ด้วยใต้เงาแห่งรัก
เขียนโดย 
GreenBerry
วันที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 16.39 น.
แก้ไขเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 22.06 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) อดีตวันวานของสองเรา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ:: ด้วยใต้เงาแห่งรัก::
ตอนที่ 2
หนูนาสาวน้อยในชุดมัธยมปลายถักเปียผูกโบว์สีน้ำเงินทั้งสองข้างเดินหน้าเข้าโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งด้วยความสวยน่ารักต่างมีคนค่อยจับจ้องซึ้งไม่พ้นสายตาแสนคุ้นเคยเช่นกัน
"สวัสดีคะคุณครู...มีอะไรให้นาช่วยไหมคะ"หนูนาเอ่ยถามยิ้มแย้มแจ่มใส่
"ตอนกลางวันทานข้าวเสร็จแล้วมาช่วยครูยกต้นมะลิไปปลูกในสวนด้วยนะ"ครูมาลีพูดยิ้มๆเธอรู้สึกเอนดูสาวน้อยคนนี้เป็นพิเศษแม้เธอจะถูกมองว่าเป็นลูกคนใช้ไม่มีใครคบก็ช่างสิ่งที่น่ายินดีคือสาวน้อยคนนี้ยิ้มรับมันเสมอเธอไม่เคยคิดแค้นคนที่ดูถูกเธอ
"คะ...หนูขอตัวก่อนนะคะ"หนูนายกมือไหว้ลาครูมาลี
เธอเดินเข้ามาในห้องแสนเงียบซึ่งยังไม่มีคนมาเลยด้วยซ้ำ ที่ประจำของเธอคือริมหน้าต่างเกือบท้ายๆห้องไม่รู้เพราะอะไรเธอถึงชอบนั่งมุมนี้นัก สักพักก็มีเพื่อนร่วมห้องเดินเข้ามาในห้องกันหลายคนทุกคนมักจะถือไอเทมใหม่ๆมาอวดกันเสมอทั้งโทรศัพท์นาฬิกากระเป๋าครีมรวมถึงของแบรนด์เนมต่างๆ แต่ยกเว้นเพื่อนฉันคนนึงเธอชื่อมีนเป็นลูกคนรวยครอบครัวมีธุรกิจหลายธุรกิจมีหุ้นหลายอย่างมากมายเรียกเข้าขั้นว่าเป็นมหาเศรษฐีก็ว่าได้แต่กลับใช้ชีวิตแสนธรรมดาห่อข้าวมากินเป็นเพื่อนฉัน...นี่แหละนะมีน
"มีน...ทางนี้"ฉันตะโกนบอกเพื่อนสาวที่ถือกล่องข้าวมาเหมือนกันมีนเดินเข้ามานั่งข้างๆฉัน
"ห่อข้าวมากินแบบฉันไม่เบื่อบ้างรึไง?"ฉันเอ่ยถามมีนด้วยความเป็นห่วงเพราะยัยนี่ชอบทำตัวลำบากเกินชีวิตจริง
"ไม่ฉันสบายใจดีออกแล้วแกละกินแต่ไข่ต้มน้ำพริกทุกวันไม่เบื่อรึไง"
"ไม่เบื่อยะ"หนูนาตอบเสียงใส พอพักกลางวันเราสองคนนั่งทานข้าวบนห้องเรียนวันนี้มีนห่อแกงเขียวหวานและหมูทอดมาส่วนฉันห่อไข่ต้มกับน้ำปลาพริก
"กินเสร็จแกจะไปไหนรึเปล่านา"มีนถามฉัน
"สวนครูมาลีแล้วแกละ"
"กลับบ้านเลยแหละไม่มีเรียนแล้วด้วยเห็นคุณพ่อบอกว่าจะไปแคนนาดาอ่ะ"
"อ่อ?..สายแล้วฉันไปหาครูมาลีที่สวนก่อนนะพรุ่งนี้เจอกัน"
#สวนดอกไม้
กลิ่นมะลิหอมคลุ้งไปทั่วทั้งสวนหนูนาเดินมาหยุดตรงใครบางคนที่กำลังยกต้นมะลิมาปลูก
"ให้นาช่วยอะไรไหม?"
"รดน้ำต้นไม้...น้องหนูนามาช้าพี่ต้องขุดดินต้องเอามะลิปลูกเองเหนื่อยจัง"ภาคภูมิบ่นอีดโรยจนหนูนาหัวเหราะชอบใจใหญ่ก่อนจะเดินเอาน้ำใส่บัวรดน้ำมารดต้นมะลิ
"มา!ให้พี่ช่วย"ภาคภูมิเดินไปแย่งบัวรดน้ำมารดต้นมะลิจนเสร็จทำเอาหนูนายืนเอ๋อแดก
"พี่ชอบต้นมะลิเหรอคะ?"หนูนาเอ่ยถามแม้เธอจะรู้สึกพิเศษกับลูกชายเจ้านายของเธอก็ตามแต่ก็พยามเก็บ อาการอย่างดี
"เปล่าหรอก...พี่ชอบคนรดน้ำต้นไม้มากกว่า"ภาคภูมิยิ้มให้หนูนาใบหน้าแดงเป็นลูกตำลึงของหนูนารีบหันหน้าหนีไปอีกทาง
"เขิลพี่เหรอ?.."
"..."
"พี่ชอบดอกมะลิเพราะกลิ่นมันหอมผ่อนคลายและมันขาวบริสุทธิ์เหมือนกับ..."หนูนารอฟังคำตอบจากภาคภูมิใจจดใจจ่อแต่เขาก็เบนหน้าหนีไปอีกทาง
'พี่ชอบหนูนา...เพราะหนูนาพี่ถึงชอบดอกมะลิ!'
"ที่บ้านก็มีดอกมะลิเยอะด้วย...อืมเดี่ยวหนูนาจะร้อยพวงมลัยให้พี่ภูมิเก็บไว้เป็นของขวัญวันเกิดนะคะ"
"พวงมลัย?..ฟังดูแปลกแต่พี่ก็ชอบนะ"
'ชอบทุกอย่างที่หนูนาทำให้พี่...พี่ชอบหมด' ภาคภูมิพาหนูนามาหยุดยืนอยู่ใต้ต้นกาสลองเขาเอนกายพิงต้นกาสลองแล้วมองดูสระบัวแสนเงียบ
"แถวนี้ไม่ค่อยมีใครมาอยู่หนักหรอกเพราะมันไกลและร้อนแต่มันก็สงบเงียบนะ"ภาคภูมิเอ่ยขึ้นหนูนานั่งลงบนพื้นหญ้าสีเขียวและเอนกายพิงต้นกาสลอง
"แต่นาชอบที่นี่นะคะเงียบดี..."
"พี่ก็เหมือนกัน"ภาคภูมิหลับตาลงแแล้วนอนซบไหล่ของหนูนาใบหน้าสวยน่ารักมีอาการเขิลเล็กน้อยจนค่อยไปรับตัว
"พี่ภูมิ...หลับแล้วเหรอคะ"
'กลิ่นตัวพี่หอมจัง...นาชอบกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆของพี่จัง'
"พี่...ชอบ...หนู...นา...มาก...มาก...นะ"ภาคภูมิค่อยๆพูดทีละคำฟังชัดทุกคำทำเอาหนูนาหน้าแดงจนต้องปรีกตัวขยับถอยห่างภาคภูมิหัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ
'....นาก็ชอบพี่ภูมิเหมือนกันคะ' หนูนาเงียบไม่ยอมพูดอะไรออกมาแต่สำหรับภาคภูมิแล้วมันดีต่อใจเขามากๆที่ได้บอกความในใจ
หากพิมพ์ผิดประการใดขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยจะแก้คำผิดให้หากมีคำพิมพ์ผิด
---------------------------------------------------------------------------------
ฝากไลด์ ฝากแชร์ ฝากเม้น ฝากติดตามเราด้วยนะ
อย่าเพิ่งหายกันไปนะ...จะขอบคุณมากๆถ้าช่วยเม้นให้กำลังใจเรา
ใครเล่นbeetalkแอดไอดีเรามาได้เลยเราเขียนนิยายลงบอร์ดนิยายรักในบีด้วยนะ
จะเอามาลงในเว็บนี้ด้วย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
