เก้าศัสตรา Online

-

วันที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 20.07 น.

  2 chapter
  0 วิจารณ์
  3,373 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มกราคม พ.ศ. 2560 12.52 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) บทนำ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บทนำ

 

                เคร๊ง! เสียงดาบสองเล่มกระทบกัน เนื้อเหล็กกรีดเสียดสีจนเสียงดังบาดหู แต่ถึงเสียงจะดังกว่านี้เป็นสิบเท่าก็ไม่สามารถหยุดร่างสองร่างที่กำลังห้ำหั่นกันอย่างดุเดือดได้ ร่างหนึ่งเป็นชายหนุ่มผู้อยู่ในเกราะสีเงินสวยราวกับเกราะของเทพสงคราม อีกร่างหนึ่งเองก็อยู่ในชุดเกราะเช่นเดียวกันแต่เกราะของเขากลับเต็มไปด้วยคราบเลือดจากการต่อสู้

 

                เคร๊ง! เสียงดาบของทั้งสองคนกระทบกันอีกครั้ง แต่ไม่ว่าจะมองอย่างไรดาบของชายหนุ่มผู้อยู่ในชุดเกราะเปื้อนเลือดก็เป็นฝ่ายได้เปรียบกว่า ทุกครั้งที่ดาบของเขากระแทกเข้าใส่ดาบของอีกฝ่ายก็ทำเอาดาบของอีกฝ่ายเฉไปเฉมาจากแรงปะทะ ถึงแม้ชายในร่างเกราะเงินจะพยายามดึงดาบกลับมาป้องกัน แต่ก็ต้องเจอกับแรงกระแทกระรอกต่อมาไม่หยุดหย่อนจนแขนของเขาเริ่มอ่อนล้า

 

                ผู้เล่นเทพศักดิ์สิทธิ์ ติดสถานะ “ปลดอาวุธ”

 

                ทันทีที่เสียงหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้นมาในหัวของชายหนุ่มในชุดเกราะสีเงิน ดวงตาของเขาก็เบิกโพลง พร้อมๆกับดาบของชายในชุดเกราะเปื้อนเลือดที่เฉือนผ่านร่าของเขา ดวงตาสีฟ้าของเทพศักดิ์สิทธิ์จ้องมองไปยังชายตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ แต่ดวงตาสีดำของชายตรงหน้ากลับฉายออกมาเพียงความเฉยชา

 

                ผู้เล่นราชันแดง สังหาร ผู้เล่นเทพศักดิ์สิทธิ์ สำเร็จ เนื่องจาก กิลด์มหาเทพไม่มีแม่ทัพเหลือแล้วระบบขอตัดสินให้สงครามชิงปราสาทครั้งที่ 713 กิลด์หงส์มังกรเป็นฝ่ายชนะ และได้รับทรัพสินทร์ทั้งหมดในปราสาทของกิลด์มหาเทพค่ะ

 

                ทันทีที่เสียงของระบบดังขึ้นท่ามกลางสนามรบ แสงสีขาวก็สว่างวาบขึ้นมาจากพื้นส่งร่างของสมาชิกกิลด์มหาเทพออกไปจากพื้นที่ทั้งหมด เหลือเพียงร่างของสมาชิกกิลด์หงส์มังกรเท่านั้นที่เหลืออยู่ เมื่อรับรู้ถึงข่าวการชนะของฝ่ายตนเหล่าสมาชิกกิลด์หงส์มังกรก็พากันตะโกนโห่ร้องด้วยความดีใจ

 

                “เยี่ยมไปเลย ท่านราชันแดงแข็งแกร่งเหนือใครจริงๆ”เสียงสมาชิกคนหนึ่งดังขึ้น เขายกดาบเหนือหัวก่อนจะตะโกนคำว่า ราชันแดง ออกมาเสียงดัง ทันทีที่มีคนนำเหล่าสมาชิกกิลด์ต่างพากันประสานเสียงโห่ร้องชื่อของราชันแดงต่อกันอย่างยาวนาน เสียงตะโกนชื่อราชันแดงดังกึกก้องไปอีกหลายนาที แต่ชายผู้เป็นเจ้าของนามราชันแดงกลับไม่ได้มีท่าทีตื่นเต้นแต่อย่างไร เขาเพียงกำดาบในมือหลวมๆยืนเหม่อมองไปเบื้องหน้าซึ่งเป็นท้องฟ้าอันแสนสงบสุขไม่มีแม้แต่เมฆสักก้อน มีเพียงกลุ่มควันสีดำที่เกิดจากการก่อสงครามเมื่อครู่เท่านั้น สายตาของเขาค่อยๆเลื่อนลงมาบนพื้นปรากฏอาวุธและชุดเกราะหรูหรามากมายวางกองเอาไว้ ซึ่งเป็นของที่ตกจากศพของผู้ที่ตาย แต่ก่อนมันอาจจะมีค่ามากมายมหาศาล แต่เมื่อสงครามครั้งนี้จบลงราคาของพวกมันคงจะตกอย่างรวดเร็วแน่ๆ

 

                “เป็นอะไรไปราชันแดง นายพึ่งชนะมานะทำไมไม่ดีใจเลยละ”ชายหนุ่มในชุดเกราะสีดำสนิทเดินเข้ามาหาราชันแดงช้าๆ

 

                “ราชันดำ....”ราชันแดงหันมามองชายหนุ่มช้าๆ ก่อนจะกลับไปมองท้องฟ้าต่อ

 

                “นายจำได้ไหมว่าตอนที่เราเริ่มเล่นเกมเรามีเป้าหมายอะไร”ราชันแดงถามเสียงเบาจนเสียงโห่ร้องของเหล่าสมาชิกกิลด์เกือบจะกลบเสียงของเขาจนหมด

 

                “จำได้สิ เราจะขึ้นไปเป็นกิลด์อันดับหนึ่งและล้มเหล่าผู้แข็งแกร่งทั้งหมด”ราชันดำพูดพลางยืดอก เพราะตอนนี้พวกเขาได้ชื่อว่าเป็นกิลด์ในตำนานที่ไม่มีใครสามารถล้มได้ไปแล้ว เรียกได้ว่าเป้าหมายของพวกเขานั้นประสบความสำเร็จไปแล้วนั่นเอง

 

                “ไวเหลือเกินนะ”ราชันแดงพูด พลางปล่อยดาบในมือของเขาตกลงพื้น

 

                “อา...มันสำเร็จไวกว่าที่ฉันคิดไว้มากเลยละ”ราชันดำพูด พลางมองมาทางสหายของตน ตลอดเวลาพวกเขา ตั่งแต่เกมออนไลน์นำระบบโลกเสมือนจริง (Virtual Reality World)เข้ามาพวกเขาทั้งสองคนก็เริ่มเข้ามาเล่นเป็นกลุ่มแรกๆทันที ในตอนนั้นโลกเสมือนจริงเต็มไปด้วยเผล่าผู้เก่งกาจมากมายให้พวกเขาได้ต่อสู้ แต่ถึงตอนนี้พวกเขากลับกลายเป็นจุดสูงสุดไปเสียแล้ว ทางหนึ่งก็เป็นเรื่องน่ายินดี แต่การที่ได้รู้ว่าไม่มีใครสามารถต่อกรกับเราได้อีกแล้วก็ทำเอาเหงาไปเหมือนกัน

 

                “ฉันว่าฉันจะพักสักหน่อย”ราชันแดงอยู่ๆก็พูดออกมาเสียงเบา ก่อนที่แสงสีขาวจะสว่างวาบขึ้นที่ตัวของราชันแดง วินาทีต่อมาร่างของเขาก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย เพราะนั่นคือการออฟไลน์หรือการออกจากระบบเกมนั่นเอง

 

                ทันทีที่ราชันแดงออกจากเกมมา เครื่องสร้างโลกเสมือนจริงรูปร่างคล้ายรังไหมก็เปิดออกช้าๆ ภายในปรากฏร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งนอนอยู่ภายใน ดูจากภายนอกแล้วหากบอกว่าชายหนุ่มตรงหน้าคือ ราชันแดง ที่ทุกคนเห็นในเกมละก็คงมีแต่คนหัวเราะแน่ๆ เพราะราชันแดงในเกมนั้นเป็นชายวัยกลางคนที่มีฝีมือยอดเยี่ยมจนหาใครเปรียบไม่ได้ แต่คนที่อยู่ภายในเครื่องสร้างโลกเสมือนจริงนั้นกลับดูอายุไม่เกิน 20 เสียด้วยซ้ำ

 

                ชายหนุ่มค่อยๆลืมตาช้าๆ ก่อนจะกระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับสายตาให้เข้ากับแสงสว่างในห้อง ดูเหมือนว่าเขาจะลืมเปิดไฟในห้องก่อนเข้าไปเล่นเกมอีกแล้ว เขาลุกขึ้นยืนก่อนจะก้าวไปที่ห้องน้ำพลางถอดเสื้อยืดสีดำที่เขาใส่มาตั่งแต่เมื่อคืนออกเผยให้เห็นร่างกายสมส่วนที่มีมัดกล้ามแต่พอดีไม่เหมือนกับราชันแดงในเกมที่มีร่างกายใหญ่โตสมกับเป็นนักรบ ทางด้านใบหน้านั้นแทนที่จะเป็นชายวัยกลางคนหน้าตาจริงจังตัวจริงของราชันแดงกลับเป็นชายหนุ่มผู้มีหน้าตาหล่อเหลาคนหนึ่ง ไม่ได้ดูดุดันเหมือนราชันแดงในเกมแม้แต่น้อย

 

                ติ๊ดๆๆ! แต่ไม่ทันจะได้ก้าวเข้าห้องน่ำโทรศัพท์มือถือของเขาที่วางเอาไว้บนโต๊ะกลางห้องก็ส่งเสียงขึ้นมาเสียก่อน ทำให้เขาได้แต่เดินกลับไปหยิบมันขึ้นมาดู เมื่อหน้าจอแสดงตัวอักษรที่อ่านได้ว่า อักษร ชายหนุ่มก็กดรับโทรศัพท์ทันที

 

                “ว่าไง”ชายหนุ่มถามเมื่อนำโทรศัพท์มาแนบหูแล้ว

 

                “เป็นอะไรหรือเปล่า ดูนายซึมๆผืดปกตินะ”เสียงปลายสายถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง เขาคืออักษรหรือราชันดำในเกมนั่นเอง

 

                “อืม แค่รู้สึกเหนื่อยๆนะ ฝากนายเคลียขายของทั้งหมดให่ด้วยแล้วกัน ฉันว่าจะพักสักหน่อย”ชายหนุ่มตอบเสียงเบา

 

                “งั้นเหรอ ถ้าเหนื่อยนายก็พักหน่อยแล้วกัน ยังไงสงครามก็จบแล้วเรื่องขายของเดี๋ยวนายเข้ามาในเกมแล้วส่งของทั้งหมดมาด้วยแล้วกัน”อักษรพูดจบชายหนุ่มก็เตรียมจะวางหู แต่เขาก็หยุดมือเอาไว้ก่อนจะยกโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง

 

                “อักษร..”ชายหนุ่มเรียกเพื่อนของตนเอาไว้ ก่อนจะเงียบไปพักหนึ่ง

 

                “มีอะไรเหรอ ไพร”อักษรเรียกชื่อของชายหนุ่มพลางรอให้ไพรพูดสิ่งที่เขาอยากจะพูดออกมา

 

                “นายว่ายังมีคนที่แข็งแกร่งกว่าเทพศักดิ์สิทธิ์อีกไหม”ไพรถามเสียงเบา เทพศักดิ์สิทธิ์เป็นอีกตำนานที่อยู่คู่กับพวกเขามายาวนาน ตลอดเวลาที่พวกเขาต่างเล่มเกมกันมีผู้เก่งกาจมากมายที่ถูกไพรโค่นไปจนเขาเริ่มคิดว่าจะไม่มีใครจะสู้กับเขาได้อีกแล้ว

 

                “ไม่รู้สิ อาจจะมีก็ได้”อักษรตอบเสียงเรียบ

 

                “หรือไม่ก็อาจจะกำลังมีก็ได้”แต่ประโยคต่อมาของเขากลับทำให้ไพรขมวดคิ้ว

 

                “หมายความว่าไง อาจจะกำลังมี?”ไพรถามงงๆ

 

                “โลกนี้มันกว้างนี้นา สักวันอาจจะมีพวกรุ่นใหม่ที่ก้ามขึ้นมาต่อสู้กับนายก็ได้ใครจะไปรู้” เมื่อได้ยินคำตอบของเพื่อน ไพรก็หยุดคิดไปพักหนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจออกมา

 

                “นั่นสินะ หวังว่าคนแบบนั้นจะออกมาเร็วๆนะ”ไพรตอบยิ้มๆ พลางวางสายลง ดวงตาของเขาเลื่อนจากหน้าจอมือถือไปยังโต๊ะที่เขาเคยวางมือถือเอาไว้ บนโต๊ะมีแท็บเล็ตเครื่องหนึ่งถูกวางทิ้งไว้ ไพรเลื่อนมือไปสัมผัสหน้าจอของมันเพื่อให้มันทำงาน บนหน้าจอปรากฏเว็บบอร์ดเว็บหนึ่งที่เขาเปิดค้างเอาไว้ นั่นคือเว็บบอร์ดเกมโลกเสมือนจริงที่ดีที่สุดในปัจจุบัน

   

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา