Dream Diary

-

เขียนโดย AunlockKeyCoolness

วันที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 13.41 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  3,887 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 มกราคม พ.ศ. 2559 13.46 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) บ้านหลังเก่า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

อัญมีบ้านหลังหนึ่งที่เคยอยู่มานานแล้ว คนที่ซื้อต่อเขาก็ไปอยู่ที่ต่างจังหวัด เลยไม่ได้เข้ามาใช้งานเลย บ้านหลังที่ว่านี้ห่างจากบ้านที่อัญอยู่แค่ 1 หลัง มันเป็นถนนที่โค้งไปทางซ้าย บ้านอัญซึ่งอยู่ตรงข้ามกับวัดประจำหมู่บ้าน และเรื่องนี้เป็นเรื่องของบ้านเก่าๆหลังนั้น

(ในความฝันอะไรก็เกิดขึ้นได้)
 
     อัญยืนอยู่ตรงหน้าบ้านหลังเก่าหลังนั้นแต่มันมีสภาพที่เปลี่ยนไปมีบันไดที่กว้างและยาวประมาณ 4 - 5 ขั้น มีเพื่อนๆที่อัญไม่รู้จักในชีวิตจริงแต่รู้สึกว่าในความฝันอัญจะรู้จักกับพวกเขา เพื่อนของอัญเป็นผู้หญิง 1 ผู้ชาย 1 แต่อัญจำหน้าตาของพวกเขาไม่ได้เลยและดูเหมือนว่าจะมีข่าวลือเกี่ยวกับบ้านหลังนี้นะว่าเข้าไปแล้วจะไม่ได้กลับออกมา ด้วยความอยากลองก็เลยพากันเข้าไปพร้อมกับไฟฉายแค่อันเดียว ทางเดินถัดจากบันไดผนังเป็นกระจกโปร่งใสทั้ง 2 ข้างและมีชุดเฟอร์นิเจอร์ถูกจัดวางอย่างสวยงามอย่างกับโรงแรมหรู แต่พอเดินไปอีกนิดจะเจอกับทางเดินแคบๆที่มีสี...? และตามข้างทางจะมีประตูเรียงรายกันอยู่
          อัญเกาะแขนเพื่อนผู้ชายที่อยู่ข้างหลัง และอีกมือหนึ่งกำเสื้อของเพื่อนผู้หญิงด้านหน้าเอาไว้ จู่ๆผนังก็เปลี่ยนเป็นสีอื่นแต่ยังคงมีประตูสีน้ำตาลเหมือนเดิม เพื่อนของอัญถามประมาณว่าลองเปิดดูไหม อัญก็บอกอย่าเปิด ห้ามเปิด และจู่ๆประตูทางด้านซ้ายก็เปิดออกทั้งๆที่ไม่มีใครบิดลูกบิดเลย ข้างในมืดไปหมดแต่ก็ไม่มีอะไร และสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปนี้ก็คือแขนข้างที่ถือไฟฉายของเพื่อนผู้หญิงขาดตกลงกับพื้นเธอกรี๊ดเสียงดังไปหมด อัญรีบปล่อยมือจากเสื้อของเธอทันทีและจะหันไปหาเพื่อนอีกคนปรากฎว่าไม่อยู่แล้วทั้งๆที่กัญเกาะแขนของเขาไว้แน่นแท้ๆ ความกลัวเริ่มครอบงำอัญวิ่งกลับไปทางเดิมแบบตะเกียกตะกายโดยทิ้งเพื่อนผู้หญิงเอาไว้ข้างหลัง ตอนนั้นอัญคิดอย่างเดียวเลยว่า เราต้องรอด อัญวิ่งไปแบบทุลักทุเลแปลกที่ทางเดินมันยาวกว่าเดิมอัญใช้มือแตะไปตามทางเพื่อไม่ให้ตัวเองชนข้างกำแพง พอออกมาถึงหน้าห้องที่มีกระจกและของตกแต่งเพื่อนผู้ชายก็กำลังเดินเข้ามา ตอนนั้นอัญคิดว่าเขาคงวิ่งออกมาก่อนอัญ คราวนี้อัญเรียกเขาและบอกว่าไม่ให้เข้าไป ห้ามเข้าไปนะ แต่เพื่อนของอัญไม่ตอบอะไร อัญเหลือบไปเห็นที่ขอของเขาตอนนี้ตั้งแต่เท้าถึงขาของเขาหายไปทั้งๆที่เขากำลังเดินอยู่เหมือนกับล่องหนได้ อัญไม่รอช้ารีบวิ่งออกมาจากบ้านหลังนี้
          พออัญลงมายืนอยู่ข้างล่างบันไดน้องชายของอัญที่มาจากไหนไม่รู้ก็เดินออกมา อัญวิ่งเข้าไปหาทันที ข้างๆบ้านหลังเก่ามีบ้านเรือนไทหลังเล็กๆอยู่ด้วยอัญพาน้องเดินไปที่นั่น ระหว่างเดินน้องของอัญก็หยุดกึกไปอัญหันมาดูเขาปรากฎว่าตอนนี้ร่างกายของน้องชายได้หายไปแล้วเหลือแต่แขนที่อัญกำลังกำไว้อยู่อัญตกใจและใช้มืออีกข้างความหาร่างของเขาเวลาต่อมาร่างกายของน้องอัญก็กลับมาได้อัญรีบเดินไปที่บ้านเรือนไทนั่น ที่นั่นมีพระอยู่หนึ่งองค์อัญเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้ท่านฟังและท่านก็บอกดูแลน้องให้ดีๆและอย่าไปทำแบบนั้นอีก อัญรู้สึกผิดมากและอัญก็พาน้องกลับบ้าน
          แต่มารู้สึกตัวอีกทีก็กำลังยืนอยู่หน้าบ้านหลังเก่านั้นอัญตกลงรีบเดินถอยห่างพร้อมกับมีเพื่อนผู้หญิงที่อัญรู้จักในความเป็นจริงอีก 3 คน อัญคิดว่าอัญรอดมาได้ครั้งนึงคิดหรอว่าจะไม่มีครั้งที่สอง แต่อัญก็ลังเลและไปบ้านที่พระองค์นั้นอยู่ ตอนนี้ท่านมีอีก 2 รูปมาเพิ่ม อัญไปปรึกษากับท่าน ท่านก็บอกว่าอย่าเลยตอนนั้นมันแค่ฟรุ๊คถ้าเข้าไปและพาเพื่อนไปเสี่ยงด้วยมันไม่คุ้มแล้วถ้าเข้าไปแล้วรอดเราจะได้อะไร อัญหยุดคิดและตัดสินใจไม่เข้าไปท่านหยิบยันต์สีแดงขึ้นมา 1 เส้น อัญยื่นมือออกไปให้ท่านมัดให้ ท่านก็สวดมนต์และมัดยันต์ไปด้วยพอมัดเสร็จท่านก็เป่าฟู่... อัญก็ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าแล้ว
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา