[Jack Frost x Elsa]Tell me บอกคำว่ารักให้ฉันได้ยิน

"คุณเเจ็คฟรอส คุณจะรับเอลซ่าเป็นภรรยาหรือไม่" 

"รับครับ"

"คุณเอลซ่า คุณจะรับเเจ็คฟรอสเป็นสามีหรือไม่"

"..."

"คุณเอลซ่า.."

"ระ..รับค่ะ"

"บัดนี้ ทั้งสองคนได้เป็นสามีภรรยากันอย่างถูกต้องตามกฏหมายแล้ว" 

"เฮ้!!!"

สิ้นคำพูดของบาทหลวงทุกคนในงานก็เฮลั่นอย่างดีอกดีใจ ส่วนฉันได้เเต่เม้มปากเเน่นด้วยความโกรธเเละอึดอัดภายในใจ ผิดกับผู้ชายเรือนผมสีขาวที่ยืนอยู่ข้างๆฉัน ตอนนี้เขากำลังทำหน้าตายิ้มเเย้มเเจ่มใสเเต่พอสบตาเข้ากับฉันเขากลับยิ้มเยาะเย้ยเหมือนผู้ชนะ.. ให้ตายสิ ฉันไม่อยากให้วันนี้มันมาถึงเลยจริงๆ เเต่หลังจาก1เดือนที่ไปดูตัวทางพ่อเเม่ก็ให้ฉันกับเขาเเต่งงานกันทันที ฉันเองก็เเย้งสุดแรงเกิดเเต่เหมือนจะขัดพ่อกับเเม่ไม่ได้เลย ส่วนเเจ็คฟรอสเขาไม่ได้ขัดแย้งเเถมยังบอกอีกด้วยว่าอยากจะเเต่งงานกับฉันมากๆ.. ฉันรู้ดีว่าเขาเพียงเเค่อยากจะแกล้งฉัน เเต่นี่มันก็ร้ายเเรงเกินไปTT ฉันไม่อยากใช้ชีวิตร่วมกับผู้ชายคนนี้ไปตลอดชีวิตนี้หรอก 

"ทำหน้าตาให้มันสดชื่นหน่อยสิครับภรรยาของผม:)" น้ำเสียงเจ้าเล่ห์ของเเจ็คฟรอสกระซิบอยู่ข้างๆหูฉัน ทำให้ฉันอดหันไปมองค้อนเขาไม่ได้ ฉันทำได้เพียงเเต่มองเเต่พูดไม่ออก.. มันทั้งอึดอัดและโกรธในเวลาเดียวกัน ทำไมกันนะ ทำไมฉันถึงได้อึดอัดจนอยากจะร้องไห้ขนาดนี้ 

หลังจากพิธีเเต่งงานเสร็จ ก็มีงานเลี้ยงฉลองต่อ แน่นอนว่าฉันกับเเจ็คฟรอสก็ต้องอยู่ด้วย เขาเกาะติดฉันเเบบไม่ปล่อยเลยทีเดียวจน 

"ดีใจด้วยนะคะพี่เอลซ่า" อันนาที่มาร่วมงานโผเข้ากอดฉันอย่างเต็มเปา ฉันเองก็กอดตอบอันนาอย่างเเน่นด้วยความคิดถึง 

"ขอบใจนะอันนา" 

"พี่เอลซ่า พี่จะต้องย้ายไปอยู่บ้านเเจ็คฟรอสใช่มั้ยคะ เราจะไม่ได้เจอกันอีกเเล้วใช่มั้ย" อันนาน้ำตาคลอเมื่อรู้ว่าฉันจะต้องย้ายไปอยู่บ้านเเจ็คฟรอสในฐานะภรรยาของเขา 

"ไม่ใช่เเบบนั้นหรอก เรายังได้เจอกันนะอันนา"

"แต่ก็เจอกันน้อยลง.."

"เอาแบบนี้เเล้วกัน ถ้าเกิดว่าเธอคิดถึงพี่เธอก็มาหาพี่ได้ตลอดเลยนะ" ฉันบอกอันนาก่อนจะลูบหัวเธอเบาๆด้วยความเอ็นดู มันก็น่าใจหายอยู่เหมือนกันที่จู่ๆฉันก็ต้องจากบ้านตัวเองเเล้วย้ายไปอยู่บ้านคนอื่น 

"อันนา-_-; เธอทำตัวเหมือนเด็กเกินไปแล้วนะ เธอกับเอลซ่าเเค่เจอกันน้อยลง อีกอย่างเอลซ่าก็ไปอยู่บ้านสามี ไม่มีอะไรที่ต้องห่วงหรอก" 'คริสตอฟ' แฟนหนุ่มของอันนารีบมาดึงอันนาออกจากฉัน เพราะคงจะกลัวว่าอันนาจะร้องไห้โวยวายเป็นเด็ก 

"ยังไงก็ดีใจด้วยนะเอลซ่า" คริสตอฟเอ่ยคำยินดีให้กับฉันก่อนจะพาตัวอันนาเดินไปอีกทาง

"เฮ้ เอลซ่า ! " น้ำเสียงคุ้นหูเเบบนี้..

"ฮานส์=0=" 

ฟุ่บ! 

ฮานส์โผเข้ากอดฉันอย่างไม่ทันตั้งตัวทำให้ฉันเซถอยหลังไปหลายก้าวเเต่ก็มีมือหนาของใครอีกคนจับฉันไว้ก่อนจะดึงฉันออกจากอ้อมกอดของฮานส์

"แกมีสิทธิ์อะไรมากอดเจ้าสาวฉัน-_-" แจ็คฟรอสจับข้อมือของฉันไว้เเน่นพลางจ้องมองฮานส์อย่างไม่วางตาด้วยเเววตาที่ดุดัน

"เอ่อ.. ขอโทษที" ฮานส์มีอาการหน้าเสียสุดๆในตอนนี้ เขามองมาทางฉันอย่างขอความช่วยเหลือ เเต่ก่อนที่ฉันจะพูดอะไรเเจ็คฟรอสก็ชิงพูดขึ้นสะก่อน

"คุยกับเเขกพอแล้ว ฉันว่าเราควรกลับห้องพักซักที!" พูดจบเเจ็คฟรอสก็ลากถูลากไถฉันออกจากงานท่ามกลางสายตาเเขกที่มองมาทางเราอย่างสงสัย 

"อะไรของนายเนี่ย=0=!" 

ห้องพัก

เเจ็คฟรอสลากฉันมาที่ห้องพักในโรงเเรมที่เราจัดงานเเต่ง พอถึงห้องเขาก็ปล่อยมันฉันก่อนจะเดินออกไปที่ระเบียงนอกห้องคนเดียวโดยที่ไม่พูดไม่จา

ส่วนฉันเองก็ไม่ได้สนใจเขา ดีสะอีกที่ไม่ได้พูดอะไรอึดอัดจะเเย่เวลาได้คุยกับเขา ฉันตัดสินใจเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำชำระร่างกายตัวเองให้มันสดชื่น เพราะวันนี้ทั้งวันฉันต้องเดิน ยืน เดิน ยืน จนไม่มีเวลาได้นั่งมันทั้งเหนื่อยเเละปวดขามากๆเลย รู้เเบบนี้ฉันหนีออกนอกประเทศไปซะจะยังดีกว่า งานเเต่งนี่มันลำบากจริงๆ 

End Elsa Talk.

แอ๊ด.. 

ประตูห้องน้ำถูกเปิดออกอย่างช้าๆพร้อมกับร่างของหญิงสาวในชุดนอนสบายๆ ส่วนชุดเเต่งงานของเธอนั้นเธอทิ้งมันไว้ในห้องน้ำอย่างไม่ใยดีเพราะเธอเกลียดชุดกระโปรงยาวๆ มันทำให้เธอเดินลำบากเเละเทอะทะไม่สะดวก 

เธอกวาดสายตาไปรอบห้องก็ต้องแปลกใจเมื่อพบกับชายหนุ่มเรือนผมสีขาวกำลังนั่งทำหน้าเครียดอยู่บนปลายเตียง พอเขาหันมาสบตากับเธอเข้าเขาก็ลุกเดินปึงปังออกจากห้องไปโดยไม่สนใจเธอเลยสักนิด สร้างความแปลกใจให้เธอเป็นอย่างมาก เธอไม่เข้าใจว่าเธอทำอะไรผิดทำไมเขาถึงได้เงียบเเบบนั้นตั้งเเต่กลับมาถึงห้อง? เเต่ก็ช่างเถอะ เพราะยังไงมันก็คงจะดีกว่าต้องมานั่งมองหน้าเขา