ภรรยายอดรัก
ยัยเพิ้ง
5) ตอนที่ 5
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ หมั่นไส้นัก นี่ขนาดสนใจนะ ยังไม่เคยมีเวลาให้แม่และไม่เคยรับรู้ว่าทุกวันนี้แม่จะรู้สึกอย่างไร”
“ ผมขอโทษครับคุณแม่ แล้วผมจะรีบเคลียงานเพื่อพาคุณแม่ไปเที่ยวต่างจังหวัดนะครับ คุณแม่อยากไปที่ไหนดี”
“ เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนเถอะ แม่อยากรู้ว่าน้องจะจัดการอย่างไรกับการที่แม่นางเอกละครเขามาพักอยู่บ้านเราแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยอย่างนี้”
ชายหนุ่มปล่อยมือจากการโอบเอวมารดา แล้วเอนตัวพิงพนักโซฟา สีหน้าขรึมลงไปอย่างเห็นได้ชัด
“ แมรี่นะหรือครับ ช่างเขาเถอะครับ เราเองก็ไม่ถึงกับเดือดร้อนอะไร”
คุณผานิตหันมาจ้องหน้าบุตรชาย
“ ทำไมจะไม่เดือดร้อนละลูก นักข่าวเขียนข่าวซุบซิบนินทาอยู่ทุกวัน แม่เกรงใจครอบครัวหนูมนเขา แล้วลูกจะไม่นึกถึงจิตใจของหนูมนบ้างเลยหรือ”
ชายหนุ่มหลุบขนตาดกหนาลงบังประกายตาบางอย่างจากสายตาคาดคั้นของผู้เป็นมารดา อยากบอกออกไปนัก ว่าถึงเขาจะนึกถึงจิตใจของเจ้าหล่อนแต่ก็คงไม่เกิดประโยชน์อะไร ในเมื่อเจ้าหล่อนไม่เคยนึกถึงจิตใจของเขาเลย...
แต่สิ่งที่ชายหนุ่มทำก็คือนั่งเงียบ ซึ่งพาให้ผู้เป็นมารดาขุ่นเคืองใจยิ่งนัก
“ แม่อยากให้ลูกไปรับหนูมนมาอยู่กับเรา”
“ คุณแม่ครับ...”
ชายหนุ่มทอดเสียงอ่อน อย่างอยากจะปฏิเสธ
คุณผานิตรีบหันหลังให้พร้อมยื่นคำขาด
“ ไม่รู้หละ ถ้าลูกไม่ไปรับหนูมนมาอยู่กับเราภายในสามวันนี้ แม่ก็จะไม่อยู่กับลูกอีกต่อไป แม่จะหนีออกจากบ้านไปเสียให้รู้แล้วรู้รอด”
“ โธ่ คุณแม่ครับ...”
ชายหนุ่มอยากจะวิงวอน
แต่ผู้เป็นมารดาไม่ฟังเสียงรีบลุกเดินหนีไปทันที ทิ้งให้ผู้เป็นบุตรชายได้แต่ทอดถอนใจ...
***************
และนับจากนั้นต่อมาอีกสามวัน หลังเลิกงานปภาวินก็ได้มาปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าชุติมน หญิงสาวผู้ซึ่งกำอิสรภาพความโสดของเขาไว้ในฐานะภรรยาแต่งและถูกต้องตามกฎหมาย
ขณะนั้นเธอกำลังเดินเล่นอยู่ริมสระว่ายน้ำที่หลังบ้าน วินาทีแรกที่เห็นเขาหญิงสาวตกตะลึงก่อนจะตามมาด้วยความรู้สึกแปลกใจ
“ มาที่นี่ทำไมอีกไม่ทราบ”
ถามออกไปด้วยน้ำเสียงเย็นชาทีเดียว
“ คิดถึงเมียน่ะสิ”
เขาตอบหน้าตาเฉย และมันก็มีผลทำให้แก้มขาวนวลแดงเรื่อขึ้นมาทันที แล้วตามด้วยแสงเขียวเรืองในดวงตา
“ บ้า คุณอย่ามาพูดจาบ้าๆที่นี่น่ะ”
“ ไม่ให้พูดที่นี่ งั้นก็ไปพูดกันที่บ้านผมก็ได้”
หญิงสาวสะบัดหน้าพรืดไปทางอื่น
“ เชิญคุณบ้าไปคนเดียวเถอะ”
“ ไม่ได้สิ ของอย่างนี้มันต้องบ้ากันสองคนถึงจะสนุก”
“ อย่ามาพูดลามกกับฉันน่ะ”
หญิงสาวหันมาตวาดแหว
ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นสูงในเชิงล้อเลียน
“ เอ้า ผมพูดลามกตรงไหนไม่ทราบ ผมพูดออกจะธรรมดา ถ้าหากคุณไม่คิดลึกเกินไป”
“ บ้าๆๆๆๆ”
หญิงสาวหน้าแดงก่ำ เถียงอะไรไม่ออก ทำท่าจะวิ่งหนี
ปภาวินรีบเข้าขวางไว้
“ จะรีบไปไหนล่ะ ยังพูดกันไม่รู้เรื่องเลย”
“ ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ”
“ งั้นก็ไปกับผม”
“ ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้น”
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
