รักหมดใจ นายจอมโหด

ตอนนี้ฉันมาอยู่ที่คอนโดของคุณหนูจอมเอาแต่ใจคนนั้น ฉันมาอยู่ที่ห้องๆหนึ่งเป็นห้องที่ตกแต่งสไตล์เรียบๆ แล้วก็มีรูปภาพบนผนังห้องบนหัวเตียงเป็นรูปอาร์ตๆสวยๆเกี่ยวกับรูปกล้อง ห้องนี้ดูสะอาดมากเหมือนมีคนทำความสะอาดตลอดเวลาเลย

  "นี่เธอ จัดของเสร็จออกมาเตรียมอาหารให้ฉันด้วยน่ะ" หึ่ย เพิ่งจะได้พักเองน่ะ 

  "ค่ะๆ ใกล้เสร็จแล้วค่ะ" ฉันตะโกนตอบไป เขานอนอยู่ห้องข้างๆ

  "ว๊ายย นี่คุณ ทำไมไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยก่อน" ฉันร้องออกมา พอฉันจัดห้องเสร็จเดินออกมาก็เจอคุณหนูบ้านี่นั่งอยู่แล้วไม่ใช่เสื้อผ้ามีแต่กางเกงขาสั้น คนบ้า ไม่อายกันเลยหรือไง ยังไงฉันก็เป็นผู้หญิงน่ะ

  "ก็นี่มันคอนโดฉัน เรื่องอะไรฉันต้องใส่ เธอเป็นแม่ฉันรึไง ไปทำกับข้าว" ว่าแล้วก็ตะคอกใส่ฉัน ตกใจน่ะ

10นาทีต่อมา

  ฉันเพิ่งจะเตรียมของแล้วทำนู่นนี่ยังไม่เสร็จ คุณหนูเอาแต่ใจก็เอาแต่บ่นว่าเสร็จรึยังๆ นี่หิวหรืออะไรเนีย

  "เสร็จรึยัง" รอบที่10

  "ยังค่ะ ฉันเพิ่งจะเตรียมของได้เองน่ะค่ะ คุณถามฉันคุณ1นาที ฉันคนน่ะค่ะไม่ใช่เครื่องจักรที่จะเตรียมได้เร็ว" ฉันว่าแล้วหั่นแครอทต่อ

30นาทีต่อมา

  "กินได้รึเปล่าเนีย" พอฉันทำเสร็จแล้วมาวางตรงหน้า เขาก็มองอาหารที่ฉันทำแล้วก็พูดว่ามันจะกินได้รึเปล่า 

  "นั้นฉันขอไปทิ้งน่ะค่ะ" ฉันกำลังจะจะยกจานเอาอาหารไปเททิ้งแต่ก็ต้องชะงักเมื่อจู่ๆคนที่นั่งอยู่นั้นก็จับที่ข้อมือฉัน

  "ฉันไม่ได้สั่ง วางลง" อะไรของเขาจะเอาไปทิ้งก็ดุ พอเอามาให้ก็บ่น ฉันวางลงตามเดิมตามที่เขาสั่ง

  "นั้นฉันขอไปอาบน้ำก่อนน่ะค่ะ" ฉันว่าแล้วกำลังจะก้าวไป

  "เดี๋ยว มานั่งกินด้วยกันสิ ฉันไม่อยากนั่งกินคนเดียว" เอาใจยากชะมัดเลย

  "ไม่..." ฉันกำลังจะปฏิเสธแต่พอคนที่นั่งตรงหน้าพูดจบฉันก็ต้องไปตักข้าวผัดใส่จานแล้วมานั่งกินด้วย

  "ห้ามปฏิเสธ ฉันไม่อยากนั่งกินคนเดียว มานั่งกินกับฉันเถอะ" เอาเถอะ

1ทุ่ม

  ซึ่งฉันก็ไม่ได้อาบน้ำสักที เพราะคนที่นั่งอยู่ข้างๆไม่ให้ฉันไปอาบน้ำสักทีบอกให้ฉันมานั่งดูหนังเป็นเพื่อนต่อ เป็น10เรื่องจนตอนนี้มัน 1ทุ่มแล้วเนีย

  กริ๊งงงงง

เสียงออดของคอนโดดังขึ้นทำให้ฉันที่นั่งอยู่หันไไปมองที่ประตู

  "เดี๋ยวฉันไปดูให้น่ะค่ะ" ฉันว่าแล้วลุกไปที่ประตู ก็เจอกับคนที่เอาของมาให้ ใครกัน

  "ขอโทษน่ะครับ ผมเอาของมาส่งให้กับพี่เวลล์นี่ใช่ห้องพี่เวลล์รึเปล่าครับ" พี่ผู้ชายถามอายุน่าจะประมาน20ต้นๆ

  "อ่อค่ะ นั้นเดี๋ยวหนูยกไปเองก็ได้ค่ะ^^" ฉันยิ้มให้กับพี่ตรงหน้า อยู่ๆหน้าก็แดงขึ้นมาซะอย่างนั้นเป็นอะไรอ่ะ

  "เอ่อ พี่ขอเบอร์ไว้หน่อยได้ไหมครับ คือ พี่เอาไว้ติดต่อเผือมีคนส่งของมาไงครับ" ก็ดีเหมือนกันน่ะเราจะได้ไม่ต้องให้พี่เขายกขึ้นมาให้

  "เอ่อ ก็ได้ค่ะ อ๊ะ" ฉันกำลังจะกดเบอร์ให้แต่อยู่ๆคนที่นั่งดูทีวีก็โผล่มาอยู่ข้างหลังฉันแล้วหยิบโทรศัพท์ไป

  "ให้เบอร์คนอื่นแบบเนีย อ่อยรึไง เอาโทรศัพท์ไป" ว่าแล้วก็โยนโทรศัพท์ส่งให้กับพี่อีกคน ดีน่ะรับทันไม่งั้นได้ซื้อโทรศัพท์ใหม่แน่ๆ

  "ขอโทษครับพี่เวลล์ไม่นึกว่านี่เด็กพี่" เด็ก? เด็กอะไรฉันไม่เด็กน่ะ 

  "อื้อไปได้แล้วส่วนเธอมานี่" อยู่ๆคนที่ยืนอยู่ข้างๆก็ดึงฉันเข้าห้องส่วนประตูพี่คนนั้นก็ปิดให้ นี่ฉันถือของอยู่น่ะ ฉันหนักอ่ะ

  "นี่ คุณเวลล์ ฉันหนักอยู่น่ะค่ะ อย่าลากฉันแบบนี้สิ" ฉันว่าเสียงเบา

  "เธอนี่มัน...หึ่ย จริงๆเลยน่ะไม่รู้รึไงว่ามันชอบเธอ" ชอบ?

  "ชอบอะไรกันค่ะ เขามาขอเบอร์ไว้ติดต่อเผื่อมีคนส่งของมาก็เท่านั้น" ฉันว่า

  "เธอนี่มันซื่อบื้อจริงๆ ถ้าเธอยังทำงานที่นี่ห้ามมีแฟนเด็ดขาด" เรื่องไรฉันจะฟังเล่า

พอผ่านไปฉันก็ขอตัวเข้ามาอาบน้ำนอน เพราะพรุ่งนี้ฉันมีสอบที่โรงเรียนไม่อยากจะไปสาย แล้วคุณเวลล์ไรนั่นก็เอาแต่บอกว่าจะไปส่งให้ได้แล้วฉันทำไมล่ะ ห้ามขัดใจสิค่ะ ไม่งั้นก็ตะคอกใส่ฉันอีก ฉันล่ะเบื่อจริงๆ คนอะไรเอาแต่ใจชะมัด โตขนาดนี้แล้วน่ะ