รักวุ่นวายของยัยsตัวแม่

เกรซ!!!”ท..ทำไมยัยนี่มาอยู่ที่่นี่ได้เนี่ย
“อ..เอ่อฉัันแค่อยากรู้ว่าธุระของเธอคืออะไรเลยแอบตามมาหนะแหะๆ”เกรซยิ้มเฝื่่อนพลางจ้องไปที่ไอ้หื่นไม่วางตา
เวรแล้วไงฮาเร็มที่ฉันอุส่าสร้างมาพังแน่ๆ(เดี๋ยวนี่หล่อนจงใจหรอกเรอะ=[]=!!//คนเขียน)
“ง..งั้นฉันไปก่อนนะ”เกรซตั้งท่าจะวิ่งหนีแต่นางเอกระดับนี้แล้วไยจะวิ่งตามไม่ทันหึๆ ฉันคว้าข้อมือของเกรซเต็มแรงก็ไม่รู้หรอกนะว่าเอาแรงมากมายมาจากไหนแต่มันก็สามารถจะดึงร่างสูงให้เอนมาตามแรงดึงของฉันได้เลยทีเดียว
“ว..เหวอ”
“จะไปไหนกันคะมาทำธุระด้วยกันกับฉันดีกว่าหน่า”ยิ้ม^ ^ 
ถึงจะน่าเสียดายแต่ก็ช่างเถอะอุส่าบอกให้รอแล้วเชียวรู้ความลับของเดี้ยนแล้วก็ตายซะเถอะนะคะฮ่าๆๆ(อีนี่ชั่วจริงๆ)
ฉันคิดในขณะที่ตัวคร่อมร่างของเกรซไว้อยู่ก่อนจะกระหน่ำแทงที่ท้องชนิดที่ว่าถ้าไม่ทำแบบสโลโมชั่นจะมองตามไม่ทันเลยทีเดียว
“อ..อ๊า!!”เมื่อเกรซกรีดร้องมันทำให้ฉันร้อนไปหมด ให้ตายเถอะไม่เคยรู้สึกดีตอนเจี๋ยนคนขนาดนี้เลยทำไมกันนะ
“แฮกๆๆ”เหนื่อยวุ้ยเอต่อไปเอาตรงไหนดีน้าถ้าฉันเห็นหน้าตัวเองได้ตอนนี้มันคงจะหื่นสุดๆเลยหล่ะซี้ด(สูดน้ำลาย)
“ค..ใครก็ได้”ไอ้หื่นครางขัดบรรยากาศฉันที่ตอนนี้ฟิวขาดเพราะเสียงไอ้บ้านั่นจึงปาก้อนอิฐอัดหน้ามันก่อนจะกระทืบซ้ำโทษฐานครางไม่ดูเวล่ำเวลา(ซะงั้น)
“เฮ้อให้ตายสิหนวกหูจริงเชียวเอาหละเกรซมา~ต่อ~กัน~ดี~กว่า~เน้อ~”ฮ่าๆๆคราวนี้ฉันจะขอนิ้วของเธอได้มั๊ยน้า
ฉันเอ่ยพลางหยิบกรรไกรที่เพิ่งตัดลิ้นไอ้หื่นนั่นมาเช็ดก่อนจะบรรจงถอดถุงเท้าของเกรซออกช้าๆ
ว้าวผิวของคนต่างชาตินี่ขาวจริงๆด้วยแหะ
“อ๊ะ!!ขอร้องหละราตรีพอเถอะ”เกรซกล่าวทั้งน้ำตาเหอะๆเสียใจเพราะใบหน้าเธอตอนนี้มันเหมือนจะบอกฉันว่า’ฆ่าฉันสิ’สุดๆเลยหละ
“เอ๋~อะไรกันคะเกรซมาเล่นกันก่อนสิ”อย่าเพิ่งสิฉันยังสนุกอยู่เลยแต่ว่านิ้วเท้าเธอนี่น่าตัดชะมัดเลยแฮะขอตัดซักข้างคงไม่เป็นไรเนอะ
ฉัันใช้กรรไกรตัดเนื้อที่่เท้าของเกรซช้าๆจนมันค่อยๆขาดไปทีละนิ้วๆเลือดสีีแดงไหลอาบเท้าขาวๆของเธอไปหมด
“อ๊าเจ็บๆจะตายแล้ว!!”เกรซพูดวนประโยคนั้นซ้ำไปซ้ำมาไม่ไหวแล้วอยากจะฆ่าเธอซะเดี๋ยวนี้เลยจะฆ่าเธอดีมั๊ยนะ
ไม่สิถ้าฉันทรมานเธอเดี๋ยวก็จะตายเองสินะ ใช่แล้วเอาอย่างนี้ดีกว่าเพราะเสียงของเธอตอนนี้มันยั่วฉันสุดๆเลย

ถ้าฉันตัดแขนเธอออกเธอจะกรีดร้องแบบไหนกันนะ ถ้าฉันควักตาเธออกมาจะเป็นยังไงกันนะ สารพัดคำถามกำลังพากันแล่นเข้ามาในหัวฉันราวกับเขื่อนแตก
อ๊าไม่ไหวแล้วไม่ว่าจะวิธีไหนก็ดูสนุกไปหมดเลยถ้าเป็นอย่างนี้ละก็ฉันคงฆ่าเธอแบบทรมานมากแน่ๆทั้งๆทีพอเป็นคนอื่นไม่เคยอยากจะทำให้ทรมานขนาดนี้แท้ๆนี่มันอะไรกัน(สติสตางค์นางเอกไปหมดแล้วค่ะ= = )
“เจ็บๆๆๆอ๊าาไม่น้า!!”เกรซร้องเลือดไหลเจิ่งนองเป็นทางยาวตามแรงตวัดของมีดทำครัวเล่มจิ๋วที่กำลังกรีดบนตัวเธอช้าๆ
“นี่เกรซให้ทายตอนนี้ฉันกรีดรูปอะไรเอ่ย~~”เกรซเงียบเธอได้แต่กรอกตาไปมาอย่างหวาดผวาเกรซส่งเสียงครางออกมาเธอพยายามจะร้องขอชีวิตแต่คิดหรอว่าฉันจะปล่อยเธอไปง่ายๆ
ฮ่าๆๆมีความสุขจัง
“ไหนดูสิว่าที่ครูเขาสอนว่าไส้คนยาวเป็นสิบเมตรนี่เรื่องจริงรึปล่าว~”
“ย..อย่านะไม่นะ”เกรซคราง
มีดด้ามเล็กค่อยๆผ่าลงไปที่ท้องของเธอช้าๆก่อนจะกดให้ลึกขึ้นตามความยาวเมื่อถึงตอนที่แทงท้องของเธอในตอนแรกแผลก็ฉีกออกเผยให้เห็นของภายใน ท้องของเธอมันดูสวยเหลือเกินในสายตาฉัน แต่ดูท่าว่าตอนนี้เกรซจะขาดใจไปแล้วถึงจะน่าเสียดายแต่ฉันไม่ชอบหั่นศพมันดูไม่เร้าใจเอาซะเลย หันคนเป็นๆมันส์กว่าตั้งเยอะ ฉันคิดพลางจัดแจงเสื้อผ้าทีีเปื้อนเลือดของตัวเองก่อนจะเดินไปหาไอ้หื่นแล้วเอามีดด้ามนั้นเสียบไว้ที่หัวเป็นการปิดท้าย
“เอาหละกลับบ้านดีกว่าจะได้รีบไปคิดคำำพูดดีๆไว้บอกคนอื่นพรุ่งนี้ด้วย”

เช้าวันต่อมา
“อ้าวไงราตรีวันนี้อารมณ์ดีจังนะ”
“ง..งั้นหรอคะ”ตายหล่ะนี่ฉันแสดงอาการออกนอกหน้าขนาดนั้นเชียว
“จะว่าไปยััยกงๆเกรซๆอะไรนั่นได้ไปนอนบ้านเธอรึปล่าว”อีฟทำหน้าบึ้ง
“เอไม่รู้สิคะเพราะตั้งแต่แยกทางกันไปก็ไม่เห็นเลย”เหอะๆยัยนั่นเป็นฝรั่งเน่าไปแล้วอีฟเอ๋ย
“พูดถึงฉันอยู่หรอ” เอ๊ะเสียงนี้คุ้นๆสงสัยฉันคงหลอนยัยนั่นจะมาพูดอยู่ข้างหลังฉันได้ยังไงเล่าป่านนี้เป็นผีเฝ้าซอยไปแล้วมั้ง
“ไหนบอกว่าจะรีบไปหาราตรีแล้วเธอไปไหนมายะเกรซ”อีฟทำเสียงดุ
ห๊ะตะกี้บอกว่าใครนะ!!! 
“Hi เป็นไงจ๊ะที่รักไม่ได้เจอหน้ากันแค่คืนเดียวแล้วคิดถึงฉันรึไง”รอบๆตัวมีประกายแสงวิบวับ
=[]=!! (หน้าฉัน) ท..ทำไมย..ยัยนี่ถึงมายืนสลอนอยู่ตรงนี้ได้ฉันจำได้ว่าเมื่อคืนกระซวกไส้ยัยนี่ไปแล้วนี่นาหรือว่าจะเป็นผี!!
นี่มาแต๊ะอั๋งคนอื่นมันไม่ดีน้าว้ายๆ”เกรซร้องกรีดกร๊าด(กระแดะจริงๆ= = ) เมื่อฉันเอามือไปจับที่ตัวเธอ

“พอเลยเกรซไปเข้าแถวได้แล้ว”อีฟขมวดคิ้วก่อนจะดันยัยตัวเจ้าปัญหาให้ไปอยู่ในแถว
สองคนนี้ไปสนิทปันตอนไหนเนี่ย

เมื่อการเคารพธงชาติเสร็จสิ้นฉันนั้นก็โดนยัยฝรั่งนั่นจ้องเอาๆไม่ว่าจะเป็นตอนนั่งเรียน ตอนกินข้าว ตอนคุยกับอีฟ ถ้าเป็นไปได้เธอคงจะตามไปดูฉันในห้องน้ำแล้วหละ(ถ้ายังไม่กลัวตายหน่ะนะ)
“นี่เกรซเธอจะจ้องราตรีให้ท้องเลยรึไงนั่งจ้องตั้งแต่เช้าแล้วนะ”อีฟขมวดคิ้ว ดีมากเพื่อนฉันหละอยากรู้จริงๆว่าจะจ้องฉันอีกนานมั๊ยแต่เดี๋ยวสิฉันไม่ใช่ปลาหางนกยูงนะที่จะจ้องให้ท้อง
“อ..ป..เปล่าคือฉันแค่เหม่อหน่ะ”เกรซหน้าแดง เหอะๆถ้าเหม่อก็ไปมองฟ้ามองดาวมองภูเขามองยูเอฟโอก็มองๆมันไปสิจะมามองฉันทำแมวอะไรฟะ
“เป็นอะไรรึเปล่าคะหรือว่าไม่สบาย”ไหนๆก็เป็นนางเอกแล้ว(ถึงจะชั่วไปหน่อย)แต่แสดงความหวังดีซักนิดคงไม่เสียหรอกมั้ง
“ทำไมจ๊ะที่รักเธอเป็นห่วงฉันรึไง”
ย..ยัยนี่่
“ยัยฝรั่งนั่นอยู่ไหน”มีนตะโกนลั่นสายตาของทั้งห้องต่างพร้อมใจกันไปหาผู้มาใหม่ทียังอุส่าบากหน้ามาถึงห้องนี้ทั้งๆที่เมื่อวานเพิ่งจะโดนจับทุ่มหน้าทิ่มไถพื้นไปหยกๆ แต่จะว่าไปตัวประกอบก็ส่วนตัวประกอบสิยะยัยพวกนี้ชอบแย่งบทฉันซะจริงค่าตัวฉันแพงนะเฟ้ย
“ทำไม”เกรซลุกขึ้นยืนพร้อมกับมองไปที่ฝ่ายตรงข้ามซึ่งพากันยกโขยงมาออกันที่หน้าห้องเรียน
เหอะๆนี่จะมาทำสงครามเพื่อแย่งตัวฉันกันเลยหรอยัยบ้านั่นเว่อร์จริงๆเลยดูการ์ตูนมากไปเปล่า
“วันนี้ฉันจะมาทำให้แกรู้สำนึกซะบ้างว่าคนอย่างฉันฆ่าได้หยามไม่ได้เฟ้ย!!”
เดี๋ยวนะคนอย่างหล่อนมีศีกศรีกับเขาด้วยเรอะอย่าเอาแบบอย่างในหนังไทยมาใช้มั่วซั่วสิ
“แกจะทำอะไรฉันมิทราบ”เกรซหรี่ตามีนสะดุ้งโหยงก่อนจะไถลเข้าไปหา
“ช้าก่อนดูนี่สิฉันแค่จะมาเอาสัญญาสงบศึกให้เธอเฉยๆนี่คือข้อตกลง”มีนพูดพลางยื่นบัตรอะไรซักอย่างให้เกรซ
“บัตรราตรีแฟนคลับ?” อะไรแฟนคลับๆนะ
“ดีใช่มั๊ยหละนี่หนะมีงานขายรูปของราตรีที่ห้องชมรมทุกๆสิ้นเดือนเลยนะ”ถึงจะกระซิบกันแต่ฉันได้ได้ยินที่พวกแกพูดกันเต็มสองรูหูเลยนะ 
แต่จะว่าไปไหนบอกว่าคนอย่างเธอฆ่้าได้หยามไม่ได้ไง...
“เธอคิดหรอว่าฉันจะให้อภัยกับสิ่่งที่เธอทำกับราตรีในวันนั้นหน่ะยังไงฉันก็ไม่รับของจากคนอย่างเธอหรอก”นี่่เกรซถึงปากเธอจะพูดแบบนั้นแต่่มิือหน่ะมืือทำไมมือเธอถึงกำลัังเอาบัตรนั่นใส่กระเป๋าหละยะ

“ดีมากยินดีต้อนรับสมาชิกเบอร์1090เอ้านี่่ของที่่สมาชิกทุกคนจะต้องได้”พูดพลางยืื่นซองอะไรให้ซักอย่างถึงจะไม่รู้้ว่าอะไรแต่พอยัยเกรซเปิดนี่เลืือดกำเดาพุ่งเลยหละ แต่่่่เดี๋ยวนะฉันมีแฟนคลับเป็นพันคนเลยหรอเยอะชะมัดได้ข่าวว่าโรงเรียนเรามีนักเรียนสองพันกว่าคนงั้นแฟนคลับฉันก็เป็นนักเรียนไปครึ่งโรงเรียนเลยสิแม่เจ้า
“งั้นไปก่อนนะจ๊ะ My hunny “มีนส่งสายตาหวานเย้มมาทางฉัน แหวะฮันนงฮันนี่บ้านแกสิอย่ามาทำตัวเลี่ยนๆแถวนี้นะเว้ยฉันยังไม่อยากมีแฟนเป็นกอริร่า
ให้ตายสิทำไมรู้สึกว่าตั้งแต่ยัยนี่โผล่มาชีวิตฉันมันถึงได้ดูวุ่นวายสิ้นดีเลยนะ(ถึงปกติจะวุ่นวายอยู่เเล้วก็เถอะนะ)
“โหยัยนั่นเห็นชอบหาเรื่องเธอบ่อยๆไม่นึกเลยว่า...”อีฟอย่าเว้นสิฉันสยองนะจะใครก็ได้ขอให้ไม่ใช่ยัยกอริร่านั่นเด็ดขาดอี๋
จะว่าไปฉันละสงสัยจริงๆว่ายัยเกรซนี่เป็นใครกันแน่ดูท่าว่าจะไม่ใช่นักเรียนแลกเปลี่ยนธรรมดาๆแล้วแหะแต่ที่สงสัยที่สุดคงเป็นเรื่องที่ยัยนี่ฟื้นมาหละนะแถมขนาดฉันทำยัยนั่นไว้ซะขนาดนั้นยังมาเข้าใกล้ฉันอีก
แปลกคนจริงๆ...
ติ๊งต่อง ติงต่อง (เสียงออด)
ถึงเวลาเดินเปลี่ยนคาบเรียนเหล่านักเรียนต่างพากันกรูกันออกมาจากห้องเรียนราวกับผึ้งแตกรังแต่ที่รีบออกนี่ไม่ได้รักเรียนอะไรหรอกนะเพราะเจ็ดสิบเปอร์เซ็นของพวกที่ออกเร็วในโรงเรียนฉันเนี่ยจะสามารถโดดเรียนได้โดยรอดพ้นจากสายตาสารวัตรนักเรียนต่างหาก แหมแลดูรักเรียนกันจริงๆ
“เฮ้ยๆแกเร็วดิร้อนจะตายละเดี๋ยวไปเที่ยวห้างกัน”
“เฮ้ยรอด้วยดิ”
เสียงนักเรียนที่ต่างพูดว่าจะพากันโดดนั้นดังเซ็งแซ่ไปทั่วโรงเรียนฉันได้แต่สายหน้าระเหี่ยใจ รู้สึกเสียดายเงินพ่อแม่พวกนี้ขึ้นมาตะหงิดๆแหะดูอย่างฉันสิซื้อแต่อุปกรณ์ที่ต้องใช้ทั้งนั้น อย่างแส้เอย เทียนเอย มีดเอย ไม่เหมือนพวกหล่อนหรอกย่ะ อ๊ะแต่จะว่าไปพอพูดถึงเรื่องเงินคุณพ่อส่งเงินมารึยังน้า~~
“ราตรีเป็นอะไรหรออยู่ๆก็ยิ้ม(น่ากลัวชะมัด)”อีฟหันมาถาม เหอะๆจะให้บอกยังไงหละเนี่ยว่ากำลังคิดอยู่ว่าจะเอาเงินไปซื้อมีดใหม่หรือว่าแส้ใหม่ดีอยู่
“ก..กำลังคิดอยู่หน่ะค่ะว่าเสาร์นี้จะไปเที่ยวไหนดี”เอ๊ย!ปากนะปากบอกไปแบบนั้นได้ไงฉันไม่ถูกกับที่ๆมีคนเยอะๆสุดๆเลยนะเฟ้ยแค่ที่โรงเรียนก็แย่แล้วนะขืนไปเที่ยวฉันคงเมาคนตายแน่ๆ

 “เอ๋จริงหรอเนี่ยฉันกะจะชวนเธอไปสวนสนุกพอดีเลยพอดีว่าได้ตั๋วมาสองใบหน่ะ”อีฟยิ้มร่า เหอะๆสวนสนุกคนอย่างเยอะเลยไมใช่รึไงแล้วดูเครื่องเล่นแต่ละเครื่องสิเมาคนไม่พอจะให้ฉันไปทรมานกับไอ้พวกนั้นอีกสินะ
“ฮะๆๆน่าสนุกจังเลยเนอะ”ปฎิเสธไปเซ่!!!
“งั้นตกลงนะ”อีฟยิ้มก่อนจะวิ่งไปเข้าเรียนอย่างอารมณ์ดี
“อือ” T T ฮือๆๆ ไอ้เพื่อนชั่วไอ้เพื่อนใจทรามไอ้เลวความคับแค้นใจในครั้งนี้ฉันจะไม่มีวันลืมไปชั่วชีวิต!!
ตึง! 
“เฮือก!!”โผล่มาจากมุมไหนของตึกเนี่ยอย่าเล่นอย่างนี้สิยะเห็นอย่างนี้ฉันขวัญอ่อนนะจะบอกให้
“เมื่่อกี้เธอคุยอะไรกับอีฟ”เกรซถามเสียงเย็น ตายละบรรยากาศเริิ่มมาคุให้ตายเถอะคนอื่นๆก็ช่างหายหัวไปได้จังหวะจริงๆโอ๊ยแถวนี้ไม่มีใครเลยรึไงฉันจะโดนยัยบ้านี่กดแล้ว!!(เพ้อละ)
“ก..ก็แค่คุยเรื่องจะนัดกันไปเที่ยวสวนสนุกเฉยๆหน่ะค่ะ”อ๊ากๆๆอย่านะเห็นงี้พ่อฉันเป็นหมอ(ฟัน)เลยนะเฟ้ยขืนทำอะไรรุ่มร่ามโดนจับถอนฟันหมดปากสถานเดียว
“หึ!”เป็นอะไรของเธอเนี่ย=[]=
“เฮ้อช่างเถอะเอาเป็นว่าฉันขอลำลึกความหลังกับเธอหน่อยก็แล้วกันเธอจะได้’จำ’ฉันได้ซะที”เกรซพูุดก่อนจะลากฉันไปที่ดาดฟ้า 
ลำลึกความหลังบ้าบออะไรปล่อยฉันเซ่มือเธอเป็นตุ๊กแกรึไงเนียสะบัดขนาดนี้ยังไม่หลุดเลยปล่อยฉันนะยัยฝรั่งเน่า
“พ..พาฉันมาที่นี่ทำไม”
“ฉันแค่อยากให้เธอดูซึ่งทีีพ่อเธอทำกับฉันหน่ะ”เกรซยิ้มเฝื่อนใบหน้าของเธอดูเศร้ามากๆทำไมกันนะฉันถึงได้รู้สึกคุ้นเคยกับดวงตาสีฟ้าของเธอขนาดนี้
ขณะที่ฉันกำลังจ้องเธออยู่นั้นเกรซก็หยิบมีดเล่มหนึ่งขึ้นมาก่อนจะชี้มาทางฉัน เฮ้ยเดี๋ยว!!เมื่อไม่กี่นาทีก่อนยังบอกว่าที่รักจ๊ะที่รักจ๋าอยู่เลยฉันคุยกับอีฟนิดเดียวเธอถึงกับลงทุนล่อฉันมาเจี๋ยนถึงนี่เลยเรอะ=[]= ขี้โกงนี่ฉันไม่ได้พกอะไรมาเลยเวรละตายแน่ชั้น
แต่เอ๊ะทำไมอยู่ๆเธอก็เอาคมมีดมาชี้ที่ตัวเองหละหรือว่า...
นี่เธอเรียกฉันมาดูเธอตายเรอะอ๊ากถ้าฉันถูกสงสัยว่าเป็นคนฆ่าเธอคดีอื่นที่ฉันทำไว้คงต้องแดงแน่ๆตายแน่ๆคราวนี้ได้ไปเที่ยงฮ่องกง(คุก)ยาวแน่ๆม่ายน้า~~
ขณะที่่ฉันกำลัังคร่ำครวญอยู่นั้นเองอยู่ๆเกรซที่นอนแอ้งแม้งอยู่ที่พื้นกลับลุกขึ้นมาหน้าตาเฉยแถมส่งยิ้มกวนให้ฉันอีกต่างหาก
ยัยนี่มันเป็นตัวอะไรกันเนี่ย!!
“ก็อย่างที่เธอเห็นฉันเป็นอมตะและคนที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้ก็คือพ่อของเธอ ไม่สิเพราะเธอ!!”เกรซตะโกนเป็นใบหน้าที่ไม่ได้แฝงความขี้เล่นไว้เหมือนแต่ก่อน

 “เอ๊ะฉัน”ไม่เข้าใจเลยนี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ยฉันมึนไปหมดแล้วนะนี่มันเรื่องบ้าบออะไรกัน
“ใช่เพราะว่าพ่อของเธอใช้ฉันเป็นเครื่องสังเวยตอนเขาจะทำพิธีงี่เง่าเพื่อจะช่วยลูกสาวของเขาแต่ก็น่าขำเนอะเพราะแทนที่ฉันจะกลายเป็นเครื่องสังเวยในพิธีกรรมนั้นแม่ของเธอก็มาช่วยฉันทันเสียก่อนแม่ของเธอก็เลยต้อง...”เกรซกำหมัดแน่นดตาสีฟ้าทะเลมีน้ำใสๆไหลเอ่อ
“แล้วรู้มั๊ยว่าต่อจากนั้นทั้งฉันและเธอก็เลยต้องโดนสาปและทำให้ต้องทุกทรมานอยู่อย่างนี้พ่อของเธอจะชดใช้กับเรื่องนี้ยังไง”
“ฉ..ฉันไม่รู้ฉันจำได้แค่ว่าฉันฟื้นขึ้นมาในโรงพยาบาลตื่นขึ้นมาอีกทีก็ไม่เห็นใครแล้วมีแต่จดหมายของพ่อวางไว้บนโต๊ะขอโทษนะฉันไม่รู้จริงๆว่าพ่อฉันเคยทำแบบนั้น”นี่ฉันไม่ได้เล่นบทดราม่านะแต่ฉันรู้สึกเสียใจจริงๆไม่เคยคิดเลยว่าพ่อฉันจะเลวขนาดนี้หวังว่าฉันคงจะไม่ได้เชื้อด้านนี้้จากเขานะ
“เหอะเพราะงั้นฉันถึงกลับมาหาเธอยังไงหล่ะเพราะเธอเป็นเพียงคนเดียวที่อาจจะสามารถแก้คำสาปนี่ได้”เกรซยิ้มเธอเดินเข้ามากอดฉันช้าๆพลางลูบหัวด้วยความเอ็นดูอยู่ๆภาพบางอย่างก็แล่นเข้ามาในหัวมันช่างเลือนรางเหลือเกินเลือนรางจนฉันไม่อาจจะรู้ได้เลยว่ามันคืออะไร
“เพราะฉะนั้นว่าง่ายๆแล้วพาฉันกลับบ้านเธอวันนี้ดีกว่าหน่า”
กำลังซึ้งๆเอ๊ะตะกี้ว่าไงนะ=[]=!?
เกรซยิ้มทะเล้น หึ๊ย!ถึงหล่อนจะตายไม่ได้แต่ฉันก็ยังทรมานหล่อนได้อยู่นะยะมาให้แม่ตื้บซะดีๆ ย๊ากก!!
“ฮ่าๆๆเตี้ยๆอย่างเธอจับฉันไม่ได้หรอก”
เออไอ้สูงจำไว้เถอะเห็นว่าตัวเล็กเลยแกล้งกันได้นะหึย!!
“ฮ่าๆๆๆอ็อก!!”เกรซหัวเราะฉันจึงใช้โอกาศนี้เตะไปที่ซี่โครงของเธอ หึๆๆดูถูกฉันคนนี้มากไปแล้วนะเห็นอย่างนี้ฉันนะเรียนภาษาไทยได้เกรดสี่ทุกเทอมเลยเชียวนะ(เกี่ยว)แค่จัดการเธอมันจิ๊บจ้อยมากฮ่าๆๆเป็นไงหละ
“จ..เจ็บๆเล่นแรงจริงนะ”
“จะเล่นให้หนักกว่านี้ก็ได้นะคะ”แสยะ
“Stop!!=[]= พอเลยพอโดนเมื่อขืนฉันก็เจ็บสุดๆแล้วหละฮ่าๆๆ”
“แหมอะไรกันคะอุส่าพอกลับถึงบ้านจะต่อจากเมื่อคืนซะหน่อย”ทำท่าทางคิขุฮ่าๆๆดูยัยเกรซสิหน้าแดงเป็นลูกตำลึงเลยแกล้งยัยนี่สนุกชะมัด
“ห..หึยขี้โกงที่สุดเลยรู้จุดอ่อนของฉันแบบนี้”
“ฮิๆๆ”อยากจะหัวเราะดังๆนะแต่เดี๋ยวหลุดมาดนางเอก(ปกติก็หลุดอยู่แล้วหละ)
เฮ้อสามปีต่อจากนี้จะมีอะไรสนุกๆรออยู่อีกรึเปล่านะ

 ...................................................................................................................

ติดตามเรื่องอื่นๆหรือตอนที่ไวกว่าได้ที่เพจได้เลยค่ะขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ

https://www.facebook.com/%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%A2%E0%B8%B9%E0%B8%A3%E0%B8%B4QwQ-%E0%B9%80%E0%B8%82%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%AD%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%96%E0%B8%AD%E0%B8%B0-127421940992898/