ผู้กล้าตายด้าน แต่เขาเป็นนักบวช

7.3

เขียนโดย ItsukakunG

วันที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2560 เวลา 15.07 น.

  15 ตอน
  1 วิจารณ์
  13.64K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 เมษายน พ.ศ. 2562 13.08 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

12) กำลังจะตาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 12 กำลังจะตาย

        “ก๊าซซซ” ไอ้เจ้าบ้านี่มันคำรามไม่หยุดไม่หย่อนเลยไม่ใช่เรอะ

        “แสบแก้วหูว้อยยยย” ผมตะโกนกลับไปซะ มาดูกันว่ามันคิดจะทำอะไรต่อ เดี๋ยวนะ นี่มัน เล็งตูเลยนี่หว่า

        ผมวาดดาบไปทางตรงข้ามกับดาบของมัน แน่นอน ดาบทั้งสองเล่มนั้นดีดกันเอง ดูเหมือนว่าฝ่ายที่เหนือกวาจะเป็นผมแฮะ

        เมื่อผมสังเกตที่มันดี ๆ ดูท่าทางเจ้าตัวบ้านี่น่ะกำลังมองมาที่ผมด้วยสีหน้าที่อารมณ์เสียสุด ๆ

        “เข้ามาเลย ไอ้หมีหน้าหนู” ผมท้าทายมันทันที จากที่ผมสังเกตเห็น มันกำลังสูดลมหายใจเข้าไปจนทั่วปอด ถ้าให้ผมเดาก็คือ มันคิดที่จะใช้สกิล [เสียงคำรามจากนรก] แน่นอน ผมจึงมีรีรอรีบบุกรุดขึ้นหน้าไปหามันทันที เพราะถ้ามันใช้สกิลได้ ผมก็จะกลายเป็นฝ่ายเสียเปรียบทันทีแน่ ๆ

        ดาบของผมชี้แทงไปที่อกของมัน ผมรีบพุ่งออกไปด้วยความเร็วสูงสุด ดังนั้นนี่จึงเป็นโอกาสของผมแล้วด้วย เพราะมันกำลังไม่ขยับอะไรเลย

        ฉัวะ ดาบได้ถูกทะลวงไปที่อก ผมเล็งเข้าไปที่ปอดของมันได้อย่างพอดี แต่เมื่อผมมองไปที่มัน สิ่งที่น่าแปลกใจที่สุดสำหรับผมก็คือ เสียงของมันคำรามออกทันที

        “โธ่เว้ย เล็งปอดไปตอนนี้ก็พลาดแล้วไงเล่า ลืมไปเลยแฮะว่าต้องเล็งกล่องเสียงก่อน”

        “ก๊าซซซซซซซซซซซซ” เสียงคำรามดังกู่ก้องไปทั่วทั้งหลุม หูของผมแทบจะแตก ไม่สิ ไม่แตกหรอกมั้งนะ จริง ๆ นะ แต่ผมก็สัมผัสได้เลยว่าค่าสเตตัสของตัวเองลดลง แต่ดูเหมือนของเครื่องสวมใส่จะไม่มีปัญหา สรุปก็คือสเตตัสของผมลดไปเพียงแค่ เล็กน้อย เมื่อเทียบกับสเตตัสทั้งหมด

        “หนอยแน่ ไอ้หมีบ้า เดี๋ยวพ่อจะล่อให้ยับเลยเฟ้ย” ผมอารมณ์เสียสุด ๆ เลยล่ะ เพราะปกติแล้วเป็นคนที่ไม่ชอบเสียงดัง ๆ โดยเฉพาะเสียงคำรามบ้า ๆ นี่ยิ่งแล้วใหญ่เลย ด้วยเหตุนี้ ผมจึงดึงดาบออกจากอกของมัน ตอนนี้ HP ของมันลดลงเหลือ 25,736 แบบนี้ก็เท่ากับว่าค่า VIT ที่เห็นนั้นมาจากโล่ที่มันสวมแน่นอน และเมื่อผมดึงดาบออกมา นั้นจึงทำให้การป้องกันของผมลดลง ผมจึงถูกเจ้าโคบัลต์ยักษ์นี่ต่อยเข้าจัง ๆ ด้วยค่าสถานะของผมที่มีค่าพอ ๆ กับเจ้ายักษ์นี่ ผมจึงรู้สึกเจ็บเหมือนกับตอนทะเลาะวิวาทตอนช่วงมัธยม  แต่ตอนนี้ไม่ใช่ เพราะผมถืออาวุธที่อันตรายจริง ๆ ดังนั้น ผมจึงกำดาบให้แน่นแล้วใช้ช่วงเวลาที่สกิล [Lord of blood] ทำงาน เพื่อเร่งความเร็วให้มากที่สุด จึงถีบร่างของตัวเองไปสุดแรงเหยียดเพื่อที่จะฟันท้องของมัน ตอนนี้ HP ของมันเองก็ค่อย ๆ ลดลงเนื่องจากปอดของมันเป็นรู ว่าแต่นะ จะถึกเกินไปแล้วว้อย นี่ปอดเป็นรูแล้วยังไม่ตายเนี่ย

        หลังจากที่พุ่งออกไป ดาบของผมลากผ่านช่วงท้องทางซ้ายของมันเข้าไปเป็นแนวยาว เกิดเป็นแผลลึกมากจนน่าตกใจ ไส้ข้างในของมันถูกตัด HP เหลือเพียงแค่ 19672 หน่วย แต่ตอนนี้ผมหมดแรงแล้วล่ะ เพราะว่าแค่ผมวิ่งก็เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว แต่ไอ้การที่ต้องมาบุกโจมตีมอนสเตอร์ถึกขนาดนี้ ผมนี่แหละที่จะหมดแรงก่อน เพราะว่ามันไม่มีสมอง มันจึงสู้ไปด้วยสัญชาตญาณ แต่ที่แน่ ๆ ตอนนี้ผมกำลังหอบอยู่ที่ด้านหลังของมัน ผมรู้สึกได้ทันทีว่า เจ้านี่มันกำลังคิดจะทำอะไรบางอย่าง ถ้าให้ผมเดา ก็คงจะเป็นสกิล [คลื่นแตกทลาย] ที่มีรัศมี 5 เมตร ซึ่งแน่นอน ผมแทบจะนอนหอบแฮ่ก ๆ อยู่ตรงนี้น่ะ ไม่มีแรงจะหนีแล้ว

        พื้นบริเวณนั้นเริ่มร้าว แรงกดดันจำนวนมหาศาลถูกถาโถมเข้าภายในร่างกายของผม ตอนนี้ผมมีความรู้สึกว่าร่างกายมันกำลังพังลงอย่างรวดเร็ว เมื่อผมสังเกต HP ของตนเอง มันเหลืออยู่เพียง 700 หน่วย ดังนั้นตอนนี้สกิล [Lord of light] จึงทำงานขึ้นโดยอัตโนมัติ ผมบอกได้เลยว่า ผมเสียเปรียบเจ้านี่เรื่องของ HP อย่างเห็นได้ชัด และเนื่องจากได้รับดาเมจ [Lord of blood] ก็เลยทำงานด้วย ดังนั้นตอนนี้ ผมกำลังตัวสั่นกลัวไปด้วยความกลัว ร่างกายขยับไม่ได้ ดวงตากำลังจ้องไปที่ดาบคาตานะของเจ้าโคบัลต์ยักษ์ มันกำลังง้างดาบขึ้น บัดซบเอ้ย ตอนนี้เรารู้สึกได้เลยว่ากระดูกหักอยู่หลายจุด เสียเลือดมากเกินไป

        นี่ผมจะต้องตายสินะ โธ่เว้ย อุตส่าห์ดวงดีได้มาใช้ชีวิตที่สอง แล้วนี่เราก็ต้องมาตายอีกแล้วงั้นเหรอเนี่ย เดี๋ยวนะ น้ำตามัน เริ่มไหลออกมาด้วยความกลัว

        “เรา ยังไม่อยากตาย. . .” เสียงได้เงียบลงไปภายในความเงียบงัน

อีกด้าน

       “นายคิดยังไงบ้างล่ะคอง กับการทดสอบฝีมือของรีเชอร์น่ะ” ชิวาโด้กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์นัก

        “ฉันมั่นใจว่าหมอนี่น่ะแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่น่าจะสู้กับบอสมอนสเตอร์ประจำชั้นที่ 1 ได้อยู่แล้วล่ะนะ” คองยิ้มเย้ยออกมาเบา ๆ

        “แต่นายคงจะยังไม่ลืมใช่ไหมล่ะ ว่าตอนนี้นายใช้วิธีการแบบนี้ไปกับใครบ้างแล้ว นายคิดรึไงกันล่ะว่าผลลัพธ์มันจะออกมาดีน่ะ ตอนนี้ตายไปแล้วกี่คนล่ะ ฉันขอถามหน่อย” ชิวาโด้พูดพลางประชดประชัน

        “ข้าก็ไม่ได้นับหรอก แต่ก็คิดว่าคงจะเยอะล่ะมั้งนะ”

        “ไร้สาระเป็นบ้า เจ้าหนูรีเชอร์เป็นคนที่แข็งแกร่ง แต่ฉันจะยอมให้เขาตายไม่ได้ นั่นแหละคือกฎของฉัน” ชิวาโด้กล่าวออกมาด้วยอารมณ์ร้อนของเขา

        “ตอนนี้บอสใช้สกิล [คลื่นแตกทลายแล้ว] จากที่เห็น เจ้าบ้านี่คงกำลังซวยอย่างเห็นได้ชัดเลยล่ะ” กาลูแสดงสีหน้าเป็นกังวลออกมาทันที

        “ท่าทางเราคงต้องเข้าไปช่วยแล้วล่ะหัวหน้า เพราะจากที่ฉันเห็น มันมีความแตกต่างทางร่างกายมากเกินไป ถ้าเกิดเป็นแบบนี้ล่ะก็” คาลดีร์เริ่มแสดงท่าทางทุกข์ร้อนออกมา

        “เรา ยังไม่อยากตาย . . .” เสียงของชายหนุ่มดังขึ้นมาจากด้านล่าง

        “เริ่มปฏิบัติการณ์ช่วยเหลือได้” คองประกาศขึ้น พวกเขารีบกระโจนลงไปด้านล่างทันที กาลูที่เป็นจอมเวทย์ชั้นสูง จึงมีนัยน์ตาเวทย์ที่ทำให้เขามองเห็นสถานการณ์ได้อย่างชัดเจน เริ่มที่จะแสดงท่าทางหวาดกลัว

        “ไม่จริงน่า มังกรงั้นเหรอ” กาลูกล่าวขึ้นเล็กน้อย

        “มีมังกรปรากฏขึ้นในหลุมงั้นเหรอ” คาลดีร์ถามออกไปด้วยความสงสัย

        “พลังเวทย์รอบ ๆ ตัวของรีเชอร์มันกำลังก่อรูปร่างเป็นมังกรต่างหาก” กาลูแสดงสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ดวงตาของเขาสังเกตเห็น

        “ถ้างั้นเราต้องรีบไปแล้ว เพื่อความแน่ใจว่าเจ้ารีเชอร์จะปลอดภัย” คองกระโจนเร่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงสุด เมื่อเขาลงไปถึงพื้น ภาพที่เขาเห็นนั้นทำให้เขาแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาของเขา

        ภาพของรีเชอร์ที่ยืนถือดาบสีดำทมิฬด้วยดวงตาที่น่าเกรงกลัว ต่อหน้าบอสมอนสเตอร์ที่ล้มลงกับพื้นด้วยสีหน้าที่น่าวาดกลัว

        “ยังตายไม่ได้ ก๊าซซซ ยังตายไม่ได้ . . .” เสียงของรีเชอร์ยังวนลูปไปเรื่อย ๆ กองเลือดได้เปรอะไปทั่วหน้าของเขา

        “นี่มันหมายความว่ายังไงกันแน่เนี่ย” คองกล่าวขึ้นด้วยสีหน้าที่ไม่อยากจะยอมรับภาพที่เขาเห็นอยู่ในตอนนี้

จบตอนที่ 12

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา