รักเเวมไพร์ยัยตัวเเสบ
7.2
เขียนโดย 
ดินสอสีดำ
วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.43 น.
27 ตอน
18 วิจารณ์
22.05K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 17 มกราคม พ.ศ. 2559 19.03 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
23) พี่ขอโทด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ตอนนี้ฉันกำลังเล่นน้ำอยู่กับสองคนคือ เเฟนธอม
กับ จีเรีย ถ้าฉันกินน้ำทะเลคงหวานมากเลยละ
ตอนนี้ เค้าอิจฉานะสงสารบ้างดิ ไม่มีใครเเกล้งเลย
↑^↑ ใจร้ายที่สุดเลย
เอาละได้เวลาเกกมาดเข้มเเล้ว ให้รู้ไปเลยว่าฉันก็
ไม่สนใจเหมือนกัน
“ฉันขอตัวก่อนนะ"
“ไปเเล้วเหรอวันนี้วันสุดท้ายนะเต็มที่หน่อยสิ"»»จีเรีย
“นั้นสิ พรุ้งนี้ก็กลับเเล้ว"»»เเฟนธอม
“เธอสองคนเล่นไปเหอะฉันเหนื่อยเเล้ว"
ฉันพูดจบก็เดินมา ให้มันได้เเบบนี้สิชีวิตฉัน
อาบน้ำเเล้วก็ไปหาอะไรกินดีกว่าเราหิวจัง
30นาทีผ่านไป
กินอะไรดีน่า เอาเป็น
“พี่ค่ะขอ ยำปลาหมึก 1 จาน กุ้งผัดเผ็ด 1จาน
ข้าวพัดปู 1 จาน ส่วนน้ำขอเป็น น้ำส้มคั้นนะค่ะ"
“ค่ะรอสักคู่นะค่ะ"
มาทะเลทั้งทีกินอาหารทะเลเนี้ยเเหละ เฮ้ออออออ
ฉันถอนหายใจออกมาอย่างเเรง เเต่ก็นะคนมันมี
ความทุกข์นี่นา เคร้าจริงเลยเราเนี้ย
“เฮ้อเมื่อไหร่ฉันจะหายจากอาการเเบบนี้สักทีนะ"
“อาการอะไรเหรอ"พี่เอเตอร์
เดินล้วงกระเป๋ามาเเต่ไกลเเถมยังมีหน้ามาถาม
อีกว่าเป็นอะไร พี่เอเตอร์นั่งลงที่เก้าอี้โต๊ะเดี่ยวกันกับฉัน
ใครเชิญนั่งมิทราบชิ
“อย่าทำหน้าเเบบนั้นสิ ไม่น่ารักเลยนะ"
“ยุ้ง"
“ว่าเเต่เมื่อกี้ยังไม่ได้ตอบคำถามเลยนะ"
“ไม่ใช่เรื่อง"
“พี่ตอบกับพี่ให้มันดีๆหน่อย"
“ค่ะ"
ฉันตอบสั้นๆเเล้วก็หันหน้าหนี ไม่คิดจะง้อกันใช้ไหม
“เป็นอะไร ทำหน้าอย่างกับคนจะตาย"
“ไม่ใช่เรื่อง"
“นี่บอกว่าให้พูดดีๆไง เเล้วก็อย่าทำหน้าเเบบนี้ด้วย"
นี่เป็นพ่อรึไงห๊ะจุกจิกจู้จี้อยู่ได้
“อาหารที่สังมาเเล้วค่ะ"เด็กเสริฟว่างอาหารเสร็จ
ฉันก็ ปัง!!!!ยิบเเบงค์พังทุบที่โต๊ะ
“ไม่ต้องทอนค่ะ"
“แต่...." ฉันวิ่งออกมาจากตรงนั้นทันทีเพราะเบื่อขี้หาพี่
เอเตอร์ ง้อก็ไม่ง้อ เเถมยังมาสั่งนู่นสังนี่อีกนารำคาญ
ที่สุดเลย
“เอาเเต่ใจ"เสียงของพี่เอเตอร์ดังมาจากข้างหลัง
“ดื้อ"เเล้วไงมิทราบ
“ขี้งอน"เเล้วไง
“ปากเเข็ง"ทำไมละ
“เเล้วก็โกหกเก่ง"นี่ทำให้ฉันหมดความอดเเล้วนะจะอะไรนัหหนา
“พี่ไม่ใช่พ่อ!!! อย่ามาสั่ง เเล้วก็อย่า ว่าฉัน เพราะฉันไม่ใช่เด็กเเล้ว"
“เเต่ในสายตาฉันเธอก็ยังเป็นเด็กอยู่ดี"
ฟู้!!!!เอาละนี่มันจะอะไรนักหนาชีวิตของฉันนะไม่ใช่ชีวิตของพี่
”หยุดพูดสักทีน่ารำคาญ!!!!"
“นี่..."
“...."
“พี่ขอโทด"
“เเล้วได้อะไรละ"
“พี่ขอเเค่ยกโทดให้พี่"
“ถ้าขวัญไม่ยกโทดให้ละ"
“พี่จะกระโดดน้ำตาย"
“ยกให้ก็ได้ เเต่อย่ากระโดดน้ำตายนะ"
“พี่ว่ายน้ำเป็น"
“นี่..พลึบ!!!!"
พี่เอเตอร์ดึงฉันไปกอด นี่เรื่องจริงใช่ไหม
ว่าเเต่ยังไม่ได้บอกเลยว่าเป็นเเฟนกันรึเปล่า เเต่เเค่นี่ก็น่าจะรู้คำ
ตอบเเล้วละอิอิ(นี่คิดเองเออเองเลยเหรอ~~คนเขียน)
“พรุ่งนี้พั่มีอะไรจะบอก"อะไรอ่าาาา
อย่า อย่าพึงเปลี่ยนตอน อยากฟังตอนนี้ อย่าพึ่ง
พระเอกจะงอกอะไรนะอยากรู้
ก็ต้องติดตามตอนต่อไปนะ
(Π^Π♥♥♥)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
