ยัยนางฟ้ากะนายสุดฮอต :)

เดินเข้ามาในโรงเรียนก้อมีผชกลุ่มนึงน่าจะเป็นรุ่นน้องม.4ดูจากขีดที่เสื้อเอาดอกไม้มาให้แล้วพูดว่าปริ้นเซสของผม.แหวะเลี้ยนแล้วฉันก้อเดินออกมา

''ฮอตจริงจริ๊งแม่คูณณณณ''

เสียงอย่างนี้ยัยมาร์ราค่ะ

''ว่าไงค่ะ''

''ฮอตจริงนะแก''

''ไม่ต้องๆ''

เราสองคนเดินไปๆก้อได้ยินคำสนทนาเกี่ยวกับฉันเยอะมากส่วนใหญ่จะดีน่ะ.ด่านะน้อย

''นี่แกคิงมา''

ไม่อยากเจอหน้าเล้ย

''หวัดดีปริ้น''

''ดี''

คำสั้นๆจากปากฉัน

''นี่ไปทานข้าวเป็นเพื่อนหน่อยดิปริ้น''

''ไม่ว่างชวนน้องตินาไปนู๋''

''ไม่อ่ะ ฉันอยากไปกะปริ้นที่รัก''

''อี๋........หวานค่า''

ยัยนี่อย่าซ้ำเดี่ยวๆตบ ฉันหันไปจิกตาใส่มาร์รา

''นี่อย่าลืมเรื่องสร้อยนะ''

จริงด้วยลืมสนิทเลยเดินมากระซิบข้างหู

''อ่ะๆก้อได้เดี่ยวมาน่ะมาร์''

''จ๊ะๆ''

เราสองคนเดินไปจนเกือบถึงโรงอาหาร

''แรดจัง''

ใครว่ะกล้ามากนะเเก

''ตินาไมว่าพี่เค้างี้อ่ะ''

''สมควรแล้วนิค่ะพี่คาทิน''

เดินมาชนฉันหล่นกะพื้นเจ็บโว้ยแล้วไปเกาะแขนคาทินลากไปในโรงอาหาร

''เห้ยแกนั่นพี่มารีนปริ้น ร.ร.เรานี่น่า''

''พี่มารีนเป็นไรค่าาาา''

มาแต่ไกลใครว่ะ

''พี่เป็นไรค่ะมาค่ะเดี่ยวพวกหนูช่วย''

''อ่อขอบคุณค่ะ''

''เป็นไรรึเปล่าค่ะ''

''ไม่เป็นไรค่ะขอบคุณน่ะค่ะพี่ขอตัวก่อนค่ะ''

แล้วฉันก็เดินออกไปโอ๊ยเจ็บ

''เห็นไหมแกพี่มารีนนะดีกว่าพี่ตินาของแก''

''จริงว่ะกูเห็นฤทธิ์พี่ตินาแล้วแม่งชั่ว''

''เออจริงกูขอย้ายข้างด่วนนน''

''เออไปเถอะเราพาคลิปไปโพสด่าอีตินากัน''

''เออไปกูถ่ายไว้พอดี''

''ไป''