ยัยตัวร้ายกับนายไร้ส้ม

  "แล้วแกจะทำยังไงต่อไปว่ะ"จัสมินถามอย่างห่วงใย

    "ฉันก็ยังไม่รู้เหมือนกันหว่ะ มึนตึบเลยตอนนี้คิดอะไรไม่ออกเลย"

     "ให้ฉันช่วยแกเอามะ พอดีป๊ากับม้าของฉันกำลังมีโปรเจคผลิตเครื่องสำอางที่มีสารสกัดจากส้ม เดี๋ยวฉันจะลองคุยกับป๊าและม้าให้ดีมะ"

      "เฮ้ย!จริงเหรอ ก็ดีดิวะ"แพมนภัสพูดแล้วยิ้มอย่าง มีความหวัง"ขอบใจแกมากนะแล้วฉันจะรอฟังข่าวดี"แพมนภัสบอกก่อนที่จะวางสายจากเพื่อนไป

         วันถัดมาจัสมินโทรมาบอกข่าวดีเรื่องรับซื้อส้ม แพมนภัสดีใจยกใหญ่บอกให้คนงานแพคส้มใส่ลัง จนสิงโตต้องถามอย่างสงสัย

     "คุณแพมจะเอาส้มไปไหนครับเนี่ย"

     "ก็เอาไปเปลี่ยนเป็นเงินไง"แพมนภัสตอบอย่างมีเล่ห์นัย

 สิงโตทำหน้างงๆแต่ก็ไม่กล้าถามต่อ

      "เอาหน่า อย่าพึ่งทำหน้าสงสัยเอาไว้กลับมาจะมาพูดให้ฟังแต่ตอนนี้ช่วยกันก่อน เดี๋ยวฉันจะเข้ากรุงเทพไม่ทัน"แพมนภัสบอกทุกคนช่วยกันขนส้มที่ถูกแพคไว้อย่างดีขึ้นรถ

        "อ๋อ!ฉันฝากดูแลไรด้วยนะ แล้วจะรีบกลับมา"แพมนภัสหันมาบอกสิงโตก่อนจะขับรถกระบะออกไป 

          กรุงเทพมหานคร 

  แพมนภัสเอาส้มมาส่งตามที่นัดหมาย และได้รับเงินก้อนหนึ่ง  แถมยังมีออเด้อสั่งส้ม เข้ามาอีกเพียบ ก่อนกลับแพมนภัสได้แวะเข้าไปที่โรงพยาบาล เพื่อไปดูอาการของ ทัศนัยแต่ทินกรและแพรรำไพร อยู่แพมนภัสจึงไม่กล้าเข้าไป แต่ก็ถามกับพยาบาลพิเศษถึงอาการของทัศนัยเท่านั้น

         แพมนภัสนำเงินและข่าวดีกลับไปฝากชาวไร่พวกเขาดีใจกันมาก และทางเดียวกันนั้นเสี่ยทรงธรรมก็เจ็บใจมากเช่นกันที่แผนล้มเหลวอีกครั้ง เพราะแพมนภัสสามารถทำให้ไร่กลับมาฟื้นตัวได้อีกครั้ง