เด็กหญิงบัวขวัญ

                              บทนำ เด็กหญิงบัวขวัญ

          กริ๊งงง กริ๊งงง เสียงกริ่งของโรงเรียนแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานครดังขึ้น นั่นเป็นสัญญาณเตือนว่า เด็กนักเรียนในโรงเรียนแห่งนี้ กำลังจะได้กลับบ้าน เด็กนักเรียนต่างพากันมารอรถประจำทาง บ้างก็รอพ่อและแม่มารับ บ้างก็เดินกลับบ้านเอง เด็ก ๆ ทุกคนต่างมีความสุขที่จะได้กลับบ้าน บางคนก็กระโดดโลดเต้น บางคนก็ร้องเพลง บางคนก็ยอกล้อกับเพื่อน       

          อีกมุมหนึ่งของหน้าโรงเรียนยังมีเด็กหญิงกระเป๋าสีฟ้าคนหนึ่ง อายุราว ๆ ๘ ปี หน้าตาของเธอจิ้มลิ้ม ผมซอยสั้น

ประบ่า  ท่าทางร่าเริง  และสีหน้าของเธอดูเปี่ยมไปด้วย

ความสุขตลอดเวลา เธอชื่อว่า บัวขวัญ บัวขวัญก็เป็นหนึ่งในเด็กนักเรียนที่มารอรถประจำทางเพื่อกลับบ้านเช่นกัน เมื่อรถประจำทางมาถึงเด็ก ๆ ต่างพากันวิ่งขึ้นรถด้วยความดีใจ

เด็กแต่ละคนมีสิ่งที่ตนเองรอคอยอยู่ที่บ้านทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นขนมหวานแสนอร่อยฝีมือของแม่ ของเล่นสุดโปรดจากพ่อ หรือแม้กระทั่งการไปเที่ยวห้างสรรพสินค้ากับครอบครัว

แต่บัวขวัญกับมีสิ่งหนึ่งที่อยากบอกกับพ่อและแม่ของเธอ ใบหน้าของเธอขณะนี้เปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม สีหน้าแสดงถึงความสุขมากมายที่เปี่ยมล้น เธอคงมีคำพูดที่อยู่ในใจมากมาย เพื่อรอจะบอกให้กับคนที่เธอรักมากที่สุดได้ฟัง