Diaryวัยเรียนของลูกสาวมาเฟีย

"เย้ ถึงจนได้"ซากุระตะโกนเมื่อถึงที่หมายซะที

"ยินดีต้อนรับเจ้าค่ะทุกท่าน"พนักงานในชุดกิโมโนเดินมา

"เชิญทางนี้เลยเจ้าค่ะ"พนักงานพูดและเดินนำมาถึงที่พัก

"หากเก็บของเสร็จแล้ว เรามีห้องอาหารอยู่ชั้นล่าง เชิญได้นะเจ้าคะ" สาวๆก็เดินเข้าห้องพักไป ส่วนฝั่งชายก็อีกห้องพักนึง

"เฮ้อ ทำไมไม่ได้นอนห้องเดียวกันล่าา" คูกะบ่น

ตุบ หมอนจากไหนก็ไม่รู้ปามาโดนเค้าเต็มๆ

"เจ้าบ้า พวกเธอเป็นผู้หญิงนะ"โควพูด

"นี่ๆ ไปออนเซ็นกันเถอะ"ซากุระชวน

"นั่นสิคะ นั่งรถมาตั้งนาน ไปแช่ออนเซ็นซะหน่อยก็ดีค่ะ"มิซากิเริ่มเห็นด้วย

"จ้าๆ เตรียมชุดไปด้วยนะ"สุมิเระบอก ตอนนี้ทุกคนกำลังเปลี่ยนชุดเพี่อไปแช่ออนเซ็น

"งั้นชั้นลงก่อนล่ะน้าา"ซากุระพูด

"นี่ซากุระอย่าวิ่งสิ"ฮารุกะบอก

"กรี๊ดดดดดดด" สุมิเระที่อยู่ใกล้ประตูที่สุดวิ่งเข้าไปดู แล้วพวกที่เหลือก็ตามไป

"ซากุระไม่เป็นไรนะ"ทุกคนถามด้วยความเป็นห่วง

"ง่ะ ง่า"ชี้ไปตรงบ่อออนเซ็น

"น่ะ นี่ พวกนายมาทำอะไรกันยะ นี่มันฝั่งผู้หญิงนะ" ฮารุกะกับอุตาอุพูด

"แหมๆ ก็ฝั่งผู้ชายมันเสียนี่ ช่วยไม่ได้"คูกะพูด

"ฮี่ม" สุดท้ายพวกสาวๆก็แช่ออนเซ็นอีกบ่อ เป็นบ่อย่อย พยายามไม่สนใจพวกผู้ชาย สาวๆคุยกัน หัวเราะสนุกสนาน โดยทุกการกระทำอยู่ในสายตาของหนุ่มๆ

"ขึ้นกันเถอะ แช่นานไปจะไม่ดีนะ"ฮารุกะพูด เมื่อสาวๆขึ้นไปแล้ว

"อ้อ นี่ พวกนายก็เหมือนกันนะ รีบขึ้นด้วยล่ะ" ฮารุกะพูดทิ้งท้าย

"ไปแข่งซาวน์น่ากันเถอะ ใครออกก่อนแพ้"คูกะพูด

"หา?"ทุกคนพูดพร้อมกัน เถียงกันประมาณ5นาที สุดท้ายก็ต้องเข้าซาวน์น่ากัน เมื่อเข้าซาวน์น่ากัน10นาที

ปัง เสียงเปิดประตูอย่างดัง พร้อมผู้มาใหม่ที่ทำให้หนุ่มๆหน้าแดงเป็นแถว คนที่เข้ามาคือฮารุกะในชุดกิโมโนสีม่วงอ่อนๆ มวยผมขึ้น "นี่พวกนาย! จะมองอะไรกันนักหนา! รีบออกมาได้แล้ว!"ฮารุกะตะโกน พร้อมปาผ้าเย็นใส่หน้าหนุ่มๆ

"เฮ้อ จริงๆเลยนะ อย่าทำให้เป็นห่วงจะได้มั้ยเล่า" ฮารุกะพูด

"อะ อืม"พวกผู้ชายหน้าแดงเป็นแถบ

"ทุกคนรออยู่ห้องอาหารนะ รีบๆล่ะ"

"งั่มๆ อร่อยอ่ะ"สุมิเระพูด

"อื้ม สมกับเป็นฮอกไกโดเลยค่ะ"มิซากิเสริม

"นี่ เห็นว่าพรุ่งนี้จะมีงานวัด แล้วก็มีดอกไม้ไฟด้วยนะ"ลุซพูดขึ้น

"เห งั้นก็ดีเลย พรุ่งเราจะไปชมดอกไม้กัน แล้วกลับมา แล้วค่อยไปดูดอกไม้ไฟกันนะ"ฮารุกะพูด

"ตามนั้นละกันนะ"คูกะพูด

"อิ่มแล้วล่ะ"ยูจิพูด

"งั้นเข้าห้องกันได้แล้วมั้ง"โควบอก

"เห็นด้วยๆ"อุตาอุกับฮารุกะพูด

"งั้นแยกกันตรงนี้ล่ะ ราตรีสวัสดิ์"สาวๆพูดก่อนจะเดินออกไป

"เราเองก็ไปมั่งดีกว่า"โชวพูด ขณะที่กำลังเดินออกห้องอาหาร

"เดี๋ยวก่อน ชั้นขอคุยกับนายหน่อย คูกะ"ลุซพูดให้คูกะได้ยินเท่านั้น

"มีอะไรก็ว่ามา"คูกะพูด

"ฮารุกะน่ะ เป็นความหวังของตระกูลตั้งแต่เกิด เธอจึงต้องเก่งทุกอย่าง แต่ว่าเมื่อพี่เสียไป เธอจึงต้องพยายามมากขึ้น และทำตามความฝันของพี่ด้วย เธอน่ะอ้อนคนไม่เป็นนักหรอก ตั้งแต่พี่เสียไปน่ะนะ เพราะงั้นชั้นฝากฮารุกะด้วยล่ะ"ลุซพูดเรื่องในอดีตของฮารุกะให้ฟัง

"อืม เข้าใจแล้ว"คูกะพูด

'จะไม่ให้เสียน้ำตาสักหยดเลยล่ะ'