ดัดนิสัย ยัยวายร้าย

-

วันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 18.05 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  3,510 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 มีนาคม พ.ศ. 2559 18.57 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) ตอนที่่1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 "คุณหนูคะ เชิญทานอาหารมื้อเช้าค่ะ"เสียงแก่ๆของหญิงชราสวมชุดแม่บ้านดังออกมา

"ย่ะ! แล้วคราวหน้าน่ะไม่่ต้องมาตามถึงหน้าห้องหรอกนะ ฉันรู้"ส่วนเสียงแหลมบาดแก้วหูนั่นน่ะ...ของฉันเอง  ฉันคือ รินลดา พงศไพบูรณ์ ลูกสาวคนเดียวของตระกูลพงศ์ไพบูรณ์ที่แสนร่ำรวย  

ฉันได้รับการเอาอกเอาใจตั่งแต่เล็กเลยล่ะนะ ก็คนมันรวย

ฉันนั่งลงทานอาหารเช้าที่ห้องอาหาร อือ...อาหารเช้าวันนี้จะเป็นอะไรนะ อา...เป็นขนมปังไข่ดาวกับชาวนิลาสินะ หลังจากที่ฉันกัดขนมปังไปคำหนึ่งฉันก็คายออกมา

"นี่! นี่มันอะไร ขนมปังสุกกรอบนี่ สำหรับฉันมันต้องขนมปังบางนะ แล้วไข่ดาวเนี่ย รสหวานยังกะอะไร ส่วนชาก็ตกตระกอน พวกหล่อนคิดจะให้ฉันทานอาหารพวกนี้เหรอ!!!" ฉันปัดอาหารบนโต๊ะทิ้ง ก่อนนำชาสาดใส่เมดคนหนึ่ง "เอ่อ..ขออภัยค่ะ เราจะจัดให้ใหม่นะคะ"เมดที่โดนสาดชากล่าว "ไม่ต้อง ฉันไม่หิว"ฉันเอ่ยทิ้งก่อนเดินไปสตาทรถBMWที่พ่อซื้อให้ 

ชิ...แม่บ้านพวกนี้ใช้ไม่ได้เลยจริงๆ

15นาทีต่อมา

ฉันอยู่ในมหาลัยแล้ว และกำลังเดินไปที่โรงยิม ทำไมสุดสวยอย่างฉันต้องไปโรงยิมน่ะเหรอ เพราะว่าที่นั่นมีเขาอยู่ไงล่ะ 

"อา....เหนื่อยจริงๆ"เสียงนุ่มทุ้มดังขึ้นเมื่อฉันไปถึงโรงยิม เขาคือเทรเซลรุ่นพี่ที่ฉันปลื้ม เขามีตาสีม่วง ผมสีดำทมิฬ เขาเป็นลูกของญาติห่างๆของพ่อ เราเลยสนิทกัน "อะ...ริน มาแล้วเหรอ"เขาทักเมื่อเห็นฉัน "ค่ะ...แล้วพี่เทรซ้อมเสร็จแล้วเหรอคะ"ฉันเอ่ยถาม 

"อื้ม เราไป้ห้องเรียนกันเถอะ"เขากล่าวก่อนทำท่าจะเดินไป "เดี๋ยวสิคะ นี่ค่ะ แซนวิช รินทำให้พี่"ฉันยื่นกล่องใส่แซนวิชทูน่าที่ให้แม่บ้านทำให้ให้พี่เขา พี่เขาชอบอาหารรักษาสุขภาพ ฉันรู้ดี

"อ้อ ขอบใจริน รู้ใจพี่จริงๆ"เขาเอ่ยเเละยิ้มให้ฉัน ช่างเป็นรอยยิ้มที่ดูดีจริงๆ

 

"อา...รุ่นพี่คะ มายขอคุยกับรุ่นพี่สักนิดได้ไหมคะ"เด็กสาวคนหนึ่งมาทักพี่เทรระหว่างที่เรากำลังเดินไปที่ห้องเรียน "ได้สิครับ"เขายิ้มและเดินตามเด็กนั่นไป

หึ...สารภาพรักสินะ

"คือ...มายชอบพี่ ช่วยรับเค้กที่มายทำไปด้วยนะคะ"นั่นไง นั่นเป็นประโยคแรกที่มายพูดกับพี่เทร(ฉันแอบมาฟังน่ะ)

"อา...ขอโทษนะ พี่ไม่ได้ชอบน้อง"พี่เทรกล่าวแต่ก็รับเค้กไป

"ค่ะมายรู้ แค่รับไปมายก็ดีใจแล้วค่ะ งั้น...มายไปก่อนนะคะ"ยัยมายพูดก่อนเดินไป

ทันใดนั้นฉันก็ไปหาพี่เทรทันที

"มีอะไรเหรอคะพี่เทร อ๊ะ นั่นเค้กนี่ รินขอได้มั้ย พี่เทรไม่ชอบของหวานนี่นา"ฉันทำใสซื่อและกล่าวขอเค้ก

"ได้สิพี่ไปก่อนนะ" พี่กล่าวก่อนเดินไป

ฉันมองเค้กในมือก่อนนำเค้กไปทิ้ง หึ...จีบพี่เทงั้นเหรอ เราจะได้รู้กัน

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา