The Angel of darkness เรื่องเล่นของ7บาป

8.7

เขียนโดย Akane_Ai

วันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.43 น.

  2 บท
  13 วิจารณ์
  4,504 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2559 12.13 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) ตราบาปครั้งพิเศษ : วันเกิดคุณคุโระ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

วันนี้มาลงตอนพิเศษวันเกิดคุณคุโระแบบสั้นๆนะคะที่มาลงดึกๆแบบนี้เพราะมีปัญหานิดหน่อยค่ะ

 

รุ่งอรุณที่แสนสดใสสำหรับทุกคน แต่ไม่ใช้สำหรับคนไร้ตัวตนอย่างเธอ.........Magami Kuro............สำหรับเธอที่เหมือนคนไร้ตัวตนและขยะของห้องไม่เคยมีวันไหนที่สดใสสำหรับเธอ

"มาแล้วหรอ ทำไมไม่ไปตายๆเร็วๆล่ะ"

"ตายไปก็ดีนะจะได้ไม่เกะกะสายตา"

"ทำไมยังไม่ตายอีกล่ะ?"

คำด่าที่เธอมักจะได้ยินประจำ............แต่มคนๆหนึ่งที่ทำให้เธอดูมีชีวิตชีวาขึ้น

"คุโระจัง~ ไปเรียนกันเถอะ" Akane Ai คือเพื่อนที่คอยให้กำลังใจและช่วยเหลือเธอ

ทั้งสองเป็นเพื่อนกันมานานมากนานจนจำไม่ได้ด้วยซํ้าและนี่ก็เป็นวันเรียนวันสุดท้ายที่ทั้งสองจะได้เจอกัยเพราะต้องแยกย้ายกันไปเรียนคนละโรงเรียน

"นี่ๆ คุโระฉันมีที่ที่หนึ่งที่อยากจะพาไปด้วยหล่ะ"

"ที่ไหนหรอ?"หลังพูดจบไอก็เอามือมาปิดตาคุโระ

"ต้องปิดตาและตามมานะ"

 

 

 

"ถึงแล้ว~" พอไอเปิดตาสิ่งแรกที่คุโระเห็ยคือเค้กที่สลักว่า'สุขสันต์วันเกิดแด่คุโระเพื่อนรัก' พร้อมกับเพื่อนทั้งหมดในห้องที่มางาน

"ด.........ได้ยังไง......" คุโระแถบไม่อยากเชื่อว่าเพื่อนๆที่เกลียดเธอจะมางานวันเกิด

"ฉันชวนมาเอง><"

"นี่ก็วันสุดท้ายที่ได้อยู่ด้วยกันแล้วมาหน่อยก็ไม่เสียหาย"

"ม......ไม่ได้อยากมาหรอกนะ!"

"แค่มางานรวมห้อง"

ถึงคำตอบบางคนอาจฟังไม่ขึ้นแต่แค่นี้ก็ทำให้คุโระดีใจจนนํ้าตาไหลได้

"สุขสันต์วันเกิดนะคุโระ" ไอยื่นกล่องของขวัญมาให้คุโระ

"ขอบใจนะ..." คุโระไม่ได้รับของขวัญแต่เธอพุ่งเข้าไปกอดไอแทน

"อย่าร้องไห้สิเดี๋ยวตาจะบวมนะ นี่วันเกิดเธอ เธอต้องดูดีที่สุดสิ^^" ไอปลอบคุโระ

"มาถ่ายรูปหมู่กันเถอะ" ไอแสดงความคิดเห็นพร้อมชูกล้อง

ทุกคนได้มาถ่ายรวมกับเป็นสิ่งที่วิเศษมากแต่สิ่งทีวิเศษยิ่งกว่านั้นคือรอยยิ้มของคุโระที่กำลังมีความสุข

ทุกคนกินเค้ก , เล่นเกม และใช้ช่วงเวลานั้นให้มีค่าและสนุกที่สุด

วันคืนผ่านพ้นไปทุกคนต่างกลับบ้าน ถึงจะไม่ได้เจอหน้ากัน แต่ความรู้สึกผูกพันก็ยังไม่หายไป

 

 

 

"นานแล้วนะเนี่ยที่ไม่ได้เห็นธอยิ้มแบบนี้......" หญิงสาวผมดำรัตติกาล นัยน์ตาสีเอมทิสต์เอ่ยด้วยรอยยอ้มพลางลูบรูปภาพ

"เพราะมีเธอฉันจึงชอบมอบรอยยิ้มให้คนอื่น."

                                                 อีกด้าน

"นี่เราก็ไม่ได้ยิ้มมานานมากเลยนะเนี่ย" หญิงสาวผมสีคลีม ดวงตาสีเทา เอ่ยพลางลูบรูปภาพ

"เพราะมีเธอฉันจึงยิ้มได้"

                                        "......ขอบคุณ......"

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา