หนุ่มข้างใจจะใช่เธอรึป่าว

4.7

วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561 เวลา 11.13 น.

  14 ตอน
  4 วิจารณ์
  12.28K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561 21.08 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) ้เเววตาที่ไม่มีเธอ..

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

    ตอนเย็นๆเกือบค่ำเเล้วเเหละ ฉันก็ขับรถออกมาซื้อโตเกียวที่หน้าโลตัส ตอนที่กำลังรอเเม่ค้าโตเกียวทำอยู่นั้น ฉันก็เห็น....รถคันนั้น คันที่คุ้นเคย..คันที่เคยเห็นบ่อยที่สุดเเต่นั้นมันก็เมื่อก่อน...มาเต็มคันรถเลย ฉันหันไปสบตากับเเววตาคู่นึงเเววตาคู่นั้นเเววตาที่ฉันคุ้นเคย เเววตาที่เคยจ้องมองบ่อย เวลาที่สอบตากันมันก็จะมีความสุข ปากก็จะฉีกยิ้มออกมาโดยที่ไม่ต้องบังคับ เเต่การสบตาเเววตาคู่เดิมในครั้งนี้..ความรู้สึกของฉันยังเหมือนเดิมเเต่ความรู้สึกของตาบ้านั้นละ? ยังรู้สึกเหมือนกับฉันรึป่าว...การที่ฉันได้สบตากับเววตาคู่เดิมที่คุ้นเคย เเต่สถานะ...ไม่เหมือน เจ็บดีเนอะ 

  เมื่อฉันกำลังสบตากับเววตาคู่นั้น น้ำตาก็เริ่มจับตัวกันในตา..อย่าเพิ่งไหลตอนนี้นะน้ำตาอย่าอ่อนเเอต่อหน้าคนอื่นสิ  รถนั้นผ่านไปอย่งช้าๆ ทำให้ฉันได้สบตากับเเววตาคู่นั้นนานสักพัก จนรถผ่านไปฉันก็เลยรีบหันกลับ พร้อมเอามือเช็ดน้ำตาของตัวเอง เเม่ค้าโตเกียวเรียกฉัน พร้อมส่งโตเกียวให้ พอฉันรับถุงขนมเสร็จ เเม่ค้าโตเกียวก็พูดขึ้นว่า ไม่ไปปหาพวกนักบอลเเล้วเหรอจ๊ะ สิ้นคำถามนั้น ฉันก็ฝืนยิ้มไปพร้อมตอบว่า พอดีไม่ค่อยว่างต้องทำงานค้างการบ้านอีกเยอะเลยค่ะ เเม่ค้าโตเกียวก็กล่าวขึ้นว่า เเม่ค้าดุออกนะ เเต่ถ้ามีอะไรค้างคากันก็ไปคุยกันให้เข้าใจ ฉันรีบกล่าวคำว่าขอบคุณนะคะ เเล้วฉันก็รีบขึ้นรถขับรถกลับบ้าน 

  กลับถึงบ้านฉันก็รีบวิ่งไปกอดปู่  พอฉันเข้าไปกอด ปู่เเทบไม่กล่าวถามฉันสักคำว่าเป็นอะไร เเต่ปู่พูดปลอบเเละลูบหัวฉันเบาๆ ไม่เป็นไรนะฟ้า..เข้มเเข็งไว้หลานสาวปู่ ฉันออกจากอ้อมกอดของปู่ พร้อมฝืนยิ้มเพราะอยากให้ปู่คิดว่าฉันเข้มเเข็งขึ้นเเล้วเเต่..ปู่กลับพูดขึ้นว่า ไม่ต้องฝืนยิ้มนะฟ้า ฟ้าอ่อนเเอให้ปู่เห็นได้เเต่อย่าไปอ่อนเเอให้ผู้ชายที่ไม่เห็นค่าของเราเลยนะ สู้ๆ ผู้ชายยังมีอีกเยอะ อย่างเช่น ปู่กับลูกของปู่ไง ฉันกับปู่ยิ้มเเล้วหัวเราะด้วยกัน ปู่เป็นคนๆนึงที่ไม่ว่าฉันจะเศร้าหรือเสียใจเรื่องอะไร ฉันก็จะมีปู่อยู่ข้างๆให้กำลังใจเสมอ ถึงเเกจะบ่นมากก็เหอะนาา5555

   ฉันวิ่งเข้าไปในห้อง หยิบโทรสับมือถือขึ้นเเล้วเปิดเพลงหลังจากนั้นฉันก็วางโทรสับไว้ที่ข้างตัวเองบนที่นอน 

 

                  เธออยู่นั้น เธอได้ยินฉันรึป่าว ฉันอยู่ตรงนี้มีเพียงคิดถึงสุดหัวใจ 

ยังจำภาพสุดท้ายของเธอที่จากกัน วันที่เป็นที่สุดของความเสียใจเเล้วโลกก็เปลี่ยนไปตลอดกาล

........................................................................................................

โลกที่ไม่มีเธอ เป็นโลกที่ฉันไม่เหลือใคร มีเพียงร่างกายที่หายใจ เเต่ทั้งหัวใจสลาย

ชีวิตที่ไม่มีเธอ ทุกอย่างที่เหลือจากนี้ ไม่มีความหมาย จะทำเช่นไร เมื่อรักได้ตายไปเเล้ว

เเค่เพียงภาวนาไปอย่างสิ้นหวังให้ฉันได้พบเธอออีกครั้งหนึ่ง

เเค่มองตากันเเละกอดฉันอีกครั้งหนึ่ง อย่าปล่อยให้ทรมานอย่างนี้เลย

----------------------------------------------------------------------------------

        ขอจบตอนนี้เเค่นี้เด้อออออ

      ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยน๊าาาาาาาาาาาาา

  รักคนอ่านทุกคนมากเลยเด้อออจุ๊ปปปๆ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา