จำเลยรักร้าย (รีไรท์ใหม่มาก) Nc 18+++

7.0

เขียนโดย anyada

วันที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 เวลา 10.07 น.

  5 ตอน
  0 วิจารณ์
  6,643 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 21.29 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) คำขอร้องเรืองงานแต่งงาน (100%)...อึดอัดใจเหลือเกิน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บทนำ

ลาสเวกัส รัฐเนวาดา ตั้งอยู่ทางตะวันตกของประเทศสหรัฐอเมริกา เป็นสถานที่ที่คนทั่วโลกต่างขนานนามว่า ‘เมืองแห่งคนบาป’ เพราะเมืองทั้งเมืองเจริญเติบโตมาจากธุรกิจสีเทา แต่น้อยคนนักที่จะรู้ว่ามหานครอันยิ่งใหญ่แห่งนี้แท้จริงแล้วในอดีตจะเป็นเพียงแค่เมืองร้างกลางทะเลทรายที่ไร้ความเจริญ

ซึ่งแตกต่างจากปัจจุบันเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เพราะลาสเวกัสทุกวันนี้กลายเป็นมหานครแห่งความมั่งคั่ง เป็นเมืองแห่งอบายมุขโดยแท้จริง ไม่มีแค่การพนันเท่านั้นที่เป็นแรงดึงดูดให้ผู้คนเข้ามาแต่มันยังกลายเป็นศูนย์รวมแห่งความบันเทิงทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นคาสิโน โรงแรมหรู ร้านอาหาร สวนสนุกและการแสดงชั้นยอด จึงเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ผู้คนต่างใฝ่ฝันอยากจะเดินทางมาสักครั้งในชีวิต และยังเป็นบ้านเกิดของหญิงสาววัยยี่สิบสองปี พลอยชมพู  อีเวอลีน เอนซิงก์ ลูกครึ่งไทยอเมริกัน ผู้มีใบหน้าสวยหวาน รูปร่างของเธออรชรอ้อนแอ้น นัยน์ตากลมโตสีน้ำตาลเหลือบดำเป็นประกายสดใส จมูกเชิดรั้นและมีริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูอ่อนๆ ราวกับดอกกุหลาบแรกแย้มที่ดูแล้วมีเสน่ห์ดึงดูเหลือเกินหรือจะเรียกว่าพลอยชมพูเป็นผู้หญิงที่มีรูปร่างหน้าตาสมบูรณ์แบบชนิดหาตัวจับยากก็ว่าได้

งานฉลองวันเกิดของอภิมหาเศรษฐีผู้เป็นเจ้าของคาสิโนยักษ์ใหญ่ในลาสเวกัส ถูกเลื่อนออกไปอย่างไม่มีกำหนด เมื่อจู่ๆ นายวิลเลี่ยมก็ล้มป่วยอย่างกะทันหันด้วยอาการโรคหัวใจกำเริบ จึงทำให้ทางครอบครัวตัดสินใจประกาศเลื่อนงานฉลองออกไปทันที

“แด๊ดเป็นยังไงบ้างคะ” หญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างเตียงนอนเอ่ยถามบิดาด้วยความเป็นห่วง ครั้นเห็นอีกฝ่ายเริ่มรู้สึกตัวตื่น

“ค่อยยังชั่วแล้วล่ะ หนูไม่ต้องเป็นห่วงหรอกได้พักอีกสักหน่อยเดี๋ยวแด๊ดก็อาการดีขึ้นเอง” นายวิลเลี่ยม เอนซิงก์ เศรษฐีวัยหกสิบปี เจ้าของคาสิโนยักษ์ใหญ่บอกกับลูกสาวเพื่อให้หายกังวลใจ ด้วยรู้อาการป่วยของตัวเองเป็นอย่างดีว่ามันกำลังปะทุหนักมากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา

“จะไม่ให้หนูเป็นห่วงได้ยังไงคะ ก็แด๊ดเป็นลมล้มอยู่ในสวนหลังบ้าน โชคดีนะที่แม่บ้านไปเจอไม่อย่างงั้นคงต้องแย่แน่ๆ ต่อไปนี้แด๊ดอย่าไปไหนมาไหนคนเดียวอีกนะคะ หนูเป็นห่วง”

พลอยชมพูเอ่ยด้วยความเป็นห่วง ขณะช่วยพยุงคนป่วยให้ลุกขึ้นนั่ง แม้จะทำใจเกี่ยวกับอาการป่วยของพ่อได้ แต่หญิงสาวก็ยังไม่หายกังวลเพราะเกรงว่ามันจะทรุดหนักลงกว่าเดิม และยิ่งได้ฟังผลตรวจจากคุณหมอที่เข้ามาดูอาการในวันนี้ เธอก็ยิ่งต้องดูแลท่านมากเป็นพิเศษเพราะหมอบอกว่าโรคร้ายมันได้กำเริบหนักขึ้นมาอีกรอบแล้ว เห็นสีหน้าของบุตรสาวที่ดูเหมือนจะไม่สบายใจแล้วคนแก่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้

“ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก เดี๋ยวแด๊ดก็ดีขึ้นเอง” นายวิลเลี่ยมพูดปลอบใจลูกสาวด้วยสีหน้าฝืนยิ้ม

แม้รอยยิ้มของคนป่วยจะทำพลอยชมพูรู้สึกเบาใจขึ้นมาบ้างแต่เธอก็ยังอดกังวลไม่ได้อยู่ดี

“ค่ะ ถ้าอย่างงั้นแด๊ดก็ต้องพักผ่อนให้มากๆ นะคะ ห้ามทำงานหนัก...เรื่องคาสิโนเดี๋ยวหนูจะเป็นคนดูแลแทนเองค่ะ”

“แต่ลูกเป็นผู้หญิงนะจะคุมไหวเหรอ หาคนมาช่วยทำดีกว่าไหม แด๊ดเป็นห่วง”

“แด๊ดไม่ต้องเป็นห่วงเลยค่ะ...หนูทำได้ นี่ลูกสาวแด๊ดนะคะก็ต้องเก่งเหมือนแด๊ดสิ” เจ้าของร่างบางพูด ก่อนที่จะส่งยิ้มให้บิดาด้วยความมั่นใจ

“ปากหวานจริงๆ เจ้าลูกคนนี้ นี่ลูกก็โตเป็นสาวแล้วนะ เมื่อไหร่จะพาแฟนมาแนะนำให้แด๊ดรู้จักบ้างล่ะ” นายวิลเลี่ยมถามออกไปเป็นเชิงเย้าเพื่อลองใจลูกสาว เขาทราบว่าดีเธอไม่คิดที่จะสนใจเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว แต่ถ้าต้องจากโลกนี้ไปเร็วจริงๆ เขาก็อยากให้พลอยชมพูได้มีคู่ครองที่ดี เพื่อที่คนเป็นพ่ออย่างเขาจะได้หายห่วงและจากโลกนี้ไปด้วยความสบายใจ

“แหม...หนูไม่มีหรอกค่ะ แด๊ดหิวน้ำไหมคะ เดี๋ยวหนูจะไปเอามาให้” เมื่อถูกถามเรื่องความรักหญิงสาวก็ทำเป็นบ่ายเบี่ยงหาเรื่องอื่นมาพูดแทน เพราะถ้าไม่รีบตัดบทมีหวังพ่อคงจะคะยั้นคะยอให้เธอหาแฟนมาแต่งงานอีกแน่ๆ พูดแล้วพลอยชมพูก็ตั้งท่าจะเดินออกไปจากห้อง

“เดี๋ยวก่อน...แด๊ดมีเรื่องอยากคุยด้วย พูดเรื่องนี้ทีไรลูกชอบหาเรื่องเดินหนีแด๊ดทุกทีเลยนะ”

เสียงปรามของนายวิลเลี่ยมทำให้คนที่กำลังจะเดินหนีชะงักฝีเท้า ก่อนจะเดินกลับมานั่งลงที่เดิม

“เปล่าสักหน่อยค่ะ...หนูก็แค่กลัวแด๊ดจะหิวน้ำ ว่าแต่แด๊ดมีเรื่องอะไรจะคุยกับหนูหรือคะ” เจ้าของร่างบางเอ่ยถามอย่างสงสัย

“แด๊ดอยากให้ลูกแต่งงาน”

“แต่งงาน!” พลอยชมพูทวนเสียงหลง

“ใช่ แด๊ดอยากให้ลูกเป็นฝั่งเป็นฝา ลงเอยกับคนดีๆ สักคน” นายวิลเลี่ยมย้ำอีกรอบอย่างจริงจัง และนั่นก็ยิ่งทำให้เธอรู้สึกลำบากใจ

“แต่หนูยังไม่เคยมีแฟนสักคนเลยนะ...จะให้ไปหาเจ้าบ่าวมาจากไหนล่ะคะ” พลอยชมพูบอกด้วยความกังวล เพราะเธอจนปัญญาจริงๆ ตั้งแต่เล็กจนโตมาเป็นสาวขนาดนี้เธอยังไม่เคยมีแฟนกับเขาเลยสักคน คงจะเป็นไปได้ยากหากผู้เป็นพ่อต้องการให้เธอแต่งงานจริงๆ  

“ใครบอกจะให้ลูกหาเจ้าบ่าวเองล่ะ”

“ไม่ให้หา...แล้วแด๊ดจะให้หนูทำยังไงคะ” หญิงสาวเอ่ยถามอย่างสงสัย

“ก็แด๊ดเตรียมผู้ชายดีๆ ไว้ให้ลูกแล้วนะสิ แล้วอยากรู้ไหมล่ะว่าเขาเป็นใคร”

“ใครคะ”

“เดวิด”

“พี่เดวิด!...” พลอยชมทวนชื่ออย่างตกใจ แทบไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน  

“ใช่ แด๊ดอยากให้ลูกแต่งงานกับเดวิดจริงๆ” นายวิลเลี่ยมพูดย้ำอีกรอบ นั่นยิ่งทำให้เธอมั่นใจเหลือเกินว่าตัวเองรู้สึกกับเดวิดเพียงแค่พี่ชายเท่านั้น

“แต่หนูไม่ได้ชอบเขาเลยนะคะ” สาวน้อยเอ่ยขึ้นเป็นเชิงค้านแต่ต้องใจอ่อนยวบ เมื่อผู้เป็นพ่อคว้ามือไปกุมเอาไว้แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนคล้ายๆ กับจะขอร้อง

“แด๊ดรู้ว่าลูกไม่ได้รักเขา...แต่ทำเพื่อแด๊ดสักครั้งไม่ได้หรือ แต่งงานกับเดวิดเถอะนะ”

ได้ยินคนป่วยพูดแบบนี้พลอยชมพูก็ใจอ่อน อีกทั้งไม่อยากจะขัดใจบิดาแต่ก็ลำบากใจเหลือเกิน ถ้าจะต้องแต่งงานกับคนที่ตัวเองไม่ได้รัก

เมื่อเห็นอีกฝ่ายยังนิ่งเฉย นายวิลเลี่ยมก็พูดย้ำอีกรอบด้วยสีหน้าเศร้า เขาไม่อยากบังคับลูกเลยจริงๆ แต่ถ้าไม่ทำอย่างนี้พลอยชมพูก็คงไม่ยอมทำตามคำขอของเขาเป็นแน่

“นะลูก...แต่งงานกับเดวิดเถอะนะ แด๊ดก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองจะอยู่บนโลกนี้ได้อีกนานแค่ไหน แด๊ดอยากเห็นหนูใส่ชุดเจ้าสาวสักครั้งก่อนตาย”

“อย่าพูดแบบนี้สิคะ แด๊ดต้องอยู่กับหนูไปนานๆ ถ้าไม่มีแด๊ดแล้วหนูจะอยู่กับใคร”

หญิงสาวเอ่ยออกมาอย่างใจหาย ก่อนจะโผเข้ากอดบิดาไว้แน่ด้วยความห่วงใย น้ำตาซึมเธอรู้สึกสงสารพ่อเหลือเกินที่ต้องมาเจ็บป่วยนอนโทรมอยู่บนเตียงแบบนี้

“แด๊ดอยากให้หนูได้ใช้ชีวิตคู่อยู่กับคนดีๆ ถ้าหากวันข้างหน้าแด๊ดเป็นไรไป แด๊ดก็จะได้สบายใจที่เห็นลูกมีความสุขและไม่ต้องลำบาก”

พลอยชมพูรีบยกมือขึ้นปาดน้ำตา ก่อนที่จะหันหน้ามาส่งยิ้มกลบเกลื้อนให้ผู้เป็นพ่อ

“ค่ะแด๊ด...แต่หนูของเวลาคิดอีกสักนิดไม่ได้หรือ มันกะทันหันเกินไปจนหนูตัดสินใจไม่ถูกเลยค่ะ” ถึงแม้จะไม่อยากขัดใจอีกฝ่าย แต่เธอก็อยากมีเวลาทำใจบ้าง

“แด๊ดรู้ว่ามันเร็วเกินไปแต่แด๊ดก็อยากได้คำตอบจากลูกในตอนนี้ แต่ถ้าหนูปฏิเสธแด๊ดเองก็คงจะเสียใจมากเหมือนกัน”

พลอยชมพูส่งยิ้มให้พ่อด้วยความฝืนใจ มองดูสภาพคนป่วยบนเตียงแล้วก็อดสงสารไม่ได้ เธอไม่อยากทำให้ท่างต้องกังวลเพราะเรื่องนี้อีกแล้ว

“ค่ะแด๊ด หนูจะแต่งงานกับพี่เดวิดค่ะ” หญิงสาวตอบตกลงอย่างหนักแน่น

คำตอบของบุตรสาวทำให้คนป่วยดีใจเหลือเกินจนเผลอยิ้มออกมา

“ดีมากลูก แด๊ดเชื่อว่าเดวิดจะดูแลหนูแทนแด๊ดได้เป็นอย่างดี”

ถึงจะไม่อยากบังคับลูกสาวแต่เขาก็ไม่มีทางเลือก และไม่เห็นใครแล้วที่เหมาะสมกับพลอยชมพูได้เท่าเดวิด เพราะอีกฝ่ายนั้นเป็นถึงนักธุรกิจเจ้าของสถาบันการเงินชื่อดังในอเมริกา อีกอย่างทั้งคู่ก็ยังสนิทสนมกันมาตั้งแต่เด็กๆ นายวิลเลี่ยมจึงมั่นใจเหลือเกินว่าเดวิดจะดูแลลูกสาวตัวเองได้เป็นอย่างดี 

________________________________________

           จำเลยรักร้าย เป็นนิยายแนวโรมาน NC18+++

-ขนาดนี้นิยายเรื่องนี้กำลังอยู่ในระหว่างรีไรท์งานคาดว่าจะเสร็จในเร็วๆ นี้

หากใครสนใจก็สามารถรอซื้อใน E- book ได้เลยจ้า เพราะว่าอันจะลงในเว็บแค่ 50% เท่านั้น

- หรือว่าใครอยากติดตามผลงานของอัน อันก็มีนิยายให้อ่านรออีกหนึ่งเรื่องชื่อ 'คลั่งรักเมียจำเลย' รับรองว่าพระเอกเรื่องนี้ก็ซี๊ดถึงใจไม่แพ้กัน ลิ้งค์จะติดไว้ด้านล่างนะคะ ฝากอุดหนุนหน่อยเด้อจ้า

- สำหรับใครที่อยากติดตามผลงานหรืออยากรู้เกี่ยวข่าวสารของนามปากกา อมรกานต์ ก็สามารถ เข้าไปที่ Facebook ได้เลยจ้า 

https://www.facebook.com/profile.php?id=100014628499305

#ขอฝากE- BOOKหน่อยนะคะ#

สามารถเข้าไปดาวน์โหลดได้ตามลิงค์นี้เลยจ้า

https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTMzODkzMSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjU6IjU0NzIwIjt9

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา