9&9 Hers

ฉันยืนอยู่ที่หน้าต่างชั้นสี่ มองไปรอบๆ พลางสงสัยว่าความว่างเปล่าสีขาวนี้คืออะไร และทำไมฉันถึงมองเห็นบ้านช่องแค่เพียงบางหลัง ถนนที่ผ่านหน้าตึกก็มีแค่ด้านซ้ายที่ทอดยาวออกไป ส่วนด้านขวาถูกสีขาวกลืนไปหมด ไม่ใช่แค่ถนน พื้นที่ด้านขวามือแทบจะไม่มีอะไรเลย

ฉันมองไปด้ายซ้ายมือ เห็นป้ายร้านสะดวกซื้ออยู่ไกลๆ มีเพียงที่นั่นที่ฉันเห็นเป็นรูปร่างของอาคารจริงๆ นอกนั้นจะมีลักษณะคล้ายฉาก มีไม่ครอบสี่ด้าน บ้านบางหลังมีแค่ด้านหน้า บางหลังมีสองด้าน ตึกบางหลังไม่มีชั้นล่าง แล้วฉันก็สังเกตเห็นตู้ไปรษณีย์ที่อยู่แถวๆ ร้านสะดวกซื้อ ฉันจำได้ตอนเด็กๆ ฉันเคยเดินชนมันตอนที่เดินตามคุณแม่

ใช่! ฉันจำมันได้ เจ้าตู้นั่นทำให้ขนมที่เพิ่งซื้อมาตกลงพื้นไปเกือบหมด ฉันนึกแล้วก็ขำกับตัวเอง

อยู่ๆ ก็มีอะไรวิ่งเข้ามาในหัวของฉัน ฉันหลับตาและลองทบทวน หลังจากนั้นก็มองไปรอบๆ อีกครั้ง ทั้งถนน ตู้ไปรษณีย์ เสาไฟฟ้า หลังคาโบสถ์ ร้านสะดวกซื้อ พวกนี้คือภาพที่ฉันเคยเห็นมาแล้วทั้งหมดตอนที่ฉันเคยมาที่นี่กับคุณแม่ แล้วฉันก็จากไปเกือบห้าปี อะไรหลายอย่างที่นี่เปลี่ยนแปลงไป มีแค่บางอย่างที่คงอยู่

อะไรก็ตามที่เปลี่ยนแปลงไปหรือฉันไม่รู้ว่าเคยมี มันจะเป็นพื้นที่สีขาว แบบนี้นี่เอง

ความทรงจำของฉันไม่ได้เสียหาย ฉันแค่ไม่รู้ว่า เคยมีสถานที่พวกนี้อยู่ เท่านั้นเอง

ฉันลองวิ่งไปที่หน้าต่างอีกด้านของตึก มีอะไรหลายๆ อย่างที่พอจะเห็นได้ แต่ส่วนใหญ่ก็ยังถูกพื้นที่สีขาวปิดไว้

ฉันวิ่งลงมาข้างล่าง เดินออกมาจนมองเห็นหอพักอ่อนระทวยจนเต็มตา สาเหตุที่ฉันเห็นตึกนี้และร้านสะดวกซื้อมีรูปร่างที่ชัดเจนก็คงเป็นเพราะฉันเคยเข้าไปนั่นเอง

ใช่! วันนั้นฉันเข้าไปในร้านสะดวกซื้อและได้เจอกับเขา

--------------