พ่ายรักซาตานเถื่อน

7.7

เขียนโดย เดือนณารา

วันที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2559 เวลา 15.53 น.

  3 ตอน
  0 วิจารณ์
  5,931 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน พ.ศ. 2559 16.05 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ลงโทษ NC

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     

กาสิโน ร่างสูงใหญ่ก้าวออกมาจากตัวรถตรงเข้าไปยังห้องทำงานด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

“หาตัวคนทำได้รึยัง” คริสเตียนเอ่ยถามลูกน้องด้วยความโมโห ไมรู้ว่าทีาเขาโมโหเป็นเพราะถูกขัดจังหวะกับสาวน้อยหรือว่าโดนลอบวางเพลิงที่กาสิโนกันแน่

“ส่งคนไปดูกล้องวงจรปิดแล้วครับ” ปีเตอร์รายงานเจ้านายหนุ่มด้วยเคร่งเครียดพอๆกัน ไม่นานชายชุดดำก็นำหลักฐานมายื่นให้ สายตาจ้องมองไปที่ภาพนั้น ชายคนหนึ่งถือขวดเหล้ากำลังเทน้ำชนิดหนึ่งถ้าเดาไม่ผิดน่าจะเป็นน้ำมัน ลงบนพื้นก่อนจะจุดไฟแชคทิ้งลงไปบนพื้นที่ราดด้วยน้ำมัน ก่อนที่เดินหนีฝ่าความวุ่นวายออกไป คริสเตีนนรู้ได้ทันทีว่าใครเป็นคนทำโชคดีที่ไม่มีใครได้รับอันตราย และความเสียหายก็ไม่มากเท่าไหร่นัก

“ตามหาตัวมันให้เจอเดี๋ยวนี้” เสียงเหี้ยมเอ่ยสั่งลูกน้องอย่างน่ากลัว 

“ปีเตอร์ ฉันจะกลับเพ้นท์เฮ้าร์เดี๋ยวนี้ไปเตรียมรถ”

หญิงสาวเดินไปเปิดตู้เพื่อสำรวจหาวัตถุดิบที่จะทำอาหารเนื่องจากตอนนี้ท้องมันเริ่มจะร้องประท้วงแล้วถ้าจะให้รออีตานั่นก็ไม้รู้จะกลับมาเมื่อไหร่ ทำสปาเก็ตตี้ดีกว่า หญิงสาวพึมพำเมื่อเห็นเส้นสปาเก็ตตี้อยู่ในตู้ ร่างบางหยิบจับวัตถุและอุปกรณ์อย่างคล่องแคล่วแล้วเริ่มทำอาหารจนเสร็จส่งกลิ่นหอมฉุย ไอรีนตักสปาเก็ตตี้ใส่จานแล้ววางไว้บนโต๊ะก่อนจะเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นมาวางไว้ข้างจานแล้วนั่งทานอย่างอร่อย คริสเตียนเปิดประตูเข้ามาด้วยความโมโหพลางสายตาก็สอดส่องหาใครบางคนไปทั่วบริเวณ พลันสายตาก็ไปสะดุดกับร่างที่คุ้นเคยนั่งทานข้าวอยู่ ร่างสูงใหญ่เดินตรงไปเพียงไม่กี่ก้าวก็เข้าถึงตัวหญิงสาวได้อย่างง่าย

หมับ!

มือใหญ่จับเข้าที่ข้อมือเล็กอย่างแรงพร้อมบีบแน่นด้วยความโมโห

“ทำบ้าอะไรของนายเนี่ย!” ไอรีนตะโกนถามออกไปอย่างสุดเสียง พร้อมกับพยามแกะมือของอีกฝ่ายออก

“ทำอะไรเดี๋ยวได้รู้แน่ มานี่เลย” ชายหนุมลากร่างบางเข้าไปในห้องนอนแล้วเหวี่ยงไปที่เตียงอย่างแรงจนร่างบางเจ็บจุกจนตัวงอ

“เจ็บนะ ไอ้บ้า”

คริสเตียนขึ้นคล่อมทับร่างหญิงสาวไว้ไม่ให้หนี มือหนาจับมือทั้งสองข้างรวบขึ้นไว้เหนือศีรษะ ส่วนมืออีกข้างลูบไล้ไปมาที่แตงโมลูกใหญ่ทั้งสองลูกที่เขาเคยชิมมาแล้ว พลางใช้นิ้วสะกิดที่ปลายยอดเบาๆ ผ่านเสื้อตัวบาง

“ยะ อย่า อื้อ” คริสเตียนตะปบจูบที่ริมฝีปากอย่างรวดเร็ว เขาจูบอย่างช่ำชองจนหญิงสาวอ่อนโอนตาม ลิ้นสากหนาละเลียดชิมความหวานภายในโพรงปาก หยอกทักทายลิ้นเล็กไปมา ชายหนุ่มละฝีปากลงมาจูบตามซอกคอ รอยขบเม้มที่เขาทำไว้เมื่อตอนบ่ายยังไม่จางหาย มือหนาปลดกระดุมเสื้อออกอย่างคล่องแคล่วสิ่งสวยงามปรากฏต่อสายตาชายหนุ่มอีกครั้ง ใบหน้าหล่อซุกลงกับอกอวบไล้เลียบนเนินอกสร้างความเสียวซ่านให้กับหญิงสาวใต้ร่างที่ด้อยประสบการณ์ คริสเตียนสอดมือไปปลดตะขอบราเซียตัวสวยออก สวย ริมฝีปากหนาอ้างับเม็ดบัวสีชมพูแล้วใช้ลิ้นเลียวนฐานสลับข้างไปมา ร่างบางถึงกับอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรงขัดขืน

“อ๊ะ อย่ากัดเจ็บ” ชายหนุ่มงับเข้าที่เม็ดบัวด้วยความหมั่นเขี้ยว คริสเตียนละปากจากเต้าอวบอิ่มทั้งสองเคลื่อนลงมายังหน้าท้องแบนราบทั้งตัวไอรีนตอนนี้เหลือเพียงแพนตี้ตัวจิ๋วสีขาวที่ปิดบังความอูบอูมไม่มิด ชายหนุ่มลากนิ้วผ่านความเป็นหญิงที่มีชั้นในตัวบางปิดกั้น

“อ๊า ได้โปรด” น้ำหวานที่เริ่มเอ่อล้นออกมาจนแพนตี้ตัวน้อยเริ่มเปียก คริสเตียนเกี่ยวชั้นในออกอย่างง่ายดาย ไอรีนรีบเอามือปิดของสงวนไว้ทันทีเมื่อรู้ว่าแพนตี้ตัวน้อยถูกเขาถอดออก

“จะปิดทำไม เอามือออกไป” ชายหนุ่มบอกอย่างขัดใจก่อนจะจับมือของหญิงสาวออก ไอรีนอายจนหน้าแดงเพราะคริสเตียนเอาแต่จ้องมองตรงนั้นของเธออย่างไม่วางตา ชายหนุ่มจับขาไอรีนให้ชันเข่าขึ้น กลีบกุหลาบที่ปิดสนิทราวกับไม่มีภมรตัวใดมาเชยชม ใบหน้าหล่อก้มลงจูบกุหลาบงามเบาๆ แล้วใช้ลิ้นเลียตามซอกหลืบที่เขาไม่เคยก้มหัวทำให้ใครมาก่อน ลิ้นสากปาดขึ้นลงตามกลีบกุหลาบ พลางงับดูดดึงติางเสียวจนหญิงสาวสั้นสะท้านด้วยความกระสันน้ำหวานหวาดเยิ้มออกมามากมายเมื่อหญิงสาวแตะขอบสวรรค์ 

“อร๊าย”

“อืม...หวาน” คริสเตียนดื่มกินน้ำหวานจนหมด ไอรีนหายใจหอบเหนื่อยเมื่อชายหนุ่มส่งเธอขึ้นสวรรค์ ชายหนุ่มผละออกจากร่างงามลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าของตนเอง มังกรยักษ์ดีดผึงออกจากกางเกงชั้นในสีดำ มือหนาจับแก่นกายรูดขึ้นลงส่วนมืออีกข้างก็ควานหาเกราะป้องกันที่หัวเตียง “ถุงหมด ขอสดละกันนะ”

“ไม่ ไม่ อย่านะ” ไอรีนได้สติขยับถอยหนี แต่ไม่ทันชายหนุ่มจับขาเรียวยาวแยกออกจากกัน จับตัวตนอันแข็งแกร่งถูไถไปมาที่กลีบกุหลาบงาม ก่อนจะกดเจ้ามังกรยักษ์เข้าไปในถ้ำจนสุดทาง “กรี๊ด.../โอ้ว...” ส่งเสียงร้องพร้อมกันแต่คนละความหมาย ชายหนุ่มรู้ได้ว่าเขาได้ทำลายเยื่อบางๆจนขาดสะบั้น

“เอาออกไป เจ็บ” เธอเจ็บเหมือนร่างจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

“โอ้ว ทนอีกหน่อยที่รักเดี๋ยวก็หายเจ็บ” คริสเตียนพูดปลอบประโลมหญิงสาวเนื่องจากขนาดที่แตกต่างกันมากทำให้หญิงสาวรู้สึกเจ็บมากเป็นพิเศษ

“แต่ไอรีนเจ็บ เจ็บมากด้วย” หญิงสาวพูดพลางน้ำตาไหล

“ชู่ว์ อย่าเกร็งสิ” คริสเตียนจูบซับน้ำตา มือหนาไล้วนที่ปทุมถันเพื่อให้คนตัวเล็กผ่อนคลาย เมื่อเห็นว่าร่างบางเริ่มผ่อนคลาย เอวสอบเริ่มขยับเข้าออกอย่างช้าๆ เพื่อให้เธอปรับตัวก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น

“อ๊ะ อ๊ะ ได้โปรดช่วยไอรีนด้วย”

“รู้สึกยังไง บอกมาสิที่รัก” ชายหนุ่มก้มลงกระซิบถามที่ข้างหูแล้วใช้ปากงับเลียที่ติ่งหูสร้างความเสียวซ่าน

“เสียว ไอรีนเสียว” หญิงสาวตอบพลางก้มหน้างุดเข้าหาอกแกร่งด้วยความเขินอาย

“เดี๋ยวได้เสียวกว่านี้แน่ที่รัก” คริสเตียนขยับสะโพกเข้าออกกุหลาบงามให้เร็วขึ้นจนร่างบางหัวสั่นคลอน

“ช่วยไอรีนด้วย อร๊าย...” ร่างหนาขยับสะโพกเข้าออกอย่างหนักหน่วงเพียงไม่กี่ครั้งก็ส่งหญิงสาวไปพานพบสวรรค์เป็นครั้งที่สอง ชายหนุ่มพลิกร่างบางให้อยู่ในท่าโก้งโค้งในขณะที่ตัวตนของเขายังคงคาอยู่ที่ร่องสวาท ก่อนจะกระหน่ำแทงเข้าออกโพรงสวาท ภายในหญิงสาวตอดรัดเขาถี่ยิบ คริสเตียนออกแรงขยับอีกสี่ห้าครั้งก็ปลดปล่อยธารน้ำขาวขุ่นเข้าไปในตัวของหญิงสาวจนหมดทุกหยาดหยด

“อร๊าย.../โอ้ว...” ก่อนจะหมดแรงฟุบลงข้างกายหญิงสาวที่ตอนนี้สลบไปแล้ว คริสเตียนลุกจากเตียงเดินไปชำระร่างกายภายในห้องน้ำ แล้วถือกะละมังใบเล็กใส่น้ำอุ่นออกมาด้วย ชายหนุ่มใช้ผ้าขนหนูชุบน้ำมาเช็ดตัวให้หญิงสาวด้วยความอ่อนโยนทุกซอกทุกมุม แล้วนำเสื้อเชิ้ตสีขาวมาสวมใส่ให้ก่อนที่ตัวเขาเองก็เดินไปหยิบกางเกงบ็อกเซอร์มาใส่เพียงตัวเดียว แล้วล้มตัวลงนอนพลางดึงร่างนุ่มนิ่มมากอด คริสเตียนพินิจดูใบหน้าหวานสวย ขนตาแพขนยาว ริมฝีปากจิ้มลิ้มน่าจูบ พวงแก้มสีชมพูระเรื่อไร้เครื่องสำอางแต่งแต้ม เขารู้สึกหวงแหนร่างนี้ไม่อยากให้ใครมาซ้ำรอย

“มาเป็นผู้หญิงของฉันไหม” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา ก่อนจะปิดเปลือกตาหลับตามคนตัวเล็กไป

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา