หกช็อตจีบ Kipling Method

6.0

เขียนโดย จอปอ

วันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 เวลา 10.29 น.

  4 ตอน
  0 วิจารณ์
  5,012 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 19.47 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ใกล้กันแล้วอีก 1 ก้าว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

     ติ้ง ติ้ง เสียงไลน์แจ้งเตือนรัวดัง

     ในตอนเช้าของวันอังคาร จป.หนุ่ม ที่ตื่นแล้วเตรียมตัวจะไปทำงาน หันมองโทรศัพท์เครื่องหรูที่วางอยู่ แอดไลน์ตอบกลับมาแล้วนิ? จป.หนุ่มมองรูปไปรไฟล์น่ารัก สไตส์ ลูกผู้ดีมีเงิน ขาว ตากลม จมูกรั้น ปากแดง ดูรวมๆแล้วยิ่งกว่ามีเสน่ห์อีก ไม่ว่าผู้ชายหรือผู้หญิงก็ต้องหยุดมองคนๆนี้เป็นแน่ ซึ่ง จป.หนุ่มก็เช่นกันที่กำลังนั่งมอง อมยิ้มกับรูปที่ปรากฏอยู่หน้าจอมือถือ เสมือนเจอเป้าหมายที่จะพุ่งชน 

     จริงๆเค้าทั้ง 2 คนไม่เคยเจอกัน ต่างฝ่ายต่างก็รู้แค่ว่าอีกฝ่ายชื่ออะไร ทำงานอยู่ที่บริษัทเดี๋ยวกันแต่ได้มาคุยกันบ่อยๆก็ตอนที่ บริษัทเกิดเพลิงไหม้ เมื่อไม่นานมานี้ 

กุลธรา : สวัสดีครับ คุณเบศ 

จป.เบศ : ครับ คุณกุล 

กุลธรา : ผมแอดไลน์มาแล้วนะครับเมื่อคืนมันดึกไปนะครับเลยทักมาตอนเช้าดีกว่า 

จป.เบศ : ครับ คุณกุลอยู่สำนักงานใหญ่นานแล้วเหรอครับทำไมผมไม่เคยเห็นเลยครับ 

กุลธรา : อ่อ ผมเพิ่งเรียน จบ ครับ 

จป.เบศ : งั้นก็เป็นรุ่นน้องผมสิครับ 

กุลธรา : อาจจะรุ่นๆเดียวกันหรือเปล่าครับ ผม 27 ปีครับ 

จป.เบศ : ผม 28 ปี ครับ ผมแก่กว่าปีนึงนะครับ เรียก ผม ว่า “ พี่เบศ ” ก็ได้นะครับ จป.หนุ่มนั่งแชทพรางอมยิ้มคนเดียว

กุลธรา : ปีเดียวเองครับ เป็นเพื่อนกันเรียกชื่อธรรมดา น่าจะเหมาะกว่านะครับ เรียกพี่มันแปลกๆนะครับ 

จป.เบศ : “ ถ้าอยากให้เรียกพี่ต้องเป็นอะไรกันเหรอครับ ? “ จป.หนุ่ม หยอด คุณหนูนักเรียนนอก จน ไลน์เงียบไปแล้ว 

กุลธรา : “ ก็….. ก็ต้องเป็นแฟนผมสิครับผมถึงจะเรียกคุณว่าพี่555++” คุณหนูนักเรียนนอกหยอดกลับอย่างคนขี้เล่น โดยไม่คิดว่าคนฝั่งโน้นจะคิดไปไกลแล้ว 

จป.เบศ : บอกผมทางอ้อมรึเปล่า ว่าไม่มีแฟน? จป.หนุ่มคิดในใจรุกแบบเงียบๆเดี๋ยวตื่น

 

คนทั้ง 2 คุยกันอย่างสนิทสนมราวกับว่ารู้จักกันมานาน โดยไม่รู้ตัวเลยว่าเค้าทั้ง 2 ได้ก้าวเข้ามาใกล้กันแล้วอีก 1ก้าว……. 

 

ห้องสำนึกผิดXXX Risk 2 ห้องเก็บขยะที่ไม่ใช้แล้ว 

 

     "จป.เบศ วันนี้ผมขอเข้าฟังการสอบสวนด้วยคนนะครับ" หัวหน้างานคนหนึ่งพูดขึ้น วันนี้มีหลายคนเข้ามาฟังการสอบสวนอุบัติเหตุการเกิดเพลิงไหม้ จุดเสี่ยงห้องเก็บขยะที่ไม่ใช้แล้ว 

     "ผมนายวิเชียร อายุงาน 3 ปี 10 เดือน อายุ 37 ปี ครับ วันนั้นผมทำงานต่อกะจาก นายเหรียญชัย ครับ จริงๆผมอยู่กะกลางวันนะครับ ผมทำหน้าที่ชั่งน้ำหนักขยะแล้วแยกขยะเก็บตามประเภท แยกเสร็จเรียบร้อยแล้วก็จะจดบันทึก น้ำหนักขยะ ประเภทแยกเป็นแผนกนะครับ"

     "คุณวิเชียร รบกวนเล่ารายละเอียดวันนั้นให้ผมฟังหน่อยครับว่า บริเวณ ห้องเก็บขยะ  มีใครมาทิ้งขยะบ้าง? และคนเดินผ่านไปมามีใครบ้างครับพอจะจำได้มั้ยครับ" จป.หนุ่มถามเข้าประเด็น  

     "วันนั้นมีพนักงานมาทิ้งขยะตลอดเลยนะครับ ส่วนมากจะเป็นพนักงานฝ่ายผลิตมาทิ้งเยอะหน่อยนะครับ ผมจำไม่ได้ว่าแผนกอะไรนะครับแต่ผมมีบันทึกว่าใคร?แผนกอะไร?มาทิ้งขยะเวลากี่โมงครับ"

     "แล้วคุณวิเชียร อยู่ห้องเก็บขยะตลอดหรือเปล่าครับ ? "

อ่อ ผมไปเข้าห้องน้ำเวลา 21.00 น. นะครับ พอดี ลุงชิดชัย (รปภ.) เดินตรวจความปลอดภัย ผ่านมาผมเลยฝากลุงให้ช่วยดูนะครับ. 

     "แล้วแถวนั้นมีแค่ลุงชิดชัยเหรอครับ? จป.หนุ่มถาม "

ใช่ครับมีแค่ลุงชิดชัยครับไม่มีใครอยู่นะครับ.

" โอเคร ครับขอบคุณมากนะครับ เดี๋ยวผมมีอะไรเพิ่มเติมจะติดต่อไปนะครับ จป.หนุ่มพูดทิ้งท้าย"

.

.

     "ก๊อก ก๊อก ก๊อก จป.เบศ ค่ะ ผู้จัดการ เชิญให้ไปพบค่ะ"

"ตอนนี้ผมอยู่ที่สำนักงานใหญ่ หลังจากบึ่งรถมาราว 45 นาที ท่ามกลางรถติดอากาศร้อน ผมมานั่งอยู่ในห้อง ผู้จัดการแล้ว"

     "รบกวนหน่อยนะครับแจ้งกะทันหัน นั่งก่อนสิครับ วันนี้ผมเชิญคุณมาคุยเรื่องงานนะครับ ระหว่างนี้จะให้ทางคุณ ไปประจำ ดูแลในส่วนงานความปลอดภัย ของบริษัท ธราบรรจุภัณฑ์ จำกัด (มหาชน) สาขาย่อย นะครับ คุณติดปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ พอดี จป.วิชาชีพ เพิ่งออกไปนะครับ คุณอาจจะเหนื่อยหน่อยนะครับเพราะบริษัท ยังค่อนข้างใหม่นะครับ"

     " ได้ครับ " จป.หนุ่ม รับคำ 

     "แล้วสอบสวนอุบัติเหตุเพลิงไหม้ ที่ บริษัท ธราบรรจุภัณฑ์ จำกัด (มหาชน) ตอนนี้คืบหน้าถึงไหนแล้วครับ ฝากคุณด้วยนะครับ"  ผู้จัดการฝ่ายบริษัทพูดขึ้น

     "ครับยังอยู่ในช่วงสอบสวนเบื้องต้นนะครับ" จป.หนุ่มอธิบายแบบไม่ยืดยาวนัก เพราะมันยังไม่มีอะไรคืบหน้าเลยต่างหาก ยิ่งพูดยิ่งเครียด จป.วิชาชีพ รำพีงในใจ 

     

     ความดีของกะผมนายเบศยังมีเว้ย (ไม่ได้หล่ออย่างเดียวนะครับท่านผู้อ่าน) ไม่โดนไล่ออกก็ดีแล้ว ยังมีงานให้ทำอีก โชคดีว่ะ “ขอให้มีพลัง ขอให้มีสติ ขอให้วิเคราะห์ได้ ขอให้นายเบศคนนี้ทำงานสำเร็จด้วยเถอะครับ” 

.

.

     ซ่า ซ่า ซ่า เย็นสบาย ตอนนี้จป.หนุ่มกำลังอาบน้ำอย่างสบายตัว หลังจากบึ่งรถกลับมา คืนนี้กะว่าจะรีบนอนพรุ่งนี้จะได้ไปทำงานที่บริษัท สาขาย่อย ตกบ่ายค่อยไปสอบสวนพนักงานต่อ จป.หนุ่ม ล่มตัวลงนอนในชุดนอนเสื้อกล้ามโชว์กล้ามเป็นมัดดูสมส่วนกับกางเกงขาวยาวเนื้อบางเบา เฮ้ย!! ยังไม่ง่วงก็เพราะเค้านอนดึกทุกคืนจะมารีบนอนไปก็คงนอนไม่หลับ โทรศัพท์เครื่องหรูคือคำตอบของคนนอนไม่หลับ นิ้วมือสไลด์ไปหยุดที่รูปๆหนึ่งอยู่นาน จป.หนุ่ม กดเข้าไปดูเพราะคนในรูปขนาดแค่ก้มหน้าก็ยังน่ารัก

.

.

……(รูปชายหนุ่มน่าตาดีกำลังนั่งทานอาหารมุมที่ถ่ายเป็นมุมแอบถ่าย พร้อมข้อความ

#มื้อที่แสนพิเศษ)…..

     " มีแฟนแล้วเหรอ? "  จป.หนุ่ม สลด นี้กินแห้ง ตั้งแต่ยังไม่เริ่มเลยเหรอเฮ้ย ก็คนในรูปน่ารักนิ ไม่ใช่เรื่องแปลกถ้าไม่มีสิแปลก จป.หนุ่ม คิดในใจคนเดียว แต่…..เราก็หล่อนิก็ยังไม่มีแฟนเหมือนกันหยอดไปก่อนอาจมีกับเค้าบ้างสักคนนะครับท่านผู้อ่าน^^ 555+ หรืออาจจะไม่มีก็ได้ ใครจะรู้ 

…… (  #อกหักตั้งแต่ยังไม่เริ่ม (แนบรูปแห้ง2กระป๋อง) ) ……แคปชั่นสั้นๆที่จป.หนุ่มพิมพ์ลงไปในไทม์ไลน์ของตัวเอง สไตส์คนขี้เล่นหน้าตาดี แต่ใครจะรู้ว่าจริงๆแล้วการพิมพ์ข้อความของ จป.หนุ่ม นั้นจะมีอีกคนที่นั่งอ่านข้อความแล้วนั่งอมยิ้มคนเดียว 

…… (  #อยากมีคนพิเศษให้บอกคิดถึง (แนบรูปจาน 3 ใบ แก้ว 3 ใบ)  ) ……

     "อื้อหือไปกัน 3 คนเหรอ?" จป.หนุ่มพูดกับตัวเองเบาๆ 

     "แล้วนี้เค้าบอกผมเหรอ?" ตื่นๆๆเค้าอ๋อยมึงครับคุณเบศ!! ไม่สงไม่สนแล้ว ถึงจะมโนไปเองก็ชั่งแต่ตอนนี้กะผมฟินครับ 

…… (  #นายนฤเบศคนนี้โสดมา 28 ปี แล้วครับอยากมีคนบอกคิดถึงเหมือนกันครับ  ) ……  พร้อมหัวใจ 2 ดวงสีแดงท้ายประโยค ตึก ตัก ตึก ตัก เสียงหัวใจ 2 ดวง แล้วกดโพส โพสเองตื่นเต้นเองว่ะครับ ไอ้เบศ งง ตัวเอง 

     จป.หนุ่ม นั่งรอข้อความอย่างมีความหวัง ไทม์ไลน์ที่มีการอัพเดทตลอดเวลาของคนหลายคนยังมีต่อเนื่องแต่คนที่เค้ารอหายไปแล้ว หรือ เค้าอาจจะหลับไปแล้ว

     "เฮ้ย สงสัยเค้าคงหลับไปแล้ว?" จป.หนุ่ม ถอดหายใจก่อนออกจากไลน์วางมือถือบนโต๊ะ เตรียมตัวนอนดีกว่า 

 

ติ๊ง…….. ( ไลน์มาบอกคิดถึง ฝันดีครับ ) ข้อความที่ค้างอยู่หน้าจอโทรศัพท์ จป.หนุ่ม

.

.

.

     “จะมีสักกี่คนที่แค่เห็นหน้าครั้งแรกก็ทำให้คนมองใจเต้นแรง”

     ใช่ครับ ความรู้สึกของผมเอง ผมนายกุลธารา พานิชก้องเกียรติ ชื่อเล่น กุล อายุ 27 ปี

บ้านผมทำธุรกิจหลายอย่างครับหนึ่งในนั้นก็คือธุรกิจเกี่ยวกับบรรจุภัณฑ์ที่เพิ่งโดนเพลิงไหม้ไปเมื่อวันที่1 มีนาคม 2561 พอดีกับที่ผมกลับมาจากต่างประเทศ ผมเรียนจบปริญญาโทบริหารมาครับ ใครๆก็จะบอกว่าผมมีอะไรหลายๆอย่างเหมือนแม่ ขาว ปากแดง หน้าหวาน สูงมาตรฐานชายไทยครับ 165 เซนติเมตร ผมว่าก็สูงอยู่น่ะ ก็รวมๆก็ดูดี พ่อรวย การศึกษาเด่นที่หลายๆก็หมายปองมั่งครับ แต่ผมเหรอ? ชอบครับ ชอบมองผู้ชาย ผมดูว่าอบอุ่นดีแต่อนาคตก็คงต้องแต่งงานกับผู้หญิงเพราะผมเป็นลูกคนเดียวที่ครอบครัวหวังไว้เยอะ จนผมมาเจอใครบางคนครับ ที่ทำให้ผม “ใจเต้นแรง” มันเรียกว่าตกหลุมรักรึเปล่า? ความรู้สึกของคุณหนูนักเรียนนอก ที่ได้เจอกับ จป.หนุ่ม เมื่อวันที่เกิดเพลิงไหม้บริษัท ด้วยท่าทางภาวะความเป็นผู้นำ ความคล่องแคล่วว่องไว บวกกับรูปร่างหน้าตาดี หุ่นดีชวนมอง ดึงดูดความสนใจของคนแอบมอง จนตกหลุมรักแบบจังๆ นี้ก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ คุณหนูนักเรียนนอกเริ่มเข้ามาวนเวียนใกล้ๆ จป.หนุ่ม 

 

-----------------------------------------------------------------------------------

จบตอนที่2 นะคะ อย่าลืมเข้ามาอ่านนะค่ะ จอปอ จะลงต่อเนื่องทุกวันนะค่ะ

"เรื่องนี้ ตัวละครหลัก ทำอาชีพ จป.วิชาชีพ นะคะ หลายๆคนอาจจะยังไม่รู้จักแน่เลย สาขาน้องใหม่แต่จะว่าใหม่ก็ไม่ใหม่นะคะ แต่ถ้าเรียนจบ ไม่ผิดหวังจ้า งานดี เงินดี ไม่ตกงาน แต่ก็แอบเครียดนิดนึงเหมือน จป.นฤเบศ นะคะ "

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา