[ Dark yaoi gear x aileen ] ได้โปรดรักผม

8.5

เขียนโดย น้องแอล

วันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.08 น.

  6 ตอน
  1 วิจารณ์
  8,828 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 20.26 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) ไอ้เด็กสัส!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

5 : ไอ้เด็กสัส!!



see-time ...


" อั่ก!! "


" เอาไงต่อ? "


ไอ้ฟีนหันมาถามผมที่เตะไอ้เหี้ยเนสเฮือกสุดท้ายไป ผมมองสภาพมันเล็กน้อยแล้วหันไปตอบมันเบาๆ


" กลับไปหาไอ "


" อ่า "


ไอ้ฟีนเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าไอ้เหี้ยเนสแล้วพูดขึ้น


" กูเตือนมึงแล้ว พวกกูทนมามากพอแล้ว "


" เหี้ย!!! ทั้งๆที่กูไม่ผิดแท้ๆ!!! กูมาก่อนไอ้เหี้ยไอ!!! "


ผมแสยะยิ้มขึ้นเบาๆเมื่อปากเหวอะๆของมันพูดจาส้นตีนออกมา


" กูไม่สนว่ามึงจะมาก่อนรึเปล่า กูสนแค่ว่ามึงทำเหี้ยไรกับไอบ้าง! "


ผมพูดขึ้นแค่นั้นก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำที่มีคนยืนอยู่เต็มไปหมดรอบสารทิศผมมองไปรอบๆจนเห็นผู้ชาย…
คนๆนั่นมัน? ใช่แน่ๆ ใช่เขาแน่ๆผมจำได้…

…กลับมาแล้วเหรอ อ่าา ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ…


" อย่ามาปากดีถ้าไอมันเป็นอะไรไปอีกมึงโดนหนักกว่านี้แน่!! "


ผมละสายตาจากคนนั้นแล้วหันไปมองไอ้ฟีน ฟีนพูดจบก็เดินตามผมออกมา ผมรีบเดินขึ้นห้องเรียนอย่างเร็วเพื่อไปดูคนที่ผมหลงรักมาตลอดว่าเป็นยังไงบ้าง


" ไอ "


ร่างเล็กหันมาตามเสียงเรียกของไอ้ฟีน น้ำตาใสๆไหลลงมา เพราะไอ้เวรนั่นถ้ามันไม่ให้ความหวังไอ้ไอถ้ามันไม่หลอกไอ้ไอว่าไม่มีใคร ป่านนี้มันก็ยังเป็นคนที่น่ารักน่าเอ็นดู สดใสร่าเริงเหมือนเมื่อก่อนแล้วแท้ๆ!!


" เนส!! เนสเป็นยังไงบ้าง?!! ขังกูไว้ในห้องทำไม!! ฮืออ "


" มันสมควรแล้วไอ อย่าห่วงมัน มันไม่จำเป็นต้องอยู่ในหัวสมองมึง "


" กูทำให้พวกมึงต้องซวยเพราะกู กูขอโทษ ขอโทษที่กูอ่อนแอ… อ ฮือออ "


ร่างบางที่ถูกเลี้ยงมาอย่างถนุถนอมกล่าวโทษตัวเองตามฉบับลูกคุณหนูที่โคตรจะมองโลกในแง่ดี ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นมันก็มักจะโทษตัวเองเสมอ


" อย่าโทษตัวเองพวกกูทำเพราะพวกกูทนไม่ไหวที่เห็นมึงโดนรังแก โดนขนาดนี้ทำไมไม่บอกพวกกู "


" ถ้ากูเข้มแข็งถ้ากูสามารถป้องกันตัวเองได้ พวกมึงก็คงไม่ลำบาก ฮึก ฮือออ "


ไม่ไหวหรอกถ้าหมอนี่ป้องกันตัวได้จริงๆผมคงขำอ่ะตัวนิดเดียวร้องจะป้องกันตัว โถ่ๆ ไอ้ไอเอ้ยย


" ฮ่าๆๆๆ พอๆเลิกร้องไห้ได้แล้วคนเก่ง ลืมๆมันไปซะให้หมด "


ไอ้ฟีนพูดขึ้นตามแบบผู้ชายที่โคตรจะกวนตีน(แต่มือตีนนี่หนักเอาเรื่อง) ทำให้สีหน้าไอมันดีขึ้นมาหน่อย


" เฮ้ออออออ…. กูโดนพี่เกียร์เล่นแน่เลย "


ร่างบางถอนหายใจอย่างแรงทำให้ผมรู้สึกไม่ดีตามไปด้วย ผมจับไหล่ร่างบางไว้แล้วพูดขึ้นอย่างจริงจังว่า


" มันทำเหี้ยอะไรบอกกู โอเคมั้ย "


" ^__^ "


มันไม่พูดอะไรเพียงแต่แค่ยิ้มขึ้นบางๆเท่านั้น ผมเคยบอกแล้วไงในวันที่ผมทนไม่ไหวผมจะกระชากมันออกมาเอง!!


End see-time part.



Gear part....


" ใครทำ… "


อย่าพูดเลยครับว่าผมหงุดหงิด อย่าพูดว่าผมโกรธ อย่าพูดว่าผมอารมณ์ไม่ดี มันเลยคำพวกนั้นมามากแล้วครับ!!!
ผมยืนอยู่ข้างเตียงคนป่วยที่ตอนนี้มีแผลเต็มร่างกาย บอกตามตรงผมอยากฆ่าไอ้เหี้ยที่มันทำแบบนี้กับไอ้เนส!! เอาสิ! ไม่ว่ามันจะเป็นใครผมนี่แหละจะจัดการมันเอง!!

…จะเก็บให้ไม่เหลือซากเลยล่ะ


" แน่ใจว่าอยากรู้? "


เนสเอียงคอถามผม


" เออ!!! ใครทำ!!! "


มันสดุ้งนิดหน่อยก่อนจะตอบกลับมา


" ซี…ไอซีไทม์กับไอ้ฟีน "


" ไอ้ไอ? "


" ไม่รู้ มันรู้เห็นด้วยมั้ยผมไม่รู้ "


" หึ นอนพักเถอะเดี๊ยวกูจะออกไปทำธุระ "


หึ! ไอ้ซี! ไอ้ฟีน! ไอ้ไอ! พวกมึงกล้ามากนะที่มาเล่นกับของของกู


ในเมื่อพวกมึงเปิดเองกูก็กล้าตาม ไอ้สัส!!


@ คอนโดฯ


พลัก!!!


เมื่อเปิดประตูเข้าไปผมก็เห็นไอ้คนตัวเล็กเขย่งหยิบจานอยู่โดยมีเก้าอี้ตัวเล็กๆช่วยและเมื่อมันเห็นผม…


ตุบ!! เพล้งงง!!


" โอ้ย!! "


ขาเจ้ากรรมดันรีบลงจัดทำให้ร่างมันล้มลงไปกองกับพื้นอย่างแรง จานแตกกระจายลงพื้นเศษจานกับเศษแก้วน่าจะโดนมัน

แต่…

ใครสนครับ?! มันยังน้อยไปกับสิ่งที่มันทำกับเนส!!! ผมก้าวขาไปหามันเช่นเดียวกับมันที่คลานหนีผมจนหลังไปติดกับเคาเตอร์ทำให้มันไม่มีทางหนี


" พี่…พี่เกียร์ อ ฮึก อย่า อย่าทำอะไรไอเลย ฮือออ "


น้ำตาไหลลงมาไม่ขาดสายแต่ผมไม่มีแล้วครับความสงสารมีแต่ความรังเกียจ ผมไม่คิดว่ามันจะเป็นคนที่เหี้ยได้ขนาดนี้ อิจฉาจนไม่ลืมหูลืมตา หึ!! ผมมองมันผิดไปสินะ? เห็นหน้าตาแบบนี้กูก็นึกว่าจะใส ที่ไหนได้ร้ายใช่เล่น


" อย่ามาสำออย!!!!! ฝีมือมึงไม่ใช่รึไง!!!!! เหี้ยชิบหาย!!! "


เพราะมัน ถ้ามันไม่สำออยให้ไอ้ซีกับไอ้ฟีนเห็นถ้ามันไม่อ่อยจนไอ้สองตัวนั่นรัก เรื่องมันก็คงไม่เป็นแบบนี้!! เรื่องทั้งหมดผิดเพราะมันเพราะมันคือต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด!!


" ไม่…พี่เกียร์…ไม่ ฮือออ ไอไม่กล้าหรอก ฮึก "


" ไม่กล้า? หึ!! ไม่กล้าลงมือเอง เลยให้ไอ้เด็กสัสสองตัวนั่นทำแทน? ฉลาดดีนี่น้องไอ…! "


ผมเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้วครับ มันโกรธจนชาไปหมด


" พี่เข้าใจผิด…ฮือออ ไอไม่ได้ทำ … ฮืออออ ไอห้ามแล้ว โอ้ย!!! อย่าทำไอเลยพี่ ไอกลัวแล้ว ฮืออ "


ไอ้ไอพนมมือขอร้องผมยกใหญ่น้ำตาไหลออกมาจนผมรำคาญ ผมจิกผมสีดำของมันขึ้นมาอย่างแรงแน่นอนมันร้องเสียงหลงตามคาด


" ไม่มั้ง…กูว่ามึงเล่นผิดคนแล้วไอ้ไอ กูจะทำยังไงกับเด็กเลวๆอย่างมึงดีวะ!!! มึงมันเหี้ยมาก! ทำกับไอ้เนสแบบนี้ได้ไงวะ!! ไม่มีความรู้สึกแล้วรึไง!! "


ปึก!


ผมปล่อยมือจากผมมันแล้วยืนขึ้นสุดตัว


" ฮืออ พี่…พี่จะทำอะไร!…อั่ก!!! "


หึ! ผมใช้เท้าที่ยังไม่ได้ถอดรองเท้าเตะเข้าเต็มแรงที่ท้องของมันคงไม่ต้องบอกนะครับว่าเด็กตัวเล็กๆอย่างมันจะเป็นยังไง
ก็มันขดตัวงออยู่ที่พื้นอย่างหมดท่าน่ะสิ่!


" ไหน…มึงเตะเนสไปกี่ทีนะ? "


ตุบ!! ตุบ!!


" อ่า!!! อึก!!!! ฮึก ฮืออ …พะ พอเถอะ "


ผมเตะซ้ำที่เดิมไปอีกสองที ต้องเป็นรอยช้ำแน่ๆ หึ! ตายๆไปเลยมั้ยล่ะ


" ตรงไหนอีกนะ? "


กึก!!!


" อุบ!!!!! "


ผมเตะสุดแรงเสยคางมันไปอีกทีนึง เลือดกำเดามันไหลออกมาเช่นเดียวกับหน้าผากที่มีเลือดสีแดงๆไหลลงมา ผมแสยะยิ้มให้มันนิดหน่อย

ผมไม่ใช่คนใจดีนี่ครับ…

ไม่นานนักหรอกสติมันก็หายไป พร้อมกับร่างที่แน่นิ่ง

…อย่าหวังว่าผมจะเอามันไปโรงพยาบาล

ไม่มีวัน!!

ไหนบอกหน่อยซิว่าคนร่านๆอย่างมันควรจะโดนอะไรต่อดี

รุมโทรม…น่าจะเหมาะว่ามั้ย?


-----------------------------------------------------


เม้นโหวดกันด้วยน้าาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา