ยัยนักข่าวจอม B*tch!! (18+)

(7 ปีต่อมา)

“จิมมี่!!!!!!!!! จิมมี่เอาดินสอของพี่คืนมานะ!!!!!!!!”

“มาเอาเองสิ!!! แบร้ๆๆ!!!!”

“จิมมี่เอาคืนมานะ!!!!”

               เสียงของเด็กๆกำลังวิ่งเล่นไล่จับกันอยู่ในบ้านรบกวนเวลาในการทำกับข้าวเช้าของฉันซะเหลือเกิน แย่จริงๆเลย จากเหตุการณ์ในวันนั้นก็ผ่านมาได้ 5 ปีแล้วทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี

   แม่ของแจ็คลาออกจากบริษัทนั้นและนั่นทำให้แจ็คไม่ต้องแต่งงานกับมาเรียน่าอีกต่อไป ส่วนชาร์ลเองก็ได้ใช้ชีวิตเพลย์บอยของเค้าต่อ เอาเป็นว่าหลังจากที่เค้ารู้ข่าวว่าฉันท้องเค้าก็รีบเผ่นเลยทันที

  เฮ้อ เกือบไปแล้วมั้ยละแต่ก็ยังมีที่เค้าแอบส่งของขวัญมาให้ฉันบ้าง ซึ่งมันเป็นอะไรที่ตลกสิ้นดีและสุดท้ายแล้วฉันก็ได้แต่งงานกับแจ็คและดูตอนนี้สิฉันกับเค้ามีลูกด้วยกันถึง 2 คนแล้ว!

  ถึงแม้จะไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากมายแต่ก็มีเงินมากพอที่จะสร้างครอบครัวและสร้างฐานะขึ้นมาใหม่ได้ และอีกอย่างช่วงนี้เองแจ็คก็มีงานแสดงเยอะขึ้นมาก กลายเป็นดาราที่น่าจับตามองคนหนึ่งเลยทีเดียว

“ที่รัก! ผมหิวแล้ว!” แจ็คที่จู่ๆก็โผล่มาจากข้างหลังของฉัน เข้ามาสวมกอดฉันเอาไว้ในขณะที่ฉันกำลังทอดไข่ดาวอยู่ ถ้าน้ำมันกระเด็นใส่หน้าของเค้าฉันจะไม่แปลกใจเลยนะ

“รอก่อนได้มั้ยฉันกำลังทำอยู่เนี่ย”

“ผมไม่ได้หิวอาหารเช้าผมหิวคุณต่างหาก” ว่าแล้วแจ็คก็ใช้มือข้างหนึ่งล้วงเข้าไปในเสื้อของฉันและลูบไล้ไปมา

“แจ็ค.......ลูกยังไม่ได้ไปเรียนนะเดี๋ยวลูกก็มาเห็นเข้าหรอก”

“ไม่เห็นเป็นไร เอางี้ดีกว่าเดี๋ยวพอเด็กๆไปบ้านตากับยายกันหมดแล้วเรามาปั๊มลูกคนที่ 3 กันดีมั้ย!”

“จะบ้าหรอแจ็ค!!!”

“ผมแค่ล้อเล่นเองที่รัก”

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

เสียงเคาะประตูหน้าบ้านดังขึ้นทำให้แจ็คต้องถอนหายใจเล็กน้อย ก่อนจะหอมแก้มของฉันเบาๆและเดินไปที่ประตูหน้าบ้านเพื่อจะดูว่าใครมากันแน่

“หวัดดีพี่ชาย!!!!!!!” และเสียงที่คุ้นหูก็กล่าวสวัสดีขึ้น ใช่ นั่นเสียงของแจสเปอร์ละ ฉันลืมเล่าไปพักนี้แจสเปอร์พยายามตีสนิทกับครอบครัวของฉันมากขึ้น แถมยังมาคอยเล่นกับพวกลูกๆของฉันอีกด้วย เรียกได้ว่าเป็นพี่เลี้ยงเด็กก็ได้นะ!

“เฮ้อ....รู้งี้ไม่น่าเปิดประตูก็ดี”

“เอาน่า!!! ผมไม่ได้มาป่วนสักหน่อย ว่าแต่ขอเข้าไปข้างในหน่อยจะได้มั้ย”

“แล้วถ้า....ไม่ให้เข้าละ!!”

“ใจร้าย!!!!! เจสซี่ช่วยผมด้วย!!!!!!”

“เฮ้อ....ให้แจสเปอร์เข้ามาเถอะแจ็ค”

“ก็ได้...เข้ามาเลยไอ้หนุ่ม”

“ขอบคุณครับ!” แจสเปอร์รีบวิ่งเข้ามาในบ้านของฉันพร้อมกับตรงเข้ามาอุ้มลูกสาวตัวน้อยของฉัน ‘โจเนล’

“วันนี้คุณแจสเปอร์มาช่วยคุณแม่อีกแล้วหรอคะ”

“ป่าวๆ แค่เอาข่าวดีมาฝากเฉยๆ”

“ว่าพูดมากเลยน่า แจสเปอร์นั่งลงก่อนสิ เรากำลังจะทานข้าวเช้ากัน”

“พอดีเลยขอกินด้วยคนสิ!”

“จัดไป!” ฉันเชิญให้แจสเปอร์นั่งลงที่โต๊ะรับประทานอาหารพร้อมกับแจ็ค เฮ้อ....หวังว่าพวกเค้าคงไม่ตีกันนะ และในระหว่างนั้นฉันก็จัดการเสิร์ฟอาหารเช้าให้กับทุกคนก่อนที่จะนั่งลงที่โต๊ะอาหารข้างๆกับแจ็ค

“ว่าแต่วันนี้มีข่าวดีอะไรละ” ฉันถามขึ้น

“ก็.......คือผมกำลังจะแต่งงาน”

“จริงหรอ!! ยินดีด้วย!!”

“หรอ....น่ายินดีเนอะ” แจ็คพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแบบกวนๆ คงกำลังโมโหแจสเปอร์อยู่ละมั้งนะ

“ขอบคุณ แต่ถ้าไม่เกรงใจคุณผมคงจะจีบภรรยาของคุณไปแล้วแจ็ค...เพราะขนาดมีลูกแล้วยังดูสวยไม่มีที่ติเลย”

“แหม....ก็ชมเกินไป”

“ระวังจะได้กินลูกตะกั่วเป็นมื้อเช้าแทนนะแจสเปอร์”

“โธ่ แค่ล้อเล่นเองน่าพี่ชาย” แจสเปอร์ยักคิ้วให้กับแจ็ค ฉันขอเดาว่าถ้าสองคนนี้ยังเล่นสงครามประสาทกันอยู่ละก็คงได้มีคนตายแน่ และคนตายก็คงจะเป็นแจสเปอร์แน่นอน

“แล้วเธอจะแต่งงานกับใครหรอแจสเปอร์” ฉันถามขึ้นเพื่อหยุดสงครามประสาทของแจสเปอร์กับแจ็ค

“ก็.....ผู้จัดการส่วนตัวคนใหม่ของผมเองแหละ”

“อื้ม....น่ารักจัง”

“ใช่ แต่ว่าเธอมีปัญหาอยู่หนึ่งอย่าง แต่ผมก็รับได้”

“คือ?”

“เธอมีลูกติด”

“นั่นไม่ใช่ปัญหาหรอกแจสเปอร์ แต่มันอยู่ที่ว่าลูกของผู้หญิงคนนั้นจะยอมรับเธอเป็นพ่อใหม่ได้รึเปล่าแค่นั้นเอง”

“ใช่ แต่ว่าผมก็พยายามทำให้ลูกของเธอไว้ใจผมให้ได้ ผมพยายามคุย พยายามปรับความเข้าใจให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้”

“ดีแล้ว ถ้าว่างๆก็พามาเล่นกับลูกๆของฉันบ้างก็ได้”

“แน่นอน ผมจะมาบ่อยๆเลยละ”

     หลังจากนั้นพวกเราก็นั่งคุยกันไปเรื่อยๆอีกหลายต่อหลายเรื่อง โดยที่มีแจ็คคอยคุมอยู่ข้างๆ นี่แหละคือชีวิตของฉัน ชีวิตครอบครัวที่แสนจะอบอุ่นมีสามีที่ดี มีลูกที่น่ารักให้คอยชื่นชม

   และยังมีเพื่อนที่แสนดีอย่างแจสเปอร์อีกด้วย แน่นอนเราไม่เคยพูดถึงเรื่องราวในอดีต แต่เราพูดคุยถึงเรื่องปัจจุบันและอนาคตมากกว่า นั่นจึงทำให้เรายังคงความเพื่อนกันได้ เอาเป็นว่ารีบจบกันดีกว่าฉันไม่มีอะไรจะเล่าแล้วไปก่อนนะทุกคน

บายจ๊ะ! อย่าลืมคิดถึงกันนะ!!!