Pyaring Story [Space Girl]

            “สำหรับผู้สมัครโซน3 ขอให้มาเข้าแถวตรงนี้เลยค่ะ.....  อ้อ!กรุณาเดินกันด้วยความสงบด้วยนะคะ” เสียงประกาศลอดออกจากลำโพงเก่ากึกเป็นสัญญาณให้ผู้คนที่กำลังยืนอ่านกระดาษโน๊ตอันอุดมไปด้วยตัวหนังสือ รู้สึกสะดุ้งเฮือกเป็นนัยยะว่า ‘หมดเวลาอ่านแล้ว’ !

            “เอ๊ะ! ฉันยังอ่านไม่ถึงไหนเลย ต้องสอบแล้วเหรอเนี่ย” เด็กสาวคนหนึ่งพูดพลางถอนหายใจยาว “ฉันด้วย ทำไมเนื้อหามันยากแบบนี้นะ” เพื่อนของเธออีกคนก็เช่นกัน เมื่อพูดจบทั้งสองคนก็พร้อมใจกันปิดตำราเก่าคร่ำครึเล่มหนาแล้ววิ่งไปสมทบกับผู้คนที่กำลังต่อแถวกันเข้าห้องสอบโดยไม่สังเกตว่ามีบางอย่างร่วงไปจากหนังสือของพวกเธอ

            “เดี๋ยวค่ะ พวกคุณทำของตก”  เมื่อได้ยินเสียงทั้งคู่จึงหันไปแล้วก็พบว่าพวกเธอได้ทำอะไรบางอย่างตกไปจริงๆ

            “ นี่ค่ะ บัตรเข้าห้องสอบของพวกคุณ” เด็กสาวผู้มีผมสีเหลืองทองเงยหน้าพลางยื่นบัตรให้ทั้งคู่    ....ใบหน้าตกกระอันซีดขาวประกอบกับดวงตาที่เหมือนคนไม่นอนมาเนิ่นนานมองผ่านแว่นตาจ้องมาทางผู้รับ ทำให้สองสาวรู้สึกผงะเล็กน้อย

            “ขอบคุณค่ะ”

            “ขอบคุณ นะคะถ้าไม่ได้เธอ พวกเราคงไม่ได้เข้าไปสอบแน่ๆ” ทั้งคู่โค้งตัวและก้มหัวเล็กน้อย

            “ไม่เป็นไรค่ะ หนูก็มาสอบที่นี่เหมือนกันเหมือนกัน ” พูดเสร็จสาวผมเหลืองทองก็เดินจากไปโดยที่ตัวไม่ได้ถืออะไรเลยเดินเข้าไปในห้องสอบ ทิ้งไว้เพียงความงุนงง ของสองสาวที่ยังคงยืนอึ้งกับท่าทางของเธออยู่

            ...........................

            ณ ห้องสอบ โซน 3

            “เอาละ ต่อไปนี้เราจะทำการสอบวิชาพื้นฐานกัน ขอให้ทุกคนตั้งใจอ่านโจทย์ดีๆ หากมีการทุจริตทางเราจะปรับตกทันที” หญิงสาววัยสวมแว่นวัยกลางคนพูดพลางทยอยเดินแจกแผ่นกระดาษสีฟ้าอ่อนให้แก่ผู้เข้าสอบทีละโต๊ะ

            “เอาละ เรามีเวลา 60 นาทีให้ในการทำข้อสอบนะ หมดเวลาลาเก็บทันที !” คำประกาศิตประหนึ่งสายฟ้าฟาดลงมายังหัวของทุกคน พอสิ้นเสียงของผู้คุมสอบ บรรยากาศในห้องสอบที่ดูวุ่นวายในช่วงแรก บัดนี้ได้ถูกทดแทนด้วยความเงียบแทน แม้จะดูเงียบงันแต่ในใจของทุกคนกลับเร่าร้อนเต้นไม่เป็นท่าเมื่อเจอข้อสอบที่วางอยู่ต่อหน้า

            “กฎการเคลื่อนที่ของโอลด์ตัน มันมีกี่ข้อกันแน่ฟะ” ชายหนุ่มผู้ตัดผมโล้นเตียนนึกในใจพลางเกาหัวดังแกรกๆ

            “ทฤษฎีกาลเวลาที่สัมพันธ์กับแรงโน้มถ่วง.... ?เอ ถ้าแรงโน้มถ่วงสูงเวลาจะแปรผันยังไงนะ” หญิงหัวขาวเอามือกอดอกพลางมองออกไปนอกหน้าต่าง

            “ดาวพฤหัส เป็นดาวเคราะห์ประเภทใด หว่า”

            “องค์ประกอบทางเคมี ของน้ำ”

            “!#%!%!##23s4123”

            “!@#%%$DFSDf@”

            ขณะที่ทุกคนกำลังตั้งใจทำข้อสอบของตนอยู่ก็มีคนๆหนึ่งลุกขึ้นพร้อมชูมือ            “เสร็จแล้วค่ะ” เด็กสาวผู้มีผมสีเหลืองทองกล่าว

            “เอาละ ถ้าเสร็จแล้วก็ไปรอด้านล่างของตึก ค่อยฟังสัญญาณด้วยละ เราจะมีการสอบรอบสองต่อกันอีก” ผู้คุมสอบสอบกล่าว

            “ค่ะ...”

            “ว่าแต่ว่า เธอมั่นใจนะว่าทำครบทุกข้อแล้ว คุณแพริ่ง ? นี่มันก็ผ่านมาแค่ 15 นาทีเอง”

            “ค่ะ หนูมั่นใจว่าทำครบแล้ว ขอตัวนะคะ” พูดจบแพริ่งก็เอื้อมมือไปคว้ากระเป๋าหนังสีน้ำตาลของเธอแล้วเดินออกไปรอที่นอกห้อง”

            ตอนนี้บรรยากาศของห้องก็ยังคงเงียบเช่นเคย แต่หัวข้อที่ทุกคนจดจ่อกลับไม่ได้อยู่ที่ข้อสอบแล้ว หากแต่ไปจดจ่อที่เด็กสาวผมทองเสียมากกว่า

            “โอ้โห ทำได้ไงเนี่ย เพิ่งผ่านไปแค่10นาทีเอง”

            “เป็นข้อสอบแบบตัวเลือก(ปรนัย) แม่นั่นอาจจะเดาก็ได้นะ”

            “มั่วตอบแหง่ๆ”

        .............................. 

          30นาทีผ่านไป เด็กสาวสองคนที่นั่งสอบอยู่ข้างๆกันก็ทยอยเก็บของๆตนเข้ากระเป๋าพลางยกมือขึ้นพร้อมกัน

            “ขอโทษนะคะ ฉันเสร็จแล้วค่ะ

            “ฉันด้วยค่ะ”

            “โอเค ไปรอที่ด้านล่างได้” พอผู้คุมสอบพูดจบสองสาวที่ทำข้อสอบเสร็จก็มองหน้ากันพลางหยิบตำราเล่มหนาปึกจากบนพื้นที่ตนวางไว้แล้วเดินออกห้องสอบกันทันที ทิ้งไว้เพียงความเร่าร้อนใจของผู้เข้าสอบรายอื่นที่กำลังคิดหนักถึงเวลาที่ได้ข้ามผ่านมาเกินครึ่งทางแล้ว

            “เธอว่าใช่คนๆนั้นไหม แอน ? เด็กผู้หญิงผู้หญิงที่เก็บบัตรเข้าห้องสอบให้เรา” เด็กสาวคนที่ไว้ผมม้าถามเพื่อนของเธอขณะที่กำลังเดินด้วยความเร็วพอสมควร

            “ฉันว่า ใช่แน่ๆ ไม่ผิดแน่ มิช่า” เด็กสาวอีกคนที่ไว้ผมเปียหันมาตอบ “ฉันนึกแล้วว่าเด็กคนนั้นต้องไม่ธรรมดา ฉันเชื่อในสายตาของฉัน” แอนพูดพลางยืดตัวเล็กน้อยประหนึ่งคนที่พอใจผลงานการชนะเลิศ ในการแข่งกีฬา

            “อะไรของเธอนั่นน่ะ แอน! นั่นมันเป็นการเดาของเธอไม่ใช่เรอะ !”

            “เอาน่าๆ ฉันว่าพวกเราลองไปทำความรู้จักกับเด็กคนนั้นไว้ดีกว่า เธออาจจะมาร่วมทีมกับพวกเราก็ได้”

            “นั่นสินะ แต่ฉันคิดว่าคนเก่งแบบนั้นคนคงชวนไปอยู่ทีมเยอะน่าดู”

            “ ‘ไม่ลองก็ไม่รู้น่า’ นั่นคือคติการดำเนินชีวิตของฉันนะ !”

            “อื้ม”

            ทั้งคู่เดินพลางคุยกันจนลืมไปว่าเด็กสาวผมเหลืองทองได้นั่งอยู่ต่อหน้าของพวกเธอแล้ว !!

---------------------------------------------

จากผู้เขียน : 1.กฏของแรง มี 3 ข้อ เป็นกฏของนิวตัน

                2.ทฤษฎีกาลเวลา อันนี้ดูจากในภาพยนต์เรื่อง Interstellar หากดาวดวงไหนอยู่ใกล้จุดที่มีแรงโน้มถ่วงสูง เวลาจะไหลช้ากว่าจุดที่มีแรงโน้มถ่วงน้อย จ่ะ

                3.ดาวพฤหัสบดี ในระบบสุริยะเราเป็นดาวเคราะห์ก๊าซ

                4.น้ำ = H2O