Hello my prince! ปล้นหัวใจเจ้าชายซาตาน

8.9

เขียนโดย Evennine

วันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 15.58 น.

  25 chapter
  11 วิจารณ์
  24.35K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 กันยายน พ.ศ. 2559 15.23 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

15) โกรธจริง โกรธจัง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

" เกิดอะไรขึ้น!! " เจ้าชายทั้งสองที่เพิ่งออกไปข้างนอก ก็วิ่งกลับมาดูเหตุการณ์ที่ห้องทันที

" ยูวา!! " เจ้าชายโอฮารตะโกนเสียงดังทันทีที่เห็นยัยนางร้ายนั่นล้มแหมะอยู่กับพื้น TT/\TT ทำไมเขาไม่ห่วงฉันน่ะ!!

" เจ้าชาย !! " ยัยยูวาที่หันไปมองเจ้าชาย ก็ตะเกียกตะกายไปหาเจ้าชายให้ช่วยทันที แล้วเมื่อเขาเห็นสภาพยัยยูวาแบบชัดๆเขาก็หันมามองย่างเลือดเย็นใส่ฉันทันที

" .... ฝีมือเธอเหรอ ..พาย " เจ้าชายที่ถามคำถามฉันด้วยเสียงที่เรียบเชียบ

" ก็...ก็เขาจะทำร้ายฉันนี่ " ฉันที่รู้สึกเริ่มกลัวมากขึ้น จึงฟ้องไปด้วยกานเสียงตะกุกตะกัก

" ฉันไม่คิดว่าเธอจะทำตัวอย่างนี้นะ " เจ้าชายโอเฮเนียพูดแบบผิดหวัง และส่ายหัวสองสามที  ซักพักยัยโอเมก้าก็พูดขึ้นมาว่า  " ฉันผิดหวังมากเลยนะพาย"   ..TTOTT กรี๊ดดด นี่มันอะไรกันทำไมฉันผิดล่ะ ฉันแค่ป้องกันตัวแค่นั้นเอง นี่มันอะไรก๊านนนนนนนนนนนนน

" พยาบาล! " เจ้าชายโอฮารที่ทนดูต่อไปไม่ไหว จึงรีบบอกให้พยาบาลมาเอาตัวยัยยูวาไปรักษา และสิ่งที่ฉันได้ยินเป็นคำสุดท้ายคือ

" อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีกล่ะ! เธอกล้าทำแม้กระทั่งแฟนฉัน "  !!! แฟน!!! หมายความว่าไง หมายความว่าฉัน...ก็แค่คนอื่นๆที่ไม่ได้จริงจังงั้นดิว่ะ!!!! แย่มาก!!! 

" เจ้าชาย!..." ฉันเรียกเขาว่าเจ้าชายเป็นครั้งสุดท้ายก่อนทุกอย่าง จะจบลงด้วยการที่พวกเขาเดินออกจากห้องเพื่อไปดูอาการของยัยยูวานั่น

TT/\TT รู้สึกอับอายขายหน้ามากฉัน ฉันโดนไล่แบบนี้แล้วจะอยู่ต่อทำไมเนี่ย!

ไปดีกว่า ไปดีกว่า! ฉันลุกขึ้นยืนแล้วก็ดึงสายน้ำเกลือออกอย่าไม่คิดที่จะหวาดกลัวอะไรแล้ว ฉันเข้าไปในห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนชุดแล้ววิ่งออกไปจากโรงพยาบาลนี่ทันที

 

เช้ารุ่งขึ้น....

" นายจะกินไรไหม " เจ้าชายผู้พี่ลุกขึ้นยืนแล้วถามพวกน้องๆที่ยังนั่งเฝ้าสาวสวยอยย่างยูวา

" น้ำเปล่า / น้ำส้ม " ทั้งสองคนสั่งพร้อมกัน ก่อนที่โอเฮเนียจะเดินออกไปซื้อ

" โอเคพวก " เขาเปิดประตูห้องแล้วเดินออกไปยังร้านขายของ ซึ่งเป็นทางเดินผ่านห้องพายเองแหละ (แต่ที่จริงการซื้อน้ำคือข้ออ้างของเขา 555)

" 100 บาทค่ะ " พนักงานแคชเชียร์บอกจำนวนราคาสินค้าแก่เจ้าชายแล้วก็หยิบเงินจ่ายเธอไป ซึ่งเขาก็ซื้อน้ำส้มไปฝากพายด้วย 

" พายจะชอบไหมนะ " เจ้าชายผู้พี่ยืนเพ้อและยิ้มกรุ่มกริ่มอยู่ที่หน้าห้องพักของพาย เขาถอนหายใจเข้าลึกๆก่อนจะปล่อยออกมายาวๆ

แอดดดดด

" ขอเข้า.... OO " เจ้าชายผู้พี่ที่เปิดประตูเข้ามาในห้องที่มีแต่ความว่างเปล่า

" ไปไหนว่ะเนี่ย " เจ้าชายสบถเล็กน้อยก่อนจะวิ่งไปที่เคาน์เตอร์เพื่อถามว่าพบพายบ้างหรือไม่ แต่กลับได้คำปฏิเสธทุกๆคน เขาในตอนนั้นรู้สึกสับสนและทำไรไม่ถูกในเมื่อ คนที่เขารักหายไปอย่างนี้! จะทำเช่นไรดีนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา