ผมเป็นได้แค่ตัวประกอบA
7.0
เขียนโดย 
9nampakka
วันที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.44 น.
20 ตอน
0 วิจารณ์
16.54K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 00.36 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
3) ห้องเรียน !!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เห้อออออ" เสียงถอนให้ใจชุดใหญ่หลังจากวิ่งมาโรงเรียนยามเช้า
"อยากอาบน้ำชะมัด.." ผมพูดในขณะที่เอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดเหงื่อบริเวณใบหน้าและต้นคอ..
"ขอให้นักเรียนใหม่ทุกคนมารวมตัวที่หอประชุมด้วยค่ะ" มีเสียงประกาศดังไปทั่วโรงเรียนยังกับมีเรื่องสำคัญมากที่ต้องไป..
"หอประชุมเหลอ..อยู่ตรงไหนหว่า" ไดกิได้นั่งแล้วกวาดสายตารอบๆโรงเรียน
"ตามคนอื่นไปล่ะกัน-คงไม่ช่วยไม่ได้ล่ะน่าา"
"แต่ทำยังไงล่ะคงไม่อยากหลงทางในโรงเรียนใหม่หลอกน่ะ" หลังจากนั้นไดกิได้ใช้แรงทั้งหมดที่มีลุกขึ้นมาแล้วดินตามฝูงชนที่เดินไปไหนสักที่ยังกับไปออกรบ
ไดกิต่อแถวเข้าหอประชุมมานานมากเนื่องจากนักเรียนใหม่เยอะที่ต้องอัดเข้าหอประชุมนี้
ผ่านไปได้สักพักไดกิก็ได้เข้าไปสักที ประตูหอประตูใหญ่พอที่จะขับรถเข้าไปได้เลย มีกลิ่นไม้อ่อนๆ ข้างในใหญ่มากในระดับหนึ่งเลยล่ะ..
ข้างในหอประชุมเต็มไปด้วยเก้าอี้ที่จัดอย่างมีระเบียบได้มีการแบ่งที่นั่งชายหญิง
นักเรียนต่างแห่เข้าไปนั่งที่ตนอย่างนั่งแต่ส่วนใหญ่คงนั่งกับเพื่อนเก่าที่สอบเข้าโรงเรียนเดียวกันละน่ะ
"ไง..ไดกิ" มีเสียงเด็กหนุ่มดังมาจากด้านหลังทำให้ไดกิสดุ้งขึ้นมาก่อนหันไปดู
แล้วคนที่ทักผมก็คืออาราตะนั้นเอง
"มีอะไร.."ผมตอบพร้อมทำหน้าโกรธเคืองเพราะเรื่องเมื่อตอนเช้า
"หาที่นั่งด้วยกันเถอะ"อาราตะตอบด้วยน้ำเสียงที่ดีใจ หรือได้รู้ชื่อผู้หญิงคนนั้นน่ะ!!
"ก็ได้ไปนั่งตรงนั้นไหม"ผมทำหน้าเคืองๆพร้อมชี้ไปที่ๆหนึ่ง
เมื่อจบการต้อนรับนักเรียนใหม่ต่างพากันไปห้องประจำชั้นของตัวเอง แต่ไดกิยังไม่ได้ดูเลยว่าอยู่ห้องไหน
ไดกิเลยเดินไปหน้าโรงเรียนอีกทีเพื่อไปดูบอร์ดที่ติดว่านักเรียนแต่ละคนอยู่ห้องไหน
"อืมมมมมม" ไดกิเอานิ้วชี้ที่กระดาษแผ่นหนึ่งแล้วเลื่อนลงเรื่อยๆ
"อ่ะ!!..นี้ไงดูเหมือนว่าอยู่ห้องAน่ะ"ไดกิเจอชื่อของตัวเองที่รายชื่ออยู่เกือบท้ายๆของแผ่นกระดาษนั้น
หลังจากที่ทราบแล้วแต่ว่าปัญหาต่อไปคือห้องAอยู่ไหน..
"ลองเดินมั่วๆดีกว่า.." ไดกิพูดด้วยน้ำเสียงเอื้อยเฉือย
หลังจากที่เข้าไปในอาคารเรียนไดกิได้เดินดูป้ายที่ติดอยู่บนประตูแต่ล่ะบาน
"ห้องA ห้องA ห้องA.."ผมพูดทวนซ้ำไปมาพร้อมเงยหน้ามองป้ายที่ติดอยู่ ..
"อั๊ก" ไดกิเดินชนอะไรเข้า เมื่อไดกิเงยหน้าไปดูว่าชนอะไร ภาพที่ปรากตคือครูผู้หญิงที่ทำทรงหางม้าและที่สำคัญคือสวยมากๆ...จู่ๆไดกิก็หน้าแดงขึ้นมา
"ไม่ทราบว่ามีอะไรให้ช่วยไหมค่ะ?" ครูคนนั้นถามพร้อมเอียงคอด้วยความสงสัย
"มะ..ไม่ทราบว่าห้องAไปทางไหนครับ" ไดกิค่อยๆตอบอย่างเขินๆ
"ห้องAเหลอ..ก็ขึ้นบรรไดนี้ไปก็ห้องข้างหน้าเลยจ๊ะ" ครูคนนั้นตอบพร้อมชี้ไปตรงบรรไดทางขึ้น
"ขะ..ขอบคุณมากครับ!!" หลังจากขอบคุณแล้วจากนั้นไดกิก็เริ่มวิ่งขึ้นบรรไดอย่างไว
เมื่อถึงชั้น1 ก็ได้ยินเสียงคนพูดมากมายจากห้องA
"ห้องนี้สินะ..."ไดกิพูดในใจเบาๆก่อนค่อยเดินไปหน้าประตู
ประตูห้องเป็นแบบเลื่อน ไดกิจับที่ประตูพร้อมจะเปิด
"ซู๊ดดดด"ผมสูดอากาศเพื่อไม่ให้อายและรวบรวมความกล้า หลังจากนั้นก็ค่อยๆเปิด
ภาพที่เห็นคือนักเรียนต่างคุยกันอย่างสนุกสนาน แต่เดี๋ยวน่ะนั้นอาราตะนี้หว่าอยู่ห้องนี้หลอกเรอะ!!
ไดกิมองแล้วกวาดสายตาไปทั่วๆก่อนจะสายตาหยุดไปที่คนๆหนึ่งทำให้ผมตาค้างไปชั่วสักครู่
ผิวสีขาวเรียบเนียน ผมดำยาวเรียบจนไปถึงหัวเข่า...ไดกิเจอเธออีกครั้ง..แถมตอนนี้เธอได้อยู่ห้องเรียนเดียวกับเรา..
ฝากเพจด้วยน่ะครับไว้แจ้งเตือนเวลาอัพตอนใหม่น่ะครับ!!
https://www.facebook.com/nampakkakung/?fref=ts
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
