สาวฮอตหลงมิติกับจอมมารล่ารัก

รถม้าวิ่งมาไกลจากคฤหาสน์ของอดีตเจ้าบ่าว         ที่เพิ่งถูกสาวฮอตคาสโนวี่อย่างเธอสลัดรัก      "ขอโทษด้วยนะ คุณชายมู่จง ท่านก็น่ารักน่าแกล้งสุภาพแสนดีอยู่หรอก เพียงแต่ท่านไม่ใช่สเป็คของฉันเท่านั้น"       ไม่รู้สินะสำหรับผู้หญิงคนอื่นๆส่วนใหญ่              จะนิยมชมชอบคุณชายรูปหล่อ รวย แสนดี สุภาพบุรุษ แต่สำหรับเธอกลับคิดว่า                 ผู้ชายแบบนั้นมันดูเป็นสีขาวจนเกินไป ราบเรียบไม่มีมิติ      สำหรับสาวฮอตที่มีหนุ่มๆเอาไว้สับลางเล่นจนเป็นปกติวิสัยอย่างเธอ                 กลับมองมุมต่างเพราะมันไม่มีอะไรท้าทาย           ผู้ชายแบบนั้นน่ะ          แค่เธอรุกเข้าหน่อย  ก็หน้าแดง ตัวสั่น ซึ่งแบบนั้นมันมีไว้สำหรับแกล้งยั่วเล่นโดยเฉพาะ          แต่ผู้ชายที่เธอนิยมเอามาเป็นคู่ควงอยู่บ่อยๆ          ต้องร้อนแรง เจ้าเสน่ห์ เจ้าเล่ห์ออกแบดบอยหน่อยๆ  มันดูน่าค้นหาดูท้าทาย                       เพราะมันเหมือนเป็นการมาเจอกันของผู้ชาย        ที่มั่นใจว่าตัวเองมีดีมีเสน่ห์จนสาวๆ หลงไหลคลั่งไคล้  กับ สาวฮอตที่ร้อนแรงยั่วยวนใจชายอย่างเธอ   ที่ก็คิดว่าตัวเองก็แน่อยู่พอตัว           มันน่าสนุกและน่าภูมิใจมากกว่า       หากว่าเธอจะสามารถใช้เสน่ห์ของเธอ        ปราบผู้ชายร้ายกาจเจ้าเสน่ห์พวกนั้นให้พ่ายแพ้แก่เธอ                    ดังนั้นผู้ชายในแบบคุณชายมู่จง จึงไม่ใช่แนว           และในเมื่อรู้ดีแก่ใจว่าเขาไม่ใช่      เธอก็ไม่คิดฝืนก้มหน้า แต่งงานกับผู้ชายที่ไม่ใช่สเป็ค                      แต่เธอก็จำเป็นต้องใช้เขาเป็นเครื่องมือในการโบยบินสู่อิสระ               เรื่องอะไรจะมานั่งให้คนในบ้านอ๋องหวางหลงกับยัยเด็กขี้อิจฉาโขกสับอยู่ล่ะ    ก็เลยต้องหลอกล่อผู้ชายแสนซื่ออย่างเขาให้รีบแต่ง

หนึ่งวันก่อนวันงานแต่งจะเกิดขึ้น   เธอได้ไปออดอ้อนปลุกปั่นอารมณ์ของเขาให้กระเจิงและขอให้เขาแบ่งเงินค่าสินสอดที่เขา       จะให้อ๋องหวางหลงซึ่งมีสถานะเป็นบิดาฝ่ายเจ้าสาว  ให้เขานำค่าสินสอดส่วนหนึ่งมาให้เธอโดยอ้างว่า เธอมีสถานะภายในบ้านไม่ต่างจากคนรับใช้ที่บิดาไม่ปลื้้ม        แล้วเธอก็ไม่มีทรัพย์สินใดๆส่วนตัวของเธอเลย          หากเธอต้องแต่งเข้าบ้านเขาโดยที่มาตัวเปล่า        มันน่าอับอายที่ฝ่ายเจ้าบ่าวเป็นเศษฐีผู้มั่งคั่งแต่เจ้าสาวมาแต่ตัว และเขาก็ให้ตามที่ขอ           และให้มาล่วงหน้าก่อนวันงานแต่งภายในวันนั้นอย่างรวดเร็ว  แล้วเธอก็นำทรัพย์สินเหล่านั้น ไม่ว่าจะเป็นทองแท่งหรืออัญมณีล้ำค่ามาแลกเปลี่ยนเป็นเงินไว้เป็นทุนตั้งตัว      เพราะเธออยู่ในร่างของหลิ่งจีผู้มีชีวิตสุดดราม่า หากจะเผ่นไปแต่ตัวก็คงไปไม่รอด เพราะไม่ว่าที่มิติภพไหน เงินเป็นปัจจัยหลักที่ขาดไม่ได้              เพราะคนเราต้องกินต้องใช้ เงินของคุณชายมู่จงจึงเป็นสิ่งที่จะช่วยให้เธอตั้งตัวได้บ้าง         แล้วเธอก็แอบเอาชุดของสาวใช้ในตำหนักอ๋องคนหนึ่ง     ซุกไว้เปลี่ยนกับชุดเจ้าสาว เก็บข้าวของเท่าที่จำเป็นและเสื้อผ้าไปสองสามชุดเตรียมไว้    ซึ่งเธอได้เขียนหนังสือหย่าประทับรอยนิ้วมือพร้อมจดหมายเอาไว้ล่วงหน้า    มาตั้งแต่ก่อนที่เธอจะให้เขามาขอซะอีก            เมื่อวันงานแต่งมาถึงหลังจากที่ผ่านพีธีต่างๆตามประเพณี ที่จัดขึ้นที่ตำหนักอ๋อง เพราะอ๋องผู้นี้เป็นเชื้อพระวงศ์ซึ่งมีสถานะสูงกว่าเจ้าบ่าว จึงต้องจัดพิธีหลักในบ้านฝ่ายเจ้าสาว                 แล้วจึงตามเจ้าบ่าวขึ้นเกี้ยว เมื่อสบโอกาสที่เจ้าบ่าว     ร่วมดื่มสังสรรค์กับญาติสนิทมิตรสหายและต้อนรับแขกเหรื่ออยู่นั้น        เธอก็ฉวยโอกาสเปลี่ยนชุดเจ้าสาวออก และสวมชุดของสาวใช้แทนพร้อมกับทิ้งหนังสือหย่าและจดหมายเอาไว้    จากนั้นแอบออกมาโดยสวมรอยเป็นสาวใช้เพื่อให้คนไม่สังเกตุ       ซึ่งเธอได้ตระเตรียมจ้างรถม้าเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว   แล้วเธอจึงมาอยู่บนรถม้าโดยเธอเลือกที่จะไปยังเมืองซึ่งอยู่ถัดจากเมืองเดิมคือเจียงซี      มาอีกสองเมืองซึ่งจุดมุ่งหมายคือเมืองส่านซี  ซึ่งเป็นเมืองที่เล็กกว่าเมืองเดิมเล็กน้อย

'เฮ่อ...ขอโทษด้วยนะคุณชายมู่จง  ยังไงฉันก็มอบอิสระให้ท่านได้มีโอกาสไปเจอผู้หญิงแสนดีบริสุทธิ์อ่อนหวานอ่อนโยนเป็นกุลสตรีแล้วล่ะนะ  ถึงได้เขียนหนังสือหย่าทิ้งไว้     ขอแค่ท่านเขียนชื่อพร้อมข้อความยืนยันอีกนิดหน่อยฉันกับท่านก็จะเป็นอิสระต่อกันแล้ว ท่านเองก็คงจะอึดอัดที่ถูกฉันกระเซ้าเย้าแหย่แกล้งอยู่นาน ผู้ชายที่เป็นสุภาพบุรุษขี้อายอย่างท่าน คงลำบากใจมากพอดู'