CupCake

 เช้าวันอาทิตย์อันเเสนสดใสได้เริ่มขึ้น เสียงกรุ้งกริ้งจากกระดิ่งหน้าประตูสั่นไหวเป็นสัญญาณการเปิดร้านของ Sweet Cafe ฉันผู้ที่รักในการทำขนมเจ้าของร้านคาเฟ่แห่งนี้ รู้สึกสดชื่นมากๆเลยล่ะ ช่วงเช้าๆขอวันก็จะมีลูกค้าทำงานบริษัทมาซื้อกาแฟร้อนที่ร้านฉัน จนตอนนี้แทบจะรู้จักกันเเล้ว

 "คัพเค้กช็อกโกเเลตแล้วก็กาแฟร้อนที่นึงค่ะ" เสียงนุ่มลึกเอ่ยชึ้นด้วยความง่วงซึมหลังจากพึ่งออกจากบาร์ประจำที่เธอทำงานอยู่

     สวย...สวยจังเลย.. ฉันคิดในใจ คนอะไรจะงดงามได้ขนาดนี้กันนะ 

 "นี่เธอ" ร่างบางสูงโปร่งตรงหน้ากำลังโบกมือเพราะเหมือนตอนนี้แม่ค้าคาเฟ่กำลังเหม่ออยู่

 "ขอโทษค่ะ ๆ" ฉันเอ่ยขอโทษเธอที่เผลอเมื่อกี้ "ไม่ทราบว่าลูกค้าจะรับอะไรดีคะ" และฉันก็ถามเธออีกรอบ รู้สึกผิดจริงๆ 

 "คักฃพเค้กช็อกกับกาแฟร้อนค่ะ" เธอสั่งเมนู

ฉันที่กำลังบดกาแฟในใจก็คิด สวยแบบนี้แต่เสพกาแฟหรอเนี่ย "แล้วทำไมหน้าโทรมจังล่ะ?"

 โอ้!! นี่ฉันพลั้งปากพูดอะไรออกไปเนี่ย เธอจะได้ยินสิ่งที่ฉันพูดรึเปล่า ฉันกังวลมากๆ 

 "อ๋อ พอดีไม่ค่อยได้พักผ่อนเท่าไหร่น่ะค่ะ ทำงานกลางคืนแล้วต้องรับงานวาดรูปตอนกลางวันอีก หน้าเลยโทรม" เธอที่กำลังยืนรอสินค้าอยู่ที่แคชเชียร์ได้ยินเข้าเลยพูดขึ้น

 ได้ยิน! เธอได้ยินจริงๆด้วย "ค่ะ..ไม่น่าถามเลย ขอโทษด้วยนะคะ" จะให้ฉันพูดอะไรกับเธอดีล่ะเนี่ย 

 เธอยิ้มให้ฉันเป็นคำตอบว่าไม่เป็นไร ก็แน่ล่ะสิ หน้าเธอดูออกง่ายสุดๆว่าไม่ได้นอน

เธอรับสินค้าจ่ายเงินเเละเดินออกไป แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกหวั่นๆกันล่ะเนี่ย