รักหมดใจนายปากจัด xp

8.2

เขียนโดย pprimm

วันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2560 เวลา 16.45 น.

  13 ตอน
  0 วิจารณ์
  13.37K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 14.24 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

10) ตื่นๆ มีเรื่องแล้ว-3-

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

    ฉันรู้สึกว่า ถ้าไปงานคนเดียวมันจะแปลกๆ เลยชวน ตอง กับ แพท ไป และตอนนี้แพท กับ ตอง ก็

มาถึงห้องของฉันแล้ว...แต่...ฉันยังเลือกชุดไม่ได้เลย

 

 

ตอง : นี่แกหยิบชุดมามองเป็น 10 ๆ ชุดแล้วนะ เมื่อไหร่จะได้ใส่ 

 

 

ฉัน : ก็ฉันไม่รู้จะใส่อะไรดีอ่ะ...

 

 

ตอง : ก็แค่งานวันเกิดเพื่อนทำไมต้องเลือกเยอะแยะมากมาย

 

 

เออ..ก็จริง ปกติงานวันเกิดเพื่อนฉัน ฉันก็ไม่ได้คิดอะไรเลยเห็นชุดไหนก็หยิบมาใส่ ทำไมวันเกิด

พีท..ถึงต้องคิดหนักด้วยนะ

 

 

ฉัน : ก็...พี่เพชรมางานด้วยสิ เขาเป็นพี่น้องกันนะ..ฉันเลยต้องใส่ชุดสวยๆหน่อย 

 

 

ตอง : หรออออ... หรือว่า. แก.....ชอบ.....

 

 

แพท : แมงปอ เอาชุดนี้ไหม น่ารักดีนะ..

 

 

อยู่ดีๆพีทก็เข้ามาขัดบทสนทนา ดีแล้ว..ฉันไม่อยากฟังยัยตองพูดต่อ..

แพทหยิบชุดๆที่ฉันยังไม่เคยใส่ รู้สึกซื้อมาเมื่อ 1 เดือนที่แล้ว...แต่แพทหาเจอได้ไงอ่ะ...

 

 

ฉัน : หาเจอได้ไงอ่ะะ

 

 

แพท : อ่๋อ...เห็นอยู่ตรงห้องเก็บของอ่ะ..

 

 

สงสัฉันเผลอโยนเสื้อผ้าในห้องเก็บของแน่เลย-3- ( เรื่องปกติของแมงปอ )

 

 

สุดท้าย..ฉันก็ใส่ชุดที่แพทหยิบมา..เป็นชุดน่ารักๆเหมาะกับวัยใสๆวัยรุ่นๆ

เป็นชุดเอี๊ยมสีชมพูพาสเทล เสื้อสีขาว ฉันจึงรวมผมขึ้น ให้เห็นหน้าสวยๆ-*-

แล้วใส่รองเท้าผ้าใบสีขาวอมชมพู..ขอเป็นสาวแบ๊วสักวันหน่อย..

 

 

19 : 47 น. 

 

ฉันกับเพื่อนสาวก็ถึงคอนโดพีท พีทจัดปาร์ตี้ในห้อง ดีแล้วล่ะ..ห้องพีทใหญ่จะตาย 

มีเพื่อนสัก 20-30 คนยังโล่งเลย -*- รวยไปไหน..

 

ฉันกับเพื่อนเข้าไปในห้องพีท..ผู้คนมากมายเดินไปมาเยอะแยะไปหมด..มีขนมแอลกอฮอล์น้ำดื่ม

อยู่ทั่วทุกที่.. จะกินให้พุงแตกเลย แล้วว....ฉันก็เห็น..กะหรี่ปั๊ปปปปป !!! ของโปรดของช๊านนนน

เดี๋ยวค่อยไปกินแล้วกัน..ตอนนี้ต้องหาที่นั่งก่อน นั่นไง..มีโต๊ะว่างพอดี..

ฉันกับเพื่อนเดินถึงโต๊ะ..พร้อมจะนั่ง อยู่ดีๆก็มีกลุ่มผญ.เข้ามาแทรกแล้วรีบนั่งเฉยเลย..

เอ่อ...งงค่ะ เดี๋ยวนะ เสียมารยาทไปไหม???!!

 

 

แพท : เอ่อ...พวกเทอ...

 

 

ตอง : นี่มาแย่งกันทำไมอ่ะ...ไม่เห็นหรอคะ..ว่าจะมีคนนั่ง 

 

 

กลุ่มผญ.หันมามองพวกเรา พร้อมแสยะยิ้มนางร้าย โอ๊ยยย ตบเลยไหมม

เดี๋ยวนะ ยัยผู้หญิงที่ใกล้ฉัน..ดูคุ้นๆ อ๋อ..!! ยัยเชอร์รี่!!!เหอะ!! 

 

 

ฉัน : เชอร์รี่เหรอ.

 

 

เชอร์รี่ : ใครมาก่อนได้ก่อนย่ะ 

 

 

ยัยเชอร์ไม่ฟังฉันเลยสักนิด มันยั่วโมโหไหม ฉันไม่อยากมีเรื่องหรอกนะ..เดี๋ยวพี่เพชรเห็น-3-

 

 

ตอง : งั้นก็เชิิญเปรตขอส่วนบุญทั้งหลายนั่งกันเลยค่ะ ^^

 

 

โอ๊ยย...ตอง ช้านนรักเทอวววว

 

 

ฉันกับเพื่อนมองหาที่นั่งใหม่ ดูเหมืือนจะไม่มี..

 

 

พู่มม! ซ่า!! 

 

 

ยัยเชอร์หยิบแก้วที่ใส่แอลกอฮอล์มาสาดใส่หน้าชั้น ดีนะไม่เลอะเสื้อ ไม่งั้นแกตายแน่*-*

 

 

ฉัน : เห้ยย..!!ทำไรเนี่ยย

 

 

เชอร์รี่ : โทษที พอดีสะดุดฝุ่นอ่ะ ( แสยะยิ้ม )

 

 

หื้มมม... นี่ฉันกำลังดูละครอยู่ป่ะเนี่ย-- 

 

 

ตอง : เห้ย..!! ทำไรอ่ะ.. 

 

 

ฉันปะทะยัยเชอร์รี่ด้วยสายตา อยากจะกระโดดตบเหินฟ้ามากก...

รู้สึกบรรยากาศก็เงียบลง พร้อมสายตาทั้งหมด มองมาทางพวกฉัน 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา