Love Return ขอพิชิตใจเธออีกครั้ง

8.0

เขียนโดย pimlovely_pm

วันที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.53 น.

  33 ตอน
  0 วิจารณ์
  29.26K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2559 18.25 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

24) ตะลึง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

        ฉันลงมาข้างล่างพร้อมพี่ไวท์แต่ก็ไม่เจอใครนั่งรออยู่ซักคน

        “สงสัยจะยังไม่ตื่นกันเดี๋ยวพี่ขึ้นไปปลุกให้” พี่ไวท์อาสาขึ้นไปปลุกพวกพี่ๆทุกคน

        ฉันเลยนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยเมื่อคืนฉันเมามากจำอะไรไม่ได้เลยฉันจำไม่ได้เลยว่าฉันพูดอะไรออกไปบ้างหลังจากที่แมนให้ฉันดื่มเหล้าเพรียวๆร่างกายฉันก็ขาดการควบคุมทันที แถมตื่นมาตอนเช้าก็มานอนอยู่ห้องพี่ไวท์ เตียงเดียวกัน แต่ชุดฉันเปลี่ยนไป ฉันก็ไม่ได้ตกใจอะไรหรอกสงสัยพี่ไวท์จะเป็นคนเปลี่ยนให้ 

        “ไอพวกนั่นมันกำลังอาบน้ำกันอยู่ ส่วนเพื่อนฝันไม่รู้หายไปไหนแล้ว”

        ตือดึ๊ง…

        Manny Man: โทษทีมีงานด่วนที่ร้านเลยต้องรีบกลับยังไม่ได้ลาเลย

        Dreamer: ไม่เป็นไรๆเดี๋ยวฉันก็กลับแล้ว

        Manny Man: ไว้ค่อยคุยกันอีก

        แมนไลน์มาบอกฉัน แถมชื่อก็ดูเป็นผู้หญิ๊งผู้หญิง

        “มัวแต่ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์อยู่นั่นแหละ” พี่ไวท์นั่งลงข้างๆฉันแล้วชะโงกหน้าเข้ามาดู ฉันเอียงโทรศัพท์ออกพี่ไว้ก็ชะโงกหน้ามาอีกจนตอนนี้หน้าเราสองคนอยู่ใกล้กันมากถ้าฉันหันไปมีหวังได้จูบกับพี่ไวท์แน่

        “ทำไรกันอยู่” เราสองคนหันไปหาต้นเสียง

        “อ่าวพิ้งค์” ยัยเพิ้งอีกแล้วเหรอ

        แล้วสองคนนั้นก็หันไปพูดกันโดยไม่สนใจเลยว่าฉันนั่งหัวโด่อยู่ตรงนี้

       “พี่สองคนนี่ดูสนิทกันเนอะ” ฉันพูดออกไป

        “ใช่ตอนเรียนที่อังกฤษฉันกับไวท์เราสนิทกันมาก” แล้วยัยนั่นก็กอดแขนพี่ไวท์ แต่ดูหน้าคนถูกกอดจะไม่เต็มใจอย่างที่ควร

        “เห้ย พอเลยไอ้พลเลิกแกล้งฝันได้ละ” อยู่ๆพี่ไวท์ก็เรียกยัยเพิ้งนั่นว่าพล

        “บอกว่าอย่าเรียกชื่อนี้ไง” ยัยเพิ้งตีแขนพี่ไวท์

        “แกนี่ก็เดี๋ยวเหอะ”

        “ดูหน้าน้องฝันของแกด้วยงงใหญ่แล้ว ไม่เป็นไรเดี๋ยวจะอธิบายให้ฟัง”

        ฉันที่ยังนั่งงงอยู่ ตกลงยัยเพิ้งนี่ชื่อพลแล้วทำไมชื่อพลหล่อนเป็นผู้หญิงไม่ใช่เหรอ หรือว่า…ไม่ๆๆๆไม่ใช่หรอกสวยหุ่นดีซะขนาดนั้นเป็นไปไม่ได้

        “ก็ไอ้นี่มันเป็นกะเทยไง เมื่อก่อนตอนที่มันเรียนที่อังกฤษมันอยู่กลุ่มเดียวกับพวกพี่ เวลาพวกเรายกพวกตีกันไอ้นี่ก็ไปด้วย แต่อยู่ๆมันก็บอกว่ามันเป็นกะเทย แล้วมันก็ย้ายไปเลยแล้วพอหลังจากวันนั้นมันก็ทักเฟสพี่มาตอนแรกก็จำไม่ได้หรอกมันก็เลยให้ดูรูปพี่เลยบอกเพื่อนในกลุ่ม แล้วนี่แหละเจออีกทีก็ที่นี่” พี่ลีไม่รู้ว่าลงมาเมื่อไหร่แต่ก็อธิบายทุกอย่างให้ฉันฟังอย่างชัดเจน

        ไม่อยากเชื่อคนสวยๆอย่างยัยเพิ้ง เอ้ยพี่พิ้งค์(เปลี่ยนการเรียกทันควัน)จะเป็นกระเทยไปได้ หน้าตาแบบนี้เหมือนกับเป็นผู้หญิงแท้ แต่ดูจากการแต่งตัวถ้าสั่งเกตดีๆก็ใช่นั่นแหละ

        “ลงมาก็บอกซะหมดเปลือกเลยว่าจะแกล้งต่อซะหน่อย” พี่พิ้งค์หันไปพูดกับพี่ลี

        “จะแกล้งอะไร น้องฉันอีกแกนี่”

        “ก็เห็นว่าน่าแกล้งดีนี่ แถมไอ้ไวท์ก็ห่วงนักห่วงหนา”

        “ห่วงอ่ะถูกแล้วไม่ห่วงนั่นแหละจะมีเรื่อง” พี่ลีพูด

        แล้วทั้งสามคนหัวเราะพรืดออกมามีเพียงแค่ฉันที่นั่งยิ้มอยู่ไม่ได้หัวเราะเหมือนคนบ้าแบบพวกพี่ๆ

        “นี่น้องฝันแล้วเรากับแมนอ่ะเป็นไงบ้างได้คุยกันบ้างมั้ยเห็นมันบอกว่าต้องรีบไปที่ร้าน” พี่พิ้งค์หันมาพูดกับฉันอย่างเป็นกันเองต่างจากทุกวันโดยสิ้นเชิง

        “แมนไลน์มาบอกแล้วค่ะ” ฉันตอบพี่พิ้งค์ พี่พิ้งค์พูดเหมือนสนิทกับแมนยังไงยังงั้น

        “อะไรๆก็แมน แมนสำคัญมากรึไง” พี่ไวท์ยืนขึ้น

        “นี่หยุดดดด แมนผัวฉันคะ” พี่พิ้งค์ลุกขึ้นมายืนคั่นกลางระหว่างฉันกับพี่ไวท์

        “o[]o” หน้าทุกคน

        ไม่อยากเชื่อว่าแมนมีแฟนแล้ว แถมยังเป็นคนใกล้ตัวอย่างนี้อีกจะมีอะไรซับซ้อนซ่อนเงื่อนอย่างนี้อีกมั้ย

        “ไม่สังเกตเหรอตอนที่แมนพาน้องฝันไปกินข้าวพี่ก็ตามไปด้วยแล้วเห็นไวท์พอดีเลยชวนกันเดินแล้วมารู้ที่หลังว่ามันก็ตามฝันมาเหมือนกัน”

        “แต่ก่อนไปกินข้าวมันยังขอเบอร์สาวอยู่เลยนะคะ” ฉันบอกพี่พิ้งค์

        “ตายแล้ววว งั้นเดี๋ยวพี่ขอไปจัดการแมนก่อนนะหลายเรื่องแล้ว” แล้วพี่พิ้งค์ก็วิ่งออกไปเลยเหลือเราสามคนที่ยังคงอึ้งไม่หาย แล้วพี่คนอื่นๆก็ทยอยลงมา

        “นี่ฉันพลาดอะไรไปรึเปล่าทำไมทุกคนถึงได้ทำหน้าแบบนั้นกัน” พี่เบลล์เข้ามาทักพวกเราที่ยังคงนั่งเหวอกันอยู่

        “เปล่าๆ งั้นรีบไปกันเถอะเดี๋ยวถึงดึก” พี่ลีพูดตัดบทแล้วเดินออกไปฉันที่กลัวว่าจะโดนพี่ๆถามเลยเดินตามออกไปด้วยแล้วพี่ไวท์ก็เดินออกมาปล่อยให้พี่ๆที่เหลือยืนงง

       

        พี่ลีแวะไปส่งพี่ไวท์ที่บ้านแล้วค่อยกลับมาบ้านพี่ๆคนอื่นก็พักที่บ้านฉันเหมือนเดิมเราทั้งหมดรวมถึงพี่ไวท์ตกลงกันว่าจะกลับไปอังกฤษพร้อมกันเพราะฉะนั้นก็เหลือเวลาอีกประมาณเดือนกว่าๆที่จะได้อยู่ที่ไทย

        ครั้งแรกที่ฉันเห็นบ้านพี่ไวท์ถึงกับตะลึงกันเลยทีเดียวบ้านพี่ไวท์สวยมากไม่เรียกว่าบ้านแล้วนี่มันคฤหาสน์ต่างหากเผลอๆใหญ่กว่าคฤหาสน์ฉันเสียอีกรั้วมีระบบอัตโนมัติเปิดปิดเองได้ ด้านในมีคนงานอยู่เต็มแถมยังมีคนมายืนรับอยู่ด้วยข้างบ้านสองฝั่งเป็นสนามหญ้าใหญ่ๆตรงกลางเป็นน้ำพุ พอเข้าไปด้านในของใช้เกือบทุกชิ้นก็เป็นทอง(ไม่รู้ว่าแท้หรือปลอม)กลางบ้านมีสระน้ำเล็กๆอยู่ด้วย แถมบันได้ขึ้นชั้นสองที่นี่มีแหวกเป็นสองทางซะด้วยที่ในฝันชัดๆ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา