Impossible Love... รักไม่ได้ก็จะรัก
เขียนโดย 
maillynboony
วันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2559 เวลา 16.19 น.
แก้ไขเมื่อ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2559 17.15 น. โดย เจ้าของนิยาย
บทนำ
Chapter 0
“ถ้าวันนั้นมึงไม่พลาด กูคงไม่เคยจะอยู่ในสายตาของมึงเลยใช่มั้ยไอ้ปั้น”
“แล้วมึงคิดจะบอกความรู้สึกของมึงกับกูเมื่อไหร่ ถ้ากูไม่พลาดไปแบบนั้น”
“ถ้าเกิดกูบอกมึงไปแล้ว เราจะยังกลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม.. ได้หรือป่าว”
“……………………………………………….”
“กูถามว่าได้หรือป่าว”
“……………………………………………….”
“ตอบกูมาดิ”
“ไม่มีวัน!!”
และนั่นเป็นคำตอบที่ผมได้รับจากเพื่อนสมัยเด็กและเป็นเพื่อนบ้านที่ดีของผมตลอด คำตอบนั้นมันทำให้ผมแทบจะทรุด ผมไม่รู้หรอกว่าหลังจากนั้นข้าวปั้นมันพูดอะไรออกมาบ้าง สมองผมมันตื้อ หูดับ สายตาผมเห็นแต่ไอ้ปั้นมันขยับปากไปมาและพยายามจะจับไหล่ผม แต่มันก็ไม่ทำ ตอนนี้ผมอยากเดินหนี วิ่งหนี ออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด ไม่อยากเจอหน้ามัน ไม่อยากฟังว่ามันจะพูดอะไรออกมาอีก จุก! คำนี้มันยังค้ำคอผมอยู่ … ก่อนที่ข้าวปั้นจะเดินขยับมาใกล้มากกว่า ก่อนที่มันจะเห็นน้ำตาของผม ผมต้องไป!
“งั้นเราคงไม่มีอะไรต้องพูดกันอีกแล้ว ขอโทษด้วยแล้วกันที่ทำให้มึงต้องมารับผิดชอบในเรื่องที่มันเกิด เรื่องนั้นมึงก็ควรจะลืมไปซะ และถ้าจะให้ดี.... เราอย่าเจอกันอีกเลย”
แล้วนั่นก็ตอกย้ำจิตใจผมอีกครั้งว่าขนาดผมพูดว่าเราอย่าเจอกันอีกเลย ไอ้ปั้นมันยังไม่มีสีหน้าตกใจหรือเสียใจกับสิ่งที่ผมพูดออกมา ......... มึงไม่เคยให้กูอยู่ในจุดที่มึงมองเห็นเลยซินะข้าวปั้น
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
