‘เทศการมอบความสุขให้นักเรียน...แด่ผู้มีโชค…

นักเรียนทุกคนของโรงเรียนxxx สามารถสมัครเข้าร่วมได้ รับจำนวนจำกัด 600 คน และมีสถานที่อยู่ 5 แห่ง ซึ่งนักเรียนไม่มีสิทธิ์เลือก ดังนี้

(รับ 120 คน)

(รับ 300 คน)

  1. !~

(รับ 80 คน)

  1. !!!

(รับ 75 คน)

  1. ท่องนาซ่า ล่องอวกาศ เหยียบดวงจันทร์ ประสบการณ์ครั้งใหญ่ในชีวิต!!!

(รับ 25 คน)

ผู้ที่ได้รับสิทธิ จะออกเดินทางได้ในวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 6 วัน 6 คืน!!

เปิดให้ลงทะเนียนได้ที่ห้องแนะแนวตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป!!!’

 

ถ้าเริ่มนับก็เหลือเวลาอีก...ไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์! อีกแค่แปปเดียวเอง คงต้องรีบไป-

“กริ๊ดดด คาบโฮมรูม ไม่สนแล้ว ฉันอยากไปปารีสกับแฟน ต้องรีบไปสมัคร ด่วน!!!”

“อาจารย์ หนูขออนุญาติก่อนเลยนะคะ”

พรึ่บ!

~~~แล้วทุกคนก็ไปห้องแนะแนวกันหมด~~~

“เฮ้อ~ ครูน่าจะให้ใบไปทัศนศึกษาตอนหมดคาบนะเนี่ย...เหลือนักเรียนอยู่แค่ 2 คน...” สีหน้าท่าทางการพูดแสดงถึงอาจารย์ที่อยากจะบอกว่า ร้องไห้หนักมากกก แต่ 2 คน ไม่ใช่แค่ฉันคนเดียวหรอกหรอ

ฉันหันไปดูก็พบกับซุปเปอร์ไอดอลของโรงเรียนของห้องเรา พี่น้องฝาแฝด ไลฟ์ คุง! เขาทำอาชีพเป็นไอดอล เป็นโชคดีมากที่ได้อยู่ห้องเดียวกัน ฉันเองก็ดีใจจนอยากจะกริ๊ด แต่ว่านะเขาไม่สนใจงานหายากแบบนี้เหรอ โอกาสแบบนี่อยากลองถามจังเลย >///<

ตึกๆ

“เอ่อ...ไลฟ์...คุง” ตื่นเต้นจัง

“มีอะไร”

“ไม่ไปลงทะเบียนกับทุกคนหรอ?”

“อือ เดี๋ยวค่อยไป”

“งะ งั้นหรอ?”

“อืม”

ดูไม่ค่อยเหมือนประโยคสนทนาสักเท่าไรเลย รู้สึกเหมือนกับตัวเองคุยกับหุ่นยนต์เลยแหะ เมื่อจบประโยคฉันจึงเดินกลับมาที่นั่ง แล้วก็รู้สึกเหมือนทุกคนค่อยๆ ทยอยกลับมา ใช่แล้วฉันต้องรีบ-ไปชวนเขา...

 

พักแล้วๆ ไปหาชินแล้วชวนไปลงทะเบียน จะว่าไปโรงเรียนก็อุสาห์สันหาสถาณที่โอเว่อร์สุดๆ ไปเลย ถ้าไปได้กับชิน...ก็คงดีนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา