VR Hunter game

7.7

เขียนโดย จูเนียร์เคะ

วันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2561 เวลา 20.30 น.

  24 chapter
  1 วิจารณ์
  21.69K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2561 15.32 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

11) ป่วนสุดๆ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"เอาละครับ ทุกท่าน!!! ต้อนนี้การแข่งขันได้จบลงไปแล้วนะครับผม มาดูกันซิว่า...เหลือใครรอดกันบ้าง นะครับ"

คอมพิวเตอร์AI ได้ตรวดสภาพการปลองทั้งสนามเพื่อตรวจผู้รอดชีวิตที่เหลือรอดในสนาม

"เทล ไม่เป็นไรใช่มั้ย" แอนนี่ถามเทลแบบห่วงๆ แต่เทลก็ทำหน้ามึนพูดตอบกลับ ."นิดหน่อย"

แอนนี่เหลือบตาหนีเลยทีเดียว "เฮ้อ..."

จากนั้น ก็มีกระดานโฮโลแกรมประกาศรายชื่อขึ้นบนท้องฟ้าแผนที่

และหนุ่งในนั้น ก็มีรายชื่อของเทลกับแอนนี้อยู่ในนั้นด้วย

"ชนะแล้วหรอ" แอนนี่หันไปถาม

"รอดชีวิตต่างหาก" เทลพูดพร้อมความเสียใจ "เฮ้อ...รางวัลชั้น!!!"

เทลดูมีความหวังในสิ่งตอบแทนนั้นจริงๆ

แอนนี่มองดูเทลที่กำลังร้ออ้อนนวอน เธอเอามือตบหลังดัง ตุบ!!!

"เฮือก!!!" ลมหายใจเทลพุ่งออกปากอย่างเร็ว

แอนนี่ชี้สั่ง "เอาน่า!!! อย่างน้อยก็ไม่เริ่มนับศูนย์ใหม่"

หลังจากออกนอกเกมส์

เทลเลอร์กับแอนนี่ ก็เดินออกจากลานประลอง ระหว่างทางพวกเค้าก็เดินพูดคุยกัน

"เทลเลอร์ ต่อไปเราจะทำอะไรต่อดีละ" เธอถามเทลแปลกๆ ทั้งๆที่เธอเป็นคนชอบลงถ้ำเก็บของ

"ทำไมเธอพูดงั้นละ" เทลถามอย่างสงสัย "เรามีหน้าที่ตามหาอัญมณี จำไม่ได้หรอ"

แอนนี่ก็พยักหน้า "นั่นสิ...ลืมเลย"

ณ ร้านอาหาร ร้านเดิม

เทลกับแอนนี่ก็นั่งกินอาหารว่างกันอยู่

"เราได้มี 2 เม็ดแล้ว อีก 5 เม็ดที่เหลือละ" เทลดูมีข้อสงสัยกับแอนนี่มากจนล้นหลาม "เรามีคำใบ้มั้ย"

แอนนี่กำลังดูดน้ำกิน และฟังเทลพูดไปด้วย "ใจเย็นนะ ทุกอย่างมีที่มาที่ไป ฟังชั้นนะ"

เทลพยักหน้า "อ่ะฮะ"

จากนั้นแอนนี่ก็เริ่มพูดขึ้น "ถ้ามี 7 เม็ด และก็...คนที่สร้างมัน เคยบอกไว้ว่า หาให้ครบ แต่ว่า...จะหาอย่างไง

ซึ่ง...มันต้องมีคำใบ้ซ้อนอยู่ เรื่องนั้นชั้นจะลองไปหาดูเอง"

เทลถามต่อ "จะหาแบบ...แบบว่า..."

แอนนี่พูดขัดหน้าเขา "...ไม่แบบนั้นหรอก แค่...จะลองหาดูเองนะ"

พูดจบ เทลก็รับคำขอของเธอ เขาพยัหกหน้าส่ง

แต่ว่าในเวลาเดียวกัน เวลาที่บ้านของพวกเค้ากำลังจะหาโมงเย็นแล้ว

"ชั้นว่า เรากลับบ้านก็ดีกว่า" แอนนี่กังวล

"บ้านหรอ ไปสิ" เทลนึกถึง ฟาร์มส่วนตัวของพวกเค้า

"บ้านจริงๆพวกเรา..." แอนนี่พูดเสียงดังใส่

เทลก็นั่งคิดสักพัก และแล้วพวกเขาก็ตื่นตระนก

"ฮึ้ย...ลืมหุงข้าว" เทล...หุ่งข้าวเป็นด้วยหรอ...

"หนูแฮมเตอร์ชั้น หิวแย่แล้วมั้งเนี้ยะ!!!" แอนนี่รักหนูแฮมเตอร์ขนาดนั้นเลย...

จากนั้นทั้งสองคนก็ถอดแวนออกจากโลกVR ออกโดยไว้

เทลโยนแว่นของเขาลงบนที่นอน เขารีบเปิดประตูห้องออกไป

เขากระโดดนั่งบนขอบราวบันไดและสไลน์ลงมาด้านล่าง

ส่วนแอนนี่ก็...

"ตายแล้ว...ลูกแม่..." หนูสัตว์เลี้ยงเธอกำลังหลับอยู่

"หิวมั้ยลูก!!!" เธอห่วงสัตว์เลี้ยงมาก เธอหยิบซองอาหารเม็ด

ขนาด 1 กำมือ เทลงไปในกรง จนท่วมตัวแฮมเตอร์

Follow in next time

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา