Because Love You ถ้ารักได้...รักไปนานแล้วล่ะ

     “ฉันรักพี่ค่ะ” คำนี้อาจจะพูดออกไปได้ยาก แต่ฉันเพียวโกะ คนนี้มันเป็นคำที่พูดง่าย

ชะเหลือเกิน พูดไปเขาก็รับรักฉันชะแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ =.=

     “ถ้าพี่ไม่รับ...จะเป็นอะไรไหม?” พี่ทิว พูดออกอย่างกับฉันไม่สวยอย่างนั้นแหละ!

เป็นไปได้ยังไง=[]= ที่ผู้ชายพวกนี้จะ...จะ....จะ....ไม่รับรักฉัน!!! =[]=

     “ทำไมหรอคะ?...เพียวโกะไม่ดียังไง? ช่วยบอกทีค่ะ!” ฉันพยายามบีบน้ำตาออกมา

อย่ากับละครช่องเจ็ด ฮ่าๆๆๆนี่แหละไม้เด็ดของฉัน!

     “...อะ...เอ่อไม่ใช่อย่างนั้นเพียวโกะ...ฟังพี่ก่อน อ๊ะ!” พี่ทิวพยายามอธิบาย...แต่ฉันน่ะตันไป

กอดเขาชะก่อน เลยทำให้เขินเป็นปริยายยยยย ฮ่าๆๆๆ

     “แล้วถ้า...เพียวโกะจะเป็นคนที่พี่รักไม่ได้หรอคะ?” ฉันกอดแน่นขึ้น...เพื่อให้สมจริงชะหน่อยยย

     “เพียวโกะ!!!” เสียงดังมาจากข้างหลังฉัน...หรือว่าจะเป็น...

ขวับบ

ฉันรีบหันไปทันที เอ่อออ นี่มันพี่....

     “คริส!!!...แกมาได้ยังไง!?” พี่ทิวดูหน้าจะตกใจมาก =[]= ก็น่าตกใจนั่นแหละ

     “..หึ!ๆๆ ฉันว่าแล้ว แกต้องมาอะไรเพียวโกะแน่เลย สุดท้ายแกก็ทำแบบนี้สินะทิว :)”

     “เอ่ออ...พวกพี่ใจเย็นๆนะคะ ความผิดฉันเองค่ะ T^T “ ฉันก้มหน้ายอมรับความผิด

ถ้าพี่ปอนด์ไม่มาเห็นก่อน...ฉันก็ได้เป็นแฟนพี่เฟริส์แล้วสินะ หึ! ฉันยอมแค่ครั้งนี้เท่านั้น!!

     “เพียวโกะ...เธอ?” พี่ปอนด์พึมพำชื่อฉันในลำคอ หึ! ตกใจละสิท่า

     “ฉันแค่สารภาพรักกับพี่เฟริส์...แค่นั้นเองค่ะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”

     “เธอ...เพียวโกะ!!! ทำไมพี่พูดแล้วไม่ฟังหา?? ว่าเฟริส์มันมีแฟนแล้ว!! จำไว้สิ

จำไว้!!!” พี่ปอนด์เขย่าตัวฉันอย่างแรงจนฉันเจ็บ โอ้ยยย มีแฟนแล้วก็ช่างสิ ยังไม่ได้

แต่งงานกันชะหน่อย ทำไมจะแยกไม่ได้หา!!

     “ฉัน...ขอโทษค่ะขอโทษจริงๆ ฉันจะไม่มากวนพี่แล้วล่ะค่ะทั้งสองคน บายค่ะ!”

     'ไว้ฉันได้โอกาสก่อน!! แล้วฉันจะมาไหมนะคะ พี่ทิว :) '

ณ ห้องนอนของเพียวโกะ

     “อา...ร้อน! ร้อนนนน =[]=” ฉันบ่นกับตัวเองก่อนจะเปิดโน้ตบุ๊กขึ้นมา แฮ่ ช่วงนี้มีข่าว

อะไรบ้างแฮะ ?.? หืออออ? นี่มัน..

'ข่าวเด็ดประจำมหาลัย s หนุ่มฮอตประจำมหาลัย ทิว นครินทร์ กอดกับ เด็กสาวอัจฉริยะ เพียวโกะ ธีรตา พร้อมรูป'

เฮ้ยยยยย นี่มันข่าวที่ฉันกอดกับพี่ทิวนี่หว่า มันมาได้ไงฟระ หรือว่าจะเป็นชมรมข่าวประจำมหาลัย?

อีกแล้วววว ฉันตั้งไปแก้ข่าวอีกหรอเนี่ย นี่ฉันก็เหนี่อยกับพี่คริสแล้วนะ

นี่ยังข่าวอีก เฮ้ออออ เมื่อไรจะจบสักที่ฟระเนี่ย ฉันจะต้องใช้สมองของฉันอีกและ =.=

น่าเบื่อโว้ยยยยย อีชมรมนี้ -_-;;;

อ่า...ไหนๆก็รู้จักกันแล้ว แนะนำหน่อยล่ะกัน เป็นมารยาท ฉัน เพียวโกะ ธีรตา ในข่าวนั่นแหละ ฉัน

เป็นเด็กอัจฉริยะของมหาลัย =.= เรียกง่ายๆก็หัวกะทินั่นแหละ ฉันเป็นลูกสาวคนเดียวของ...รอง

นายกอ่านะ =.= แม่เป็นผู้ดีมีราชวงศ์ ไม่ต้องถาม ว่าฉันรวยแค่ไหน รวยจนกินชาตินี้ก็ไม่หมดอ่ะ

แล้ว ฉันก็ดันไปเล่นเกมกับพี่ทิว (เดียวๆๆๆเขาไม่ได้เล่นด้วยนะ) พี่ทิวนะหรอ? เขาก็รวยประมาณ

ฉันนั่นแหละ แถมหน้าตาน่ะหรออออ หล่อลากไส้จ้า *0* เป็นที่ ปรารถนาของฉันมาก >< เรียนก็

เก่งง (แต่สู้ฉันไม่ได้หรอกก ฮ่าๆๆๆ) ฉันน่ะชอบหลอกพวกพี่ว่า

ฉันชอบเขา และตอนนี้ ฉันกำลังทำตามแผนของฉันไงล่ะ ในฐานะที่ฉันทำงานทุกอย่างทั้งหมด!

เน้น ทั้งหมด! ฮ่าๆๆๆ ฉันบอกแล้วงายย ว่าฉันเป็นหัวกะทิ ทำเสร็จทั้งหมดภายในเดือนเดียวอ่ะ

ฉันเลยมีสิทธิ์เดินตะล่อมที่นี่ได้อย่างสบายไงล่ะ ^O^ แต่เสียดายอย่างนึงที่พวกพี่ๆเขาเรียนกัน

ฉันเลยมีสิทธิ์ที่จะไปที่ไหนก็ได้ในมหาลัยนี้!! เย้ เป็นไงงงง เก่งป่ะล่า ส่วนพี่คริส คนนี้

ก็เก่งไม่เบา หน้าตาก็หล่อออ ใช้ได้ (แต่ไม่เท่าพี่ทิว) นั่นแหละพี่คริสเป็นคนจริงจัง จน

ฉันและเกือบทั้งมหาลัยกลัว T^T ฉันเลยไม่ค่อยกล้าตีปากกับเขาสักเท่าไร อีกอย่าง

ฉันได้ยินข่าวว่าพี่คริสชอบฉันไงล่ะ เขาเลยมาขัดความรักฉัน ไม่ให้ฉันรักพี่ทิว แล้วก็

พี่ทิวมีแฟนแล้วจ้า (ใจสลายไม่เป็นท่า T^T) คือพี่เบลล์ ลูกสาวเจ้าของร้านเพชรไงล่ะ T^T

พี่เบลล์น่ะสวยมากกก บอกเลยว่ามาก แถมยังเป็นลูกครึ่งอีกฉันนี่ คนละโลกกับพี่เค้าเลยอ่ะ

ฉันเห็นพี่ทิวกับพี่เบลล์จุ๊บแก้มกันนะ แต่ไม่เคยเห็นจูบกันเลย ดังนั้น จูบแรกเขาต้องเป็นฉัน

เท่านั้น!! คือง่ายๆฉันต้องจับพี่ทิวเป็นแฟนให้ได้ ถึงแม้ว่าจะมีอุปสรรคก็เถอะ TOT

     “ฮ้าวววว...ง่วงจะเลย” ฉันพึมพำก่อนจะดื่มนมก่อนนอน ต้องดูแลสุขภาพย่ะ! ฉันหวังว่า...

'ฉันต้องทำให้สำเร็จ!! สู้โว้ยย ยัยเพียวโกะ!! >O< '