ร้ายรักยัยตัวร้าย

-

เขียนโดย Rihanna

วันที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2559 เวลา 10.21 น.

  7 ตอน
  0 วิจารณ์
  8,305 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2559 10.55 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) ลองดี

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

    

ณ คฤหัสถ์

เดียร์

วันนี้มันวันอะไรกันเนี่ย!!ทำไมคนอย่างฉันจะต้องไปหาคู่หมั้นหน้ากวนด้วยถึงจะหล่อก็เหอะแต่มันไม่ใช่สเป็กฉันอะหลงตัวเองชิบ!!ไม่ต้องรู้อะไรมากนักหรอกที่รู้ๆอ่ะฉันเบื่อที่จะต้องมานั้งตามจัดการเด็กๆของพี่ชายฉันมากกว่าการไปหาอีตาคู่หมั้นหน้าหม้อของฉันสักอีกนี่มันรายที่ร้อยกว่าแล้วมั้งเนี่ย วัยรุ่นเซ็ง!!

ณ โกดังร้างแห่งหนึ่ง

“หล่อนเป็นใครกันนะถึงมาทำกับฉันแบบนี้!!!”เจอแบบนี้ทุกครั้งที่มาจัดการเด็กๆที่ตามตื้อไม่เลิกหล่อนวีนสักแก้วหูของฉันจะแตกอยุ่แล้วเนี่ย!จะอะไรหนักหนาผู้ชายมีคนเดียวในโลกนี้หรือไงกันเนี่ย!ฉันละเบื่อจริงๆพี่ชายฉันหล่อตรงไหนหน้าหม้อพอๆกับคู่หมั้นของฉันสิไม่ว่าชิ!!“หุปปากไปเลยปะ ยัยหน้าเทียม”ฉันไม่ได้พูดแรงเกินไปหรอกนะฉันแค่พูดความจริงเฉยๆเพราะว่าดูจากหน้าตาคงจะไปศัยกรรมมาอย่างแน่นอนเลยที่เดียวจมูกหรือหอไอเฟลวะจะทิ้มหน้าฉันอยู่ละและดูการแต่งหน้าของหล่อนสิหนายิ่งกว่าโคลนพอกหน้าสำหรับวัวหรือควายนั้นเอง-.-“แก..!!แกไม่มีสิทธิ์มาว่าฉันอย่างนี้นะยัยหน้าน้ำตาลปี๊มฉันจะฟ้องเบียรืให้มาจัดการเธอแน่นอน!!”โหห หน้าน้ำตาลปี๊มเลยหรอถึงจะรู้อยู่หรอกนะว่าหน้าตาฉันมันหวานนเกินนิสัยที่แท้จริงของฉันก็ตามเถอะ

เพี้ย!! “นี้แก...นี้แกกล้าตบฉันเลยหรอรู้ไหมฉันอะลูกใคร!!”ใช่ฉันตบหล่อนไปทีหนึ่ง แต่ฉันไม่ชอบนิสัยอวดรวยจากพ่อแม่ที่มีตังร์ไม่ใช่ตัวเองที่หาเงินได้โดยการอ่อยผู้ชายรวยๆแล้วจะการเป็นคุณนายนะ “รู้ตัวไหมว่าฉันนะเกลียดคนที่ไม่ได้รวยด้วยด้วยตัวเองแต่รวยด้วยเงินของพ่อแม่สงสัยพ่อแม่จะไม่สั่งสอนสินะลูกถึงมีนิสัยเลวๆแบบนี้อะ อ่อยผู้ชายรวยๆแล้วคิดหรอว่าจะได้เป็นคุณนายพี่ชายฉันไม่คว้าผู้หญิงต่ำๆอย่างเธอมาเป็นเมียหรอก”ฉันแสยะยิ้มแล้วบอกกับลูกน้องของฉันว่า “อย่าให้เอาถึงตายนะแค่สาหัสก็พอแล้ว”จากนั้นก็เดินออกไปจากโกดัง “แก..แก!!!อย่าหวังว่าแกจะเป็นสุขเลยยย กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!เอามือสกปรกของแกออกไปนะ!!”

หึหึหึ

ณ คฤหัสถ์

“น้องพี่นี้สุดยอดจริงๆเลย!!มาให้กอดที่หนึ่งมา~”

“อย่าคิดที่จะได้แอ๋มหรอกพี่ไปให้พ้นก่อนที่หนูจะเอาปืนยินหัวของพี่นะบัดนาว”เหอะทีงี้นะวิ่งเร็วสักจริงฉันนะเป็นนักแม่นปืนเลยที่เดียวนะฉันเป็นกีฬาทุกอย่างแหละ ความจริงฉันก็เบื่อที่จะต้องตามเก็บผุ้หญิงที่โดนบอกเลิกแล้วก็ไม่ปล่อยเป็นหมาห่วงกางชีวิตนี้ไม่มีอะไรให้ทำเลยหรือไงนอกจากอ่อยผุ้ชายอะ เออจริงสินี้ได้เวลาที่ปีแอร์จะโทรหาฉันแล้วนิ ฉันได้วิ่งขึ้นไปบนห้องแล้วเปิดแอร์เย็นๆพร้อมกับสั่งโกโก้กับสปาเก็ตตี้ให้เอาขึ้นมาส่งที่ห้องเรียบร้อยไม่กลัวอ้วนหรอกฉันอะกินยังไงก้ไม่อ้วนสักทีเหอะ

 

~Hiding from The Rain and Snow
Trying to forget but I won’t let go
Looking at a crowded street
Listening to my own heart beat~

ฉันแค่ชอบเพลงอังกฤษเท่านั้นไม่มีอะไรแอบแฝงจิงๆนะ-0- (เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์)

    

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา