รักเเวมไพร์ยัยตัวเเสบ

     วันี้ฉันตื้นเเต่เช้าข้าวเช้าก็ไม่ได้กิน

ไปกินที่โรงเรียนเเล้วกัน เเน่นอนวันนี้

ฉันเอารถมอไซต์ออกมาเเล้วรวบผมขึ้น

ตอนใส่หมวกกันน็อกไม่เห็นผมตอนขี่

รถเข้ามาในโรงเรียนมีคนกรีดให้ฉันด้วย

คิดว่าฉันเป็นผู้ชายละสิ

     พักกลางวัน

เหมือนเคยฉันนั่งกินกินข้าวอยู่กับเพื่อน

ทั้งสี่คน กรีน ลูกชิบ ลูกตาล เเละ นาโน

"พี่ขอนั่งด้วยคนนะวันนี้มาเช้ามีงานที่โรง

เรียนเหรอถึงรีบมาไม่บอกพี่"

"ฉันอิ่มเเล้วไปก่อนนะ"

"เเต่เเก่พึ่งได้เเค่สองคำเองนะ">>>ลูกชิบ

"พอดีฉันลดน้ำหนักอยู่อะเจอกันที่ห้อง"

ยัยพวกนั้นคงไม่สนใจฉันหรอกตอนนี้

เพราะมีพี่เอเตอร์อยู่ด้วยนี่ชิเห็นผู้ชาย

ไม่ได้เลย ไปเล่นบาสดีกว่า

     ณ โรงยิม 

ที่เดิมที่คุ้นเคย เห็นเเล้วนึกถึงภาพตอน

ที่มาเล่นกับพี่เอเตอร์ นี่ฉันคิดบ้าอะไรอยู่

วันนี้ไม่มีคนเลยดีเเล้วละอยากอยู่คนเดี่ยว

พอดีเลยจะได้ไม่มีใครมากวนใจ

ฉันเล่นไปก็สนุกดีเล่นคนเดี่ยว ตุ่บ !!!!

ลูกบาสกลิ้งไปอยู่หน้าโรงยิมต้องวิ่งออก

ไปเก็บเเล้วเดี่ยวคุณครูจะว่าเอา ฉันก้มลง

เก็บลูกบาส เท้าใครอย่าบอกนะว่าครู

"พี่ว่าเเล้วขวัญต้องอยู่นี่"พี่เอเตอร์

"....."ฉันไม่พูดอะไรเเล้วเดินเอาลูกบาสไป

เก็บ จากนั้นก็เดินออกมาจากโรงยิมเเต่ยัง

ไม่ทันจะก้าวออกก็โดนจับเเขนเอาไว้เเล้ว

กระชากเข้าไปในโรงยิม 

โอ้ย!!!!! ก้นฉันระบมไปหมดเเล้ว

"ทำบ้าอะไรเนี้ยเจ็บนะ"

"เเล้วเธอละคิดว่าทำอะไรอยู่ ไม่พูด ไม่มองหน้า"

"เเล้วมันผิดตรง เเล้วอีกอย่าง อย่ามาตะคอกใส่

ฉันเพราะฉันไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์ เหมือนใคร

บางคน ถ้าจะระบายอารมณ์ไประบายกับคนที่

เค้าอยากฟัง เเต่ไม่ใช่ฉัน" ฉันพูดเป็นชุดเลย

รุ่นยืนอึ่งเเล้วเดินหนีไปเลย