ฮันเตอร์xฮันเตอร์ กาลเวลาและสายสำพันธ์

7.4

เขียนโดย สึนามิยะ

วันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 14.33 น.

  23 บท
  0 วิจารณ์
  23.01K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2559 16.49 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

13) การพบเจอกันของสองพ่อลูก(คิรัวร์กับคิริน)ตอนที่2.

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนนี้ฉันกับคุณพ่อคิรัวร์ก็กำลังเดินไปข้างหน้าเรื่อยๆถึงแม่ว่าฉันจะเคยมาที่นี่ก็เถอะแต่อยากรู้จริงๆว่่ามันจะใหญ่ไปไหน ขณะที่คิรัวร์เดินไปฉันก็คอยมองคุณพ่ออยู่ตลอด

คิริน("คำพูดนั้น มันเจ็บจัง ถึงแม้ฉันจะรู้ว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะให้ใครเชื่อกับสิ่งนี้ แต่มันเจ็บจริงๆนะเจ็บจนอยากจะ เฮ้ออ ช่างมันเถอะปล่อยวางดีกว่า")

คิรัวร์"นี่ เธอนะฉันส่งสัยอยู่นานละ ว่าชื่อเธอนะใครเป็นคนตั้งให้หรอ พอดีมันคล้องจองกับชื่อของฉันนะ"

คิริน"หนูเป็นลูกของคุณพ่อหนูก็ต้องมีชื่อคล้ายคุณพ่ออยู่แล้วนิคะ และคุณพ่อก็เป็นคนตั้งชื่อให้หนูเองคะ"

คิรัวร์"นี่ !!! ยังไม่หยุดพล่ามเรื่องไรสาระอยู่อีกหรอ"ผมตะโกนไปเพื่อหวังให้เด็กตรงหน้าของผมกลัว แต่กลับกันเธอกลับส่งยิ้มมาให้ผม

คิริน"เพราะหนู...อันที่จริงถ้าหนูย้อนเวลามาตอนคุณพ่อยังเด็กก็ดีสิ หนูนะจะได้ช่วยคุณพ่อไม่ต้องฆ่าคนและคุณพ่อจะได้ไม่ทรมาน"ฉันพูดออกไปชึ่งมันก็ทำให้คิรัวร์สดุ้งนิดน้อย

คิรัวร์"เธอรู้เรื่องฉันเยอะดินิแอบสืบมางั้นหรอ"คิรัวร์พูดเสียงเรียบ

คิริน"หนูไม่ไ..."ก่อนที่ฉันจะพูดจบคิรัวร์ก็พูดแทรกขึ้นมาชะก่อน

คิรัวร์"สงสัยเธอคงต้องอยู่ตรงนี้แล้วละเพราะจากนี้ไปฉันจะไปคนเดียว"

คิริน"เอะ ไปไหนหรอ"ฉันถามด้วยความสงสัย

คิรัวร์"ไปพบพ่อฉันเอง ไปละนะ"

                         30นาทีผ่านไป

คิรัวร์ที่กำลังเดินมากำลังครุ่นคิดสิ่งที่พ่อของตัวเองได้พูดออกไปชึ่งมันเป็นคำพูดที่แปลกจนคิรัวร์กับพ่อมีปากเสียงกันนิดหน่อยแต่ไม่มีอะไรมาก

คิริน"อะ คุณพ่อมาแล้วหรอคะ"วิ่งไปหาคิรัวร์

คิรัวร์"ยังอยู่อีกหรอ นึกว่ากลับโรงบาลบ้าไปแล้วชะอีก"

คิริน"หนูไม่ใช่คนไข้คะ"

คิรัวร์"เอาที่สบายใจเลยก็แล้วกัน อะจริงสิเธอบอกว่าเป็นลูกสาวฉันสินะ"หลังจากนั้นคิรัวร์ก็หยิบโทรศัพท์และโทรไปหาใครคนหนึ่ง

ทางด้านของกอร์นกับมอญ

มอญ"อะ ยังมีอีกหลายเรื่องเลยนะคะคุณพ่อที่หนูยังไม่เล่า"

กอร์น"ฮ่าๆๆ ไม่เป็นไรหรอก ลูกเล่าอะไรพ่อก็ก็ฟังได้หมดละ"

ตี้ดดดดด ตี้ดดดดด <---(เสียงโทรศัพท์)

กอร์น"อะ แปบนึ้งนะโทรศัพท์นะ"

มอญ"ไม่เป็นไรคะ เชิญพ่อรับได้เลยคะ"

กอร์น"โหล คิรัวร์ โทรมามีไรหรอ"

มอญ("คิรัวร์ พ่อของคิรินนิ")

(คิรัวร์"ช่วงนี่นายมีไรแปลกๆเปล่าว")

กอร์น"อะ อย่าบอกนะว่านายเจอลูกสาวในอนาคต"

(คิรัวร์"นายก็เป็นเหมือนฉันหรอกอร์น")

กอร์น"อื่มใช้ ถ้าไม่มีไรแล้ว วางสายละนะ อีกอาทิตร์หน้าเจอกันบาย"

ทางด้านของคิรัวร์กับคิริน

คิรัวร์"อีกอาทิตร์หน้า เธอต้องไปเจอเพื่อนพร้อมกับฉัน เอาเลยสิถ้าเธอคิดว่าแน่แล้วจะหลอกฉันกับเพื่อนได้"

คิริน"ได้คะ เพราะถ้าหนูคิดจะทำอะไรแล้วหนูต้องทำให้ถึงที่สุด"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา