รักใสๆของยัยจิ้งจอก
เขียนโดย 
Manako
วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 16.53 น.
แก้ไขเมื่อ 9 มีนาคม พ.ศ. 2559 18.15 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) เด็กสาวริสะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่ผมหมดสติไปได้ไม่นานผมก็ลืมตาตื่นขึ้น เเต่ที่ทำให้ผมเเปลกใจคือทำไมตัวผมถึงมานอนหมดสติอยู่ในบ้านเก่าๆหลังนี้ผมมองสำรวจรอบๆบ้าน ในบ้านไม่มีของอะไรมากมาย
ผมยังคงสำรวจบ้านต่อไปอีก ไม่นานผมก็ได้ยินเสียงๆหนึ่ง กำลังเดินเข้ามาหาผม
"เเย่ละสิใครมากันนะ"ผมกังวลเล็กน้อย เสียงฝีเท้าค่อยๆใกล้เข้ามาเรื่อยๆ จนหยุดลงที่ข้างหน้าผม
ผมจึงเงยหน้ามองคนที่อยู่ตรงหน้า เผยให้เห็นเด็กสาวผมสีน้ำตาลอ่อนๆตัวเธอน่าจะสูงประมาณ 150 ได้ สำหรับผมเธอค่อนข้างเตี้ยเลยที่เดียว
"เออ..ที่นี่ที่ไหนครับ"ผมเอ่ยปากถามเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้า เเต่ดูเหมือนเธอจะไม่ยอมพูดอะไร ผมเริ่มทำตัวไม่ถูกจังเอ่ยปากพูดอีกคำ "ผมชื่อซาน เเล้วคุณละ ^^' " เเต่ดูเหมือนครั้งนี้เธอก็ไม่ยอมพูดอีกเช่นกัน มันทำให้ผมเริ่มถอดใจ
"ริ..สะ.."เธอเอ่ยปากตอบผมมาเสียงเธอค่อนข้างสั่นเหมือนจะกลัวผมอยู่
"ริสะหรอ ชื่อเเปลกดีนะไม่สิน่ารักดีนะ"ผมยิ้มให้พร้อมมองเด็กสาวตรงหน้าที่ตอนนี้หน้าเธอเเดงไปหมด
"ริสะ..ที่นี่ที่ไหนหรอ"ผมยังคงถามเธอเรื่อยๆ
"ที่นี่ก็เเค่ป่าธรรมดานั้นเเหล่ะ.."ริสะตอบเสียงค่อย
"เอ๋!! ป่าธรรมดาตรงไหนเนี้ย"ผมตกใจกับคำตอบของเธอ
"อะ..อืม"
"เเล้วพอจะรู้ทางออกไหม?"ผมยังคงถามริสะไปมา
"กะ..ก็พอรู้อยู่นะ"เธอชี้ผ่านหน้าต่างไปที่เขาวงกตที่ผมเดินผ่านเข้ามา
พอผมเห็นเธอชี้ไปที่นั้นผมถึงกับพูดไม่ออก นี่ผมต้องเดินผ่านไปตรงนั้นอีกรอบ!! เเค่คิดผมก็จะเป็นลมเเล้ว
"ไม่มีทางอื่นเลยหรอ.."ผมถามริสะหน้าซีดๆ
"ไม่น่าจะมีนะ.."
หลังจากที่ผมกับริสะคุยกันไปได้สักพักก็มีสัตว์ตัวหนึ่งกระโจนเข้าหาริสะ ผมมองว่ามันคือตัวอะไร
เเต่ในทันใดเมื่อผมเห็นมันผมก็เเทบจะวิ่งไล่กวดมัน
"มัน..มัน..ไอ้จิ้งจอกตัวนั้นนี่!!"ผมพูดเสียงดังออกมาพร้อมชี้หน้าจิ้งจอกน้อยตัวนั้น
จิ้งจอกตัวนั้นมันไม่ได้สนใจอะไรผมเลยมันยังคงอ้อนริสะเจ้านายของมันต่อ
"นี่ริสะเธอเป็นเจ้านายของมันหรอ"
"เรียกเจ้านาย มันเเปลกไปนะ.. ต้องเป็นเพื่อนกัน..ต่างหาก"เธอยิ้มออกมาก่อนจะอุ้มจิ้งจอกน้อยขึ้นมา
ผมได้เเต่มองหน้าริสะสลับกับเจ้าจิ้งจอกตัวนั้นไปพลาง เเต่ไม่ทันไรเสียงท้องของผมก็ร้องดังขึ้น
"ดูเหมือนคุณยังไม่ได้ทานอะไรสินะคะ.."ริสะพูดพลางดึงผมไปที่ๆหนึ่ง
"จะไปที่ไหนหรอ"ผมถามขึ้นมาในขณะที่ผมกำลังถูกริสะดึงเเขนเสื้อไป ทำให้ผมพลอยคิดไปว่า 'ผู้หญิงอะไรเเรงเยอะเป็นบ้าเลย'
"จะไปที่เเม่น้ำนะ.."
"ไปทำไมละ"ผมยังคงถามไม่เลิก
"หาอะไรให้ให้ซ..านทาน..ไง"เป็นครั้งเเรกที่คุยกันมาเเล้วเธอเรียกชื่อผมทำผมพลอยหน้าเเดงนิดหน่อย ก่อนจะเริ่มเดินตามเธอไปจนถึงเเม่น้ำ..
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
