สะดุดหัวใจนายจอมกวน ( Yoai )

9.5

เขียนโดย 1day2time

วันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 เวลา 19.08 น.

  30 ตอน
  13 วิจารณ์
  31.49K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2562 19.33 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

18) สะดุดหัวใจนายจอมกวน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

คาบเรียนภาษาอังกฤษเป็นวิชาเรียนที่ผมไม่ค่อยชอบเอาเสียเลย...อาจารย์สอนก็โหดเกิ๊น...บอกตามตรงผมง่วงนอนมากไม่ต่างจากไอ้ข้างหลังผม...หลับได้ทั้งที่ครูยังสอนสุดยอดเลยไอ้ชิน

 

" ชินวุฒิ " นั้นคือเสียงอาจารย์เรียนไอ้ชิน

" ชินวุฒิ " เสียงอาจารย์เริ่มดังขึ้น...แต่ไอ้ชินยังไม่รู้สึกตัว แมร่งจะนอนกินบ้านกินเมืองขนาดไหน

 

ป๊าบ  ๆ

 เสียงดังเชียว  อาจารย์ใช้หนังสือตบหัวไอ้ชิน...จนทุกคนในห้องหันไปทางไอ้ชินกันหมด

 

" ลุกขึ้น..ชินวุฒิ " ไอ้ชินก็ลุกขึ้นตามที่ครูบอกอย่าไม่มีข้อแม้

"  เธอลองอ่านที่ครูสอนเมื่อกี้สิ " ผมหันไปเจอไอ้ชินกำลังยืนเกาหัวตัวเองคงเป็นเพราะการทีมันนอนเอาเป็นเอาคาย...มันจะรู้ได้ไงก็มันเล่นหลับซะขนาดนั้น

 

ผมค่อยๆชูหนังสือหน้าที่ครูสอนให้มันอ่าน

" he is....."

" พชร " ครูดึงหนังสือที่ผมชูให้มันอ่านออกจากมือผม

" ครับ " เมื่อครูเรียกชื่อมีเหรอที่ผมจะไม่ขานรับ

" รักกันมากใช่ไหม  งั้นไปแสดงความรักนอกห้องเลย "

ผมกับไอ้ชินต้องโดนเนรเทศออกมานอกห้องเพียงเพราะมันไม่สนใจเรียน ผมกับมันไม่ได้ยืนตัวตรงธรรมดาแต่การทำโทษแบบเบสิคคือ ยืนขาเดียว กางแขน ดีที่ปากไม่ได้คาบไม้บรรทัด

 

" มึง...มึงคิดว่าครูตบกูแล้วครูเขาจะรู้สึกผิดป๊ะว๊ะ"

" รู้สึกผิดอะไร...คนที่น่ารู้สึกผิดคือมึงไม่ใช่ครู" ผมไม่รู้จะด่ามันยังไง..มันผิดเต็มๆ

 ตอนนี้ผมชักรำคาญสาวๆที่เดินผ่านไปผ่านมา..กะอีแค่ไอ้ชินโดนทำโทษ

 

" พี่ชินค่ะ..หนูชอบพี่มาเลย"สาวรุ่นน้องมาสารภาพรักไอ้ชินต่อหน้าผม...ผมนิแทบจะอ๊วก แต่จะว่าไปผมน่าจะชินแล้วเพราะมีคนมาสารภาพรักมันเยอะ รูปหล่อ พ่อรวย แถมแม่ยังสวยอีก

" ขอบคุณครับ"

" หนูขอถ่ายรูปพี่ได้ไหม"

สรุปสาวๆมากรี๊ดกร๊าดไอ้ชินใหญ่เลย...ทำให้มันเสียงดังจนครูเปิดประตูมาดูว่าหน้าห้องเกิดอะไรขึ้น

ทำให้สาวๆวิ่งหนีแทบไม่ทัน...เหลือเพียงแต่ความวุ่นวายอันเกิดจากบรรดาสาวๆไอ้ชิน

 

 

" ฮอตจังเลยน่ะ...คุณอยากไป  hot ที่สนามไหม" เพราะความวุ่นวายทำให้ครูต้องออกมาด่าพวกผมอีกรอบ

" ไม่ครับ"

หลังจากนั้นครูก็ปิดประตูตามเข้าห้องไปสอนตามเคย

 

 

" เพราะมึงกับบรรดาสาวๆมึงเลย"

" ก็กูหล่อ"

"หล่อตายละมึง...ไม่รู้สาวๆพวกนั้นมาติดพันมึงได้ไง"

" มึงหึงกูเหรอไอ้เลโอ" มันไม่เพียงแต่พูดเฉยๆ..มันเอามือมาจี้เอวผม..มันคือจุดอ่อนของผม

" หยุดทำไอ้ชิน"

แต่มันก็ยังไม่หยุด...มันทำให้ผมโมโห..จนผมทนไม่ไหวจนเอามือจะไปชกมันแต่มันป้องกันไว้ได้..ผมเหรอจะยอมง่ายๆเมื่อมือชกไม่ได้  ผมก็ใช้เท้าเหยียบเท้ามัน ขยี้จนมันร้องไม่ออก

 

 

 

 กริ๊ง ๆ  ๆ (เสียงกริ่งพักเที่ยง)

 

ผมเดินเข้าไปข้างในเพื่อไปนั่งพักผ่อนก่อนเพราะยื่นโครตเมื่อยเลย

" ไงพ่อหนุ่มผู้แสนดี " ผมยังไม่ทันไปนั่งเก้าอี้เลยไอ้ชิดนี่ย์แซวมาแต่ไกลเชียว

" ตลกแดกนะมึงไอ้ชิดนี่ย์ " ผมเดินไปพร้อมกับตบหัวไอ้ชิดนี่ย์

 

นักเรียนทุกคนเดินออกจากห้องหมดแล้วเหลือเพียงแต่ไอ้ภัทร  กับไอ้ชิดนี่ย์  และผม รวมถึงไอ้ชินที่เพิ่งเดินตามผมมา

 

" ชิดนี่ย์ " ในขณะที่พวกผมนั่งกันอยู่ก็ต้องหันไปทางประตูห้องพร้อมกันเพราะไอ้ต้นเสียงที่เอ่ยเรียกเพื่อนสนิทผมมา

" ว่าไงเอ็ม" ใช่มันคือไอ้เอ็มคนที่เคยเอาน้ำไปให้ไอ้ชิดนี่ย์ที่สนามบาส

" แหมมึง...นัดกันมาเลยน่ะ " ผมเห็นไอ้เอ็มถือขนมปังกับนมมาให้ไอ้ชิดนี่ย์

" นัดเหี้ยอะไรละ"ไอ้ชิดนี่ย์ไม่กล้าพูดดัง มันได้เพียงแต่พูดกับผมเบาๆ

 

ไอ้เอ็มนั่งมาคุยกับไอ้ชิดนีย์สักพักนึง ผมเห็นไอ้ภัทรมันเดินออกไป แต่แมร่งมันกวนตีน..

ผมรู้เลยว่ามันแกล้งเดินชนไอ้เอ็มที่กำลังนั่งอยู่ แต่ไม่เพียงแค่นั้นไอ้บ้าชินก็เป็นบ้าเดินชนเอ็ม

ผมรู้เลยว่าแมร่งมันสองคนตั้งใจที่จะเดินชนไอ้เอ็ม

 

 

......

ชิดนี่ย์พูด

คาบบ่ายเรียนวิชาคหกรรมเป็นวิชาที่ผมถนัดมากไม่ใช่ผมเป็นพ่อศรีเรือนนะ...แต่ตอนที่อยู่กับพ่อมันทำให้ผมต้องทำอาหารเป็น แต่วันนี้เขาให้เราทำน้ำปั่นผักหรือผลไม้ก็ได้

" ชิดนี่ย์...เปลี่ยนคู่กันไหม "

" ไม่อ๊ะ..." ไอ้ชินมันช่างกล้าถามผมมาได้...มาขอเปลี่ยนคู่ ไม่มีทางแน่นอน..เพราะไอ้ชินคู่กับไอ้ภัทร  ผมกับไอ้เลโอทำน้ำปั่นผัก ซึ่งอันนี้ผมขอลงมือเอง.

" นักเรียนจ๊ะ...วันนี้เด็กต้องทำน้ำปั่นผักเพื่อสุขภาพนะ"

" ครับ  ค่ะ "

" ไอ้เลโอ...มึงทำน้ำไรว๊ะ"

" กูจะบอกทำไม "

 

บางทีผมก็เบื่อสองคนนี้  บทมันจะดีกันก็ดีใจหาย...แต่บทจะทะเลาะกันก็เบื่อๆ

 

" แล้วมึงกับไอ้ภัทรจะทำน้ำอะไร"

" กูจะบอกเพื่อ" ผมเชื่อเลยว่าที่สองคนนั้นบอกไม่ได้เพราะพวกมันก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไร

พวกมันเถียงกันจนครูเดินตรวจและสอบถามว่านักเรียนแต่ละคนทำอะไร

" ชิษณุพงศ์   พชร  หนูปั่นอะไรกันลูก "

" คะน้า โยเกริ์ต เมล็ดทานตะวัน และน้ำแข็ง สูตรนี้จะช่วยเรื่องปวดหัว ไมเกรน

" ว้าว...นารักอ๊ะ" ปรางค์เพื่อนผู้หญิงร่วมห้องผมผู้ที่มั่นใจตัวเองสูง

" ดีมาก.จ๊ะ"

แล้วหลังจากนั้นครูเดินไปกลุ่มไอ้ภัทร...คนที่ต้องนำเสนอไม่มีทางเป็นไอ้ชิน

" คุณภัทร  ชินวุฒิกลุ่มเธอทำอะไร"

" น้ำปั่นผักรวมครับ "

" มีอะไรบ้างจ๊ะ"

" คื่นช่าย  มะเขือเทศ หอมหัวใหญ่ ผักกาดหอม น้ำผึ้ง น้ำมะนาว  น้ำ สูตรนี้จะบำรุงผิวพรรณ และสร้างเซลล์เม็ดเลือด  "

" น่ารัก   เพื่อนผม" ไอ้ชินไม่เพียงแต่ยอแต่กอดคอและเตรียมที่จะหอมแก้มไอ้ภัทรแต่ไอ้ภัทรผลักหัวมันออก

" ชิดนี่ย์ถ้าปั่นเสร็จแล้วเราของกินนะ"

" ปรางแกจะกินอะไร  มองซะต่ำเชียว"ไอ้เลโอเห็นปรางมองแบบนั้นไอ้เลโอก็อดแซวไม่ได้

" โอเคร...รอนะ"

" จ๊ะ"

เมื่อผมปั่นเสร็จมันก็จะเป็นคิวของไอ้ภัทรและไอ้ชิน...   ผมถือแก้วน้ำปั่นไปให้ครูชิม ครูบอกว่าอร่อยผมเลยต้องทำให้เพื่อนๆกิน

" ปราง...น้ำปั่นผัก"

" ขอบใจจ๊ะ"  ผมยังไม่ทันได้ส่งน้ำให้ปรางเลย ไอ้ภัทรก็เสียมารยาทเอาไปกิน

" ก็อร่อยดีนะ"

" เสียมารยาท" ผมเห็นปรางยื่นอึ้งอ้างปากค้างอยู่

" ไม่เป็นไรปรางเราปั่นให้ใหม่ "

สรุปแล้วผมต้องทำให้ปรางค์กินใหม่อีกรอบ  แบบนี้มันต้องโทษไอ้ภัทร ในแต่ละวันผมไม่รู้ว่ามันจะแกล้งอะไรผมนักหนา ผมโครตเพลียกับมันเลย

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา