Mistake love อลเวงรักฉบับมโน

-

เขียนโดย MImn

วันที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 00.30 น.

  3 ตอน
  0 วิจารณ์
  4,650 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 17.39 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) บทนำ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บทนำ

''น้องๆปีหนึ่งค่ะ มารวมตัวกันหน่อยค่ะ เดี๋ยว พี่จะพาไปที่ ยิม 5 นะค่ะ''

เสียงรุ่นพี่ คนหนึ่งเอ่ยขึ้น ทำให้ผม ต้องหยุดฟังเพลง ก่อนจะต้องจำยอมเดินไปรวมตัวกับ กลุ่มคนที่ น่าจะเป็น เด็กใหม่ในรั้วมหาลัยแห่งนี้เหมือนผม

"เอ่อ น้องค่ะ ไม่ทราบ ว่ามาจากคณะไหนเหรอค่ะ *0*"

เสียง ใครบางคน ดังขึ้น พร้อมกับ สะกิด แขนเสื้อ ผมยิกๆ พอผมหันไปก็พบว่าเป็น รุ่นพี่ ผู้หญิง กลุ่มนึง ที่ส่งยิ้มให้ผม จนแก้ม แทบแตก

"คณะ วิทยาศาสตร์ ครับ  (- -)"

"ต๊ายยยยยยย คณะ ไกล้ๆ กับพี่เลย ค่ะ ว่าแต่ น้องชื่ออะไรเหรอค่ะ"

"เบ็นแซ็กครับ"

จริงๆป้ายชื่อ ที่ห้อยคอ ผมมันก็น่าจะบ่งบอกอยู่แล้วนะ

"ชื่อ แปลกจัง แต่ พี่ฟังแล้วชอบ ค่ะ คิคิ"

(- -)

"แล้วน้องเบ็นเป็นคนจังหวัดอะไรเหรอค่ะ"   

พี่ผู้หญิงอีกคน ในกลุ่มเอ่ย ถามผม บ้าง

"กรุงเทพ ครับ'

"พี่ก็ กรุงเทพ บังเอิญ จังไม่แน่บ้านพี่ อาจอยู่ไกล้บ้านน้องก็ได้"

"คงเป็นไปไม่ได้หรอกครับ"

"พี่ครับ ผมว่าแถวข้างหน้ามันยัง ไม่เป็นระเบียบเลยนะ  พี่น่าจะไปช่วย เค้าจัดแถวน้องๆ นะครับ จะได้ ไปถึง ยิมเร็วๆยืน ตรงนี้นานๆมันร้อนนะครับ"

"มึงๆไปกันเถอะดูน้องเค้าจิกตาใส่เราด้วย-0-ไม่แมนแน่ๆแบบนี้"

"เอ่อ…ค่ะ งั้นพวกพี่ ไปก่อนนะ"

พอผมพูดจบ เท่านั้นแหละ พวกพี่ๆ ก็รีบเดินจ้ำไปกันเลย ฟังดูเหมือนผม

 เสียมารยาท ที่ออกปากไล่พวกพี่เค้า แบบนั้น แต่  มันคง ดีกว่าถ้าพี่เค้า ไปทำ อะไร ที่ มีประโยชน์ มากกว่า การ มาชวน รุ่นน้องคุย ทั้งที่ แถว ยังไม่เรียบร้อยหวังว่าวันนี้จะผ่านไปได้ด้วยดีนะ  แต่แค่เริ่มงานก็เริ่ม ทำให้ผม เบื่อนิดๆแล้ว เอาไว้ ถ้าน่าเบื่อจริงๆ ผมก็อาจ โดด ออกมาก่อนเวลา หุหุ

……………………………………………………………………………

แฮ่กๆ

"พี่ค่ะ รอก่อนค่ะ !!!!!!!!!"

ฉันตะโกน สุดเสียง แล้วถลาไปเกาะ แขนพี่คนนึง ที่ กำลัง เก็บโต๊ะ ลงทะเบียนอยู่ ทันที ที่วิ่งไป ถึงโต๊ะลง ทะเบียน แล้วเห็นว่า พี่เค้า กำลังจะเก็บโต๊ะแล้ว

กรี๊ดดดด ไม่นะ ฉันแค่  มาสาย แค่ ครึ่งชั่วโมงเอง

"เอ่อ  น้องเป็นนักศึกษา ชั้นปี หนึ่ง เหรอครับ"

"ค่ะ หน้าหนูดูไม่เหมือนเหรอค่ะ  (= =)"

"อ๋อออ เปล่าครับๆ พี่แค่ถามดู น้องยังไม่ได้ลงทะเบียนใช่มั้ยดูจากท่าทาง การ วิ่ง หัวกระเซิงมาขนาดนี้"

" ยังค่ะ  ยังลงทันใช่มั้ยค่ะ"

"ทันครับๆ รอเดี๋ยว นะ"

พอพูดจบพี่ ผู้ชาย ก็ ก้มหน้า ค้นๆ สมุด รายชื่อ ออกมาจาก กระเป๋า พร้อม กับ  ป้ายชื่อ แขวนคอ ที่ยัง ไม่ได้เขียนชื่อ

"น้อง ชื่อ อะไร มาจากคณะอะไรครับ"

"ชื่อ นางสาว ธัญญพืช  สมบูรณ์พูลสุข ค่ะ จากคณะบัญชี ค่ะ"

พี่เค้าติ๊กชื่อฉันจากใบรายชื่อเรียบร้อยนั้นทำให้ฉัน น้ำตาแทบปริ่มนึกว่าจะมาไม่ ทันซะแล้ว

"โอเค ครับ  แล้วน้องชื่อเล่นชื่อ อะไรครับ พี่จะเขียน ในป้ายชื่อให้เลย"

"อ๊บออม ค่ะ"

"ห่ะ… อะไรนะครับ"

"อ๊บออม ค่ะ"

"อ่อ ครับ"

ฉันว่าแล้ว ว่าพี่เขา ต้อง งง กับชื่อ เล่น ฉัน ฉันมีชื่อเล่น ว่า อ๊บออม จริงๆ ไม่ได้ อัพ ชื่อตัวเอง ให้ มันดูเป็นสอง พยางค์ แปลกๆ แต่ อย่างไร

ความจริง คือ ตอนฉันเกิด แม่ฉัน อยากให้ ฉัน ชื่อ  บัญชีออมทรัพย์ จะได้เป็นคน เก็บออม ประหยัด อะไรประมาณนี้ แต่พ่ออยากให้ฉัน ชื่อ กบ เหมือน ดารา ใน ดวงใจ สุดท้ายตกลง กันไปๆมาๆ ฉัน ก็ ได้ ชื่อ ว่า  อ๊บออม 

"เรียบร้อยแล้วครับ เดินไปที่ยิม 5นะครับ จะมี ป้ายบอกทางอยู่เรื่อยๆ ตอนนี้ เพื่อนๆ คงรวมตัว อยู่ที่ ยิม เรียบร้อยแล้ว"

"ค่ะ ขอบคุณค่ะ"

พี่ คนนั้น ยื่นป้าย ชื่อ ให้ฉัน ก่อนที่จะ กำชับ เรื่องทางไป ยิม 5 ครั้ง แล้วครั้งเล่า

"น้อง ห้ามลืมนะครับ ว่าต้องเดิน ไปตาม ป้าย เท่านั้น อย่าออกนอกเส้นทาง"

"ค่ะ  พี่ย้ำหนู รอบที่สาม แล้วว่าแต่ ทำไมพี่ไม่ไปส่งหนูที่ยิมเลยล่ะค่ะ จะได้ไม่หลง'

"เอ่อ...พี่มี ประชุม ที่ คณะ นะครับ จริงๆ พี่จะต้องรีบไปแล้ว ตอนนี้เลทมากแล้ว  พี่ขอย้ำเป็นครั้งสุดท้ายว่า ถ้าน้อง ได้เห็นอะไร หรือ ได้ยินอะไร ระหว่างไป ยิม ก็ ห้ามออกนอกเส้นทางเด็ดขาดนะครับ เดินไป ตามทางเท่านั้น"

"แล้ว ไม่มีรถ ในม. ไปถึง ยิม เลยเหรอค่ะ จะได้ไม่ต้องเดิน"

"ไม่มีครับ ยิม5 ทาง ค่อน ข้างลึก ถนน ที่จะไปถึงเป็นทาง สำหรับเดินเท้าเท่านั้น"

แล้วทำไมต้องไป จัด ที่ที่ลึกๆให้ มันลำบากด้วยนะ  ไม่เข้าใจ จริงๆ

"ถ้าหนูหลง จากทางไป ยิม หนูจะ ทะลุมิติ หายไปเหรอค่ะ ฮ่าๆ พี่ถึง ย้ำแล้ว ย้ำอีก" ฉันพูดปนขำแบบไม่จริงจัง เพราะเห็นพี่เขาย้ำมากๆเหมือนฉันจะทะลุมิติหายไปแบบ อลิซในดินแดนมหัศจรรย์อะไรแบบนั้น

"จริงๆ ก็เป็น แบบนั้นแหละครับ"

"พี่ พูด ว่ายังไงนะค่ะ?"

ฉันมั่นใจว่าพี่พูดอะไรบางอย่าง แต่ฉัน ฟังไม่ถนัดเพราะพี่เค้าพูดเบามาก เหมือนแค่ เปรยขึ้นมาเฉยๆ

"งั้นน้อง เดินไปทางออก ทางซ้ายมือ เลยนะครับ จะมี ป้าย บอกทาง อยู่ เดี๋ยว พี่ต้องรีบไป ประชุมแล้ว"

"อ๋อ ค่ะ"

แล้วพี่ ผู้ชายคนนั้น ก็รีบ วิ่ง ไป ที่ ประตู ทาง ออก อีกทาง ตอนนี้เหลือ แค่ ฉัน ที่ต้องเดิน ไป ยิมเพียงคนเดียว !!!!!!  ไม่มี ใครอยู่แถวนี้แล้ว ด้วย ฉันจึงต้อง เดินออกไปที่ประตู อีกบาน หนึ่ง ที่อยู่ ทางซ้ายมือ เพื่อ มุ่งหน้า  สู่ ยิม 5

 



 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา