รักวุ่นวาย ของสาวห้าว

7.7

เขียนโดย KanataSara

วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 18.25 น.

  11 ตอน
  1 วิจารณ์
  10.30K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 14.28 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) บทเรียนที่ 7.ความเป็นห่วง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"เธอน่ะมักใช่กำลังในการตัดสินใจ อารมณ์เธอไม่ปกติ มักจะอารมณ์ร้อนจนใครหลายคนไม่ค่อยอยากอยู่ใกล้"

"ฉันใช้ความคิดของตัวเองในการตัดสินใจ ไอ่ใช่กำลังนั่นมันคือความสะใจของฉัน แล้วทำไมนายถึงต้องมาตัดสินเรื่องของฉันนะ"

"หึ ฉันเรน ที่นั่งข้างๆเธอในห้องน่ะ ฉันสังเกตมานานแล้วเธอน่ะ เป็นคนไม่มีเหตุผล"

.....นายทำไมถึงต้องมาเจ้ากี้เจ้าการกับฉันเนี่ย แล้วอยู่ๆก้อมีเสียงคนๆนึงมาแทรก

"ใครบอกว่าเธอไม่มีเหตุผล"

"นิว "

"เธอน่ะใช่เหตุผลตามที่เธอคิดว่าถูกที่สุด ใช่ว่าเธอจะเกรงใจคนรอบข้างแต่ถึงอย่างนั้น เธอใช้ความคิดตัวเองเป็นหลัก ไม่พึ่งใครหน้าไหน ดูแลตัวเองได้ นั่นแหละคือความถูกต้องของเธอที่ฉันก็คิดว่ามันถูกเหมือนกัน เพราะฉันก็ใช่ความคิดตัวเองไม่เกรงใจใครเพราะงั้น จะมาคิดว่าความคิดของคนอื่นผิดๆอีกหล่ะเรน เพราะนายก็มีความคิดเป็นของตัวเองเหมือนกันใช่ไหมหล่ะ"

เสียงในโรงอาหารเงียบไปซักพัก ด้วยความที่นิวมาพูดเพื่อช่วย...ช่วยหรอ ขนาดแฟนเก่าฉันยังไม่เคยช่วยฉันขนาดนี้เลย 

"นายนี่นะ ชอบเป็นพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยคนอื่นตลอดเลยนะ"

"ก็มันแน่อยู่แล้ว"

และแล้วก็เกิดสายตาอัมหิตจาก 2 คนนี้ทันตา เป็นไรกันวะเนี่ย

"นี่นิว ไปเหอะ อยากฟังเพลง"

"ได้ดิ วันนี้มีเพลงใหม่มาให้ด้วย แล้วไม่กินข้าวแล้วหรอ"

"ไม่อ่ะ กินไม่ลงเพราะมีหมาขี้เลื้อนอยู่ด้วย"

"อ่ออออออ"

พอฉันพูดคำนั้น ก็รู้อยู่แล้วว่านัทต้องหันมามอง ยอมรับหรือไงว่าตัวเองเป็นหมาขี้เลื้อน เหอะๆๆ กุ๊ดบายจ่ะ

เมื่อฉันขึ้นมาที่ห้อง ก็ลืมสนิทว่าเราทิ้งนิดกันแก้วที่โรงอาหาร เดินมาโดยไม่ได้เรียกมาด้วยเลยแหะ ฉันเลยโทรไปเพื่อบอกว่ากลับมาที่ห้องแล้ว พวกเค้าเลยบอกว่าเดี๋ยวขึ้นมาตาม ก็แค่นั้น

"เธอเป็นไรหรือเปล่าเบล ช่วงนี้เธอหงุดหงิกว่าปกติ"

"ปกติของฉันเป็นไงเล่า"

"ก...ก็หงุดหงิดง่ายนั่นแหละ แต่ว่า คือแบบ"

"ติดขัดเดี๋ยวตบคว่ำ"

"เออๆๆๆ ก็แบบว่าปกติก็หงุดหงิดง่ายอยู่แล้ว แต่ช่วงนี้แค่นิดๆหน่อยๆก็ไม่ได้อ่ะ เป็นไรเปล่า บอกฉันได้นะ ฉันพร้อมเป็นที่ปรึกษาเธอได้ทุกเมื่อ"

"อย่างนายเนี่ยนะจะมาเป็นที่ปรึกษาฉัน"

"เรียกว่าเป็นที่เป็นห่วงดีกว่า"

"เอ้ะ..."

//////

"เห้เป็นไร ไข้ขึ้นหรอ หน้าแดงเชียว"

"ไอ่ตาบ้า เปล่าซักหน่อย"

"เอ๋"

หน้าฉันแดงหรอ เดี๋ยวสิๆๆ ทำไมล่ะ ทำไมๆๆๆ เห้อแล้วทำไม ....สายตาคนในห้องมองมาที่ฉันล่ะเนี่ย

"มองกันทำไมอ่ะ"

"ก็แม่สาวห้าวหน้าแดงเป็นครั้งแรกหนิ"

"แล้ว???"

"มันชั่งหน้าอัศจรรย์"

....บ้าไปแล้วไอ่พวกนั้นิ

Kanata Sara

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา