Retrospect Love the gold color เทพช่วยพิชิรัก

7.0

เขียนโดย ยูนิเรีย

วันที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 เวลา 19.35 น.

2 chapter

0 วิจารณ์

3,409 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 19.44 น. โดย เจ้าของนิยาย

2) สังหารและหลบหนี

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แซงศทัวรี่ ประเทศกรีช

ประเทศศูนย์รวมแหล่งเซนต์แห่งอาเธน่าจากทั่วโลก เพื่อปกป้องอาเธน่าที่จุติเพื่อหยุดยั่งสงคราม

และ ณ ที่แห่งนี้เอง ได้มีร่างของเด็กผู้หญิงอายุสี่ปี หลับไหลอยุ่ที่ต้นไม้ ผมสีม่วงครามที่พัดไปตาสายลม หน้าหวานที่ยังคงมีความสวยที่ใครๆก็หลงไหลและอยากครอบครอง

แล้วเด็กหนุ่มอายุสิบสองปี ผู้เป้นโกลด์เซนต์ประจำราศีธนูนามาว่า ซาจิทาเรียส ไอโอรอส ว่าที่เคียวโกคนต่อไป เขาได้เดินไปเพื่อปลุกเด็กน้อยผุ้นอนอยู่ตรงนั้น

ไอโอรอส//เฟนดิเน่ ตื่นได้แล้ว มานอนตรงนี้เดี๋ยวเป็นหวัดหรอ

เฟนดิเน่//อืม~

เด็กสาวได้ขยี้ตาแล้วลืมตาขึ้นมา ดวงตาสีเขียวได้กว้างด้วยความตาใจ

เฟนดิเน่//ไอโอรอส!!!

ไอโอรอส//ข้าเองตกใจอะไรเนี้ย?

...ไม่จริงน่า ก็ไอโอรอสตายไปแล้วนิ อีกอย่างถ้าเป็นคนที่ตายแล้วคืนชีพก้ต้องรู้สึกถึงกลิ่งอายของความตายสิ...หรือว่า...

เฟนดิเน่//ไอโอรอส!! เอากระจกมาให้สิ!!!

ไอโอรอส//อ...อืม/แล้วเอากระจกมาให้

(ปุจฉา:ไอโอรอสไปเอากระจกมาจากไหน?)

(วิสัชนา:ไอโอรอสมีพบติดตัวอยู่แล้ว)

(ปุจฉา:แล้วทำไมถึงพบละ?)

(วิสัชนา:เฟนดิเน่บอกให้พบมาเพื่อมีประโยชน์)

(ปุจฉา:เข้าใจแล้ว)

(ยูนิเรีย:จะมาปุจฉา วิสัชนาทำซากอะไน ไปอยู่ในบทตนเองได้แล้ว ไอแก๊งค์แมลงสาป!!! เดี๋ยวแม่หัดเงินเดือนทิ้งเลยนิ)

(ปุจฉา/วิสัชนา:ขอโทษคร้าบ จะไม่ทำอีกแล้วครัาบ)

เฟนดิเน่ได้นึกอะไรบางอย่างได้จึงได้ขอกระจกจากไอดอรอส ถึงไอโอรอสเอาให้แบบงงก็ตาม

เมื่อเธอได้กระจดมาก็ต้องตกใจมาก เพราะว่า...ตนนั้นกลับเป็นเด็กอายุสี่ปี

...ว่าแล้วเชียว คาถาบทนั้น มันเป็นคาถาย้อนเวลานิ มินาทำไมถึงคุ้นๆ...

ไอโอรอส//เป็นอะไรทำไมเจ้าทำหน้าเครียดแบบนั้นละ?

ไอโอรอสได้ถามด้วยความเป็นห่วงเพราะสีหน้าของเธอชวนทำให้ไมเกรนเพิ่มขึ้น(เฟนดิเน่:แล้วมันผิดหรอ?)(ยูนิเรีย:เปล่า)

เฟนดิเน่//ไม่มีอะไร/พร้อมกับยิ้มให้ไอโอรอส

...คอยดูเถอะนะคะเซอุส ถึงท่านจะเป็นมหาเทพข้าก็ไม่ยอมแน่ เตรียมใจไว้ให้ดีเถอะ ข้าจะทำให้ท่านเห็นนรกตลอดกาลเลย หึๆๆ...

(เซอุส//ทำไมรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีแบบนี้เนี้ย)

เฟนดิเน่//ว่าแต่ไอโอเรียละ?

ไอโอรอส//หลับไปแล้วนะ คงจะเหนื่อยมากนะ

เฟนดิเน่//นั้นสินะ ต้องฝึกเพื่อเป็นเซนต์ แต่ข้าไม่อยากให้เป็นสักเท่าไรหรอนะ

ไอโอรอส//เจ้าพูดเหมือนรู้อะไรเลยนะ

เฟนดิเน่/ยิ้มเศร้าๆ//เปล่านิ สิ่งนั้นดวงดาวจะเป็นผู้กำหนดเอง

ไอโอรอส//แต่จะว่าไปแล้ว ช่วงนี้ข้ารู้สึกว่าซากะแปลกๆนะ เหมือนเปลียนไปเป็นอีกคนหนึ่งนะ

เฟนดิเน่//ซากะ...เหมือนเปลียนเป็นอีกคนหรอ?...หรือว่า!/พร้อมกับจับไอโอแรอส

...ซากะจะสังหารชิออนและพยายามที่จะฆ่า...นี้ย้อนมาใกล้ขนาดนี้เลยหรอ ไม่ได้การต้องรีบแล้ว...

ไอโอรอส//จ...จะทำอะไรนะ!?

เฟนดิเน่//รีบไปที่วิหารอาเธน่ากัน ข้าสังหรณ์ใจไม่ดีเลย/พร้อมกับเทเลพลอต์ไป

...ขอให้ทันทีเถอะ!!...

...อย่าให้ประวัติศาสตร์ต้องซำรอยเดิมเลยนะ!!!...

...ถึงแม้สิ่งที่ข้าทำตอนนี้จะเป็นสิ่งที่ผิดก็ตาม!!!...

อีกด้านหนึ่ง

ณ วิหารเคียวโก

ชิออน อดีตโกลด์เซนต์ประจำราศีเมษ เคียวโกคนปันจุบัน ตอนนี้เขาได้นึกถึงคำพูดของเทพีแห่งดวงดาว สหายเก่าที่เคยพูดกับตนไว้เมื่อสองร้อยสามสิบปีก่อน

...วันนั้นท้องฟ้าก็เป็นแบบนี้สินะ...

'ชิออน ความรู้สึกของเจ้า ถ้าไม่รีบบอกอาจจะสายเกินแก้ได้นะ'

'เจ้าพูดเหมือนรู้อะไรเลยนะ'

'ดวงดาวนะ จะกำหนดด้วยตัวของมันเอง จากวันนี้ไปเจ้าจะไม่ได้เจอเขาอีกเลยนะ'

'แต่ว่าข้าคงบอกความรู้สึกให้โดโกรู้ไม่ได้หรอ'

'เพราะอะไรละ?'

'เพราะข้ากับโดโกเป็นเพื่อนกันมานาน แล้วจะให้ข้าไปบอกมันก็ไม่ได้ ข้ากลัวเสียโดโกไป'

'เฮ้ย ทั้งท่านทั้งโดโกกลัวไม่เข้าเรื่อง แต่ข้านะอิจฉานะที่พวกเจ้ายังมีชีวิตอยุ่ ในขณะที่ข้านั้นรู้ว่าเขารักข้าทั้งที่มาสารภาพก็ตาม แล้วข้าก็ยังไม่ได้ตอบความรู้สึกเขาเลย ไม่สิไม่มีคนให้บอกแล้วนิ'

'เฟนดิเน่'

'ไม่เป็นไร แต่จงจำไว้ ความรู้สึกถ้าไม่รีบบอกไปจะมาเสียใจภายหลัง ก็อย่าว่าไม่เตือน เพราะชีวิตไม่ใช่สิ่งที่ยั้งยืนหรอนะ แล้วก็ลาก่อน แอเรียส ชิออน'

ชิออน//สองร้อยสามสิบปีแล้วสินะ ที่ข้าไม่ได้พบเจ้านะ โดโก แล้วก็...ข้านึกแล้วว่าเจ้าต้องมาที่นี้ซากะ/พร้อมกับร่างสูงของซากะ

ถึงเจมินี่เซนต์จะดูเหมือนปกติ ผมสีน้ำเงินออกม่วงที่แสนยาว แต่ตากลับเป็นสีแดงเลือดแทนที่จะเป็นสีเขียว

ซากะ//สมเป็นท่านจริงๆ ท่านชิออน

ชิออน//ในแซงค์ทัวรี่แห่งนี้ ข้ารู้เรื่องทั้งหมดนั้นแหล รวมถึงเรื่องคาน่อนน้องชายเจ้าด้วย

ซากะ//!!!!!

ชิออน//คงตกใจสินะที่ข้ารู้เรื่องนี้ ก็ไม่แปลกหรอ เจ้านะมีนิสัยเหมือนสหายของข้า อัสปูรอส เหมือนกันมาจนคิดว่าเป็นคนๆเดียวกัน ไม่ว่าเมื่อไรก็ให้ความสำคัญกับน้องเป็นอันดับแรก จนข้ากลัวว่าประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยเดิมเลยละ

ซากะ//...

ชิออน//ข้าดีใจที่เจ้ากับคาน่อนไม่ฆ่ากันเหมือนกับอัลปูรอสกับเทฃดฟเทรอส แต่เจ้ากลับเอาตัวคาน่อนไปขังไว้ที่แหลมสุนีออน ถึงเป็นพลังของเคียวโกก็คงช่วยไม่ได้หรอนะ

...ช่วยไม่ได้นั้นหรอ ต้องเป็นพลังของเทพเจ้าจริงๆหรอถึงจะช่วยเจ้าได้นะ คาน่อน...

ชิออน//แต่เจ้าคงจะมาเอาชีวิตข้ากับท่านอาเธน่าสินะ

ซากะ//ถ้าใช่แล้วจะทำไม?

ชิออน//ถ้าเป็นนั้นจริงข้าคงจะปล่อยเจ้าไม่ได้แล้ว

ซากะ//นั้นก็เตรียมใจไว้ซะ ชีวิตท่านจบลงแล้ว หลังจากนั้นข้าจะส่งอาเธน่าไปเป็นเพื่อน

ชิออน//เจ้าไม่มีวันที่จะสังหารท่านอาเธน่าได้หรอ ในเมื่อเรายังมีเฟนดิเน่

ซากะ/หัวเราะออกมา//หึๆๆๆ ท่่านกลัวตายจนสติแตกแล้วหรอ เด็กแค่นั้นจะไปทำอะไรได้

ชิออน/ยิ้มออกมา//หึ ซากะเอ่ย เจ้าคิดว่าเฟนดิเน่เป็นแค่เด็กนั้นหรอ?

...ท่าทางจะไม่รู้ตัวเลยสินะว่าเฟนดิเน่คือเทพีแห่งดวงดาวและความเยือกเย็น แต่นี้ไม่ใช่เวลาสนเรื่องนี้แล้ว...

รอต่อไปยังไม่จบนะคะ

chapter 1

สารบัญ