เส้นทางของเทพตกสวรรค์

7.7

เขียนโดย Coconutto

วันที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2561 เวลา 11.53 น.

  9 chapter
  0 วิจารณ์
  8,628 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2561 12.19 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) ไฟกับพิษ พลังของบาปแห่งความตะกละ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ทางด้านเกาะแห่งลาวา เพียงแค่มาถึงไม่กี่เสี้ยววินาที ก็ทั้งสองฝ่ายเข้าปะทะกันไม่หยุดหย่อน ลินดิส เทพแห่งอัคคีขณะนี้ได้เข้าปะทะกับบาปแห่งความตะกละ กูล่า

"ง่ำๆ ข้ากำลังกินอยู่นะ ทำไมชอบขัดตอนกำลังกินขนมตลอดเลยเจ้านี่ ง่ำๆ "

"ปีศาจอย่างเจ้า ต้องมอดไหม้เป็นธุลีด้วยพลังของข้า" ขณะที่พูดอยู่ลินดิสก็ไม่คิดเปิดช่องว่างให้อีกฝ่ายสวนกลับ

"เจ้านี่น่ารำคาญจริงๆ รับไป กระสุนกระดูก" กูล่าทิ้งระยะห่างออกมาแล้ว พ่นกระดูกเคลือบพิษออกจากปาก โจมตีใส่ลินดิสราวกับห่ากระสุน แต่ลินดิสสามารถปัดป้องได้อย่างง่ายดายด้วยหอกเพลิงสวรรค์คู่ใจของเขา ขณะที่ปัดป้องกระสุนกระดูกอยู่ เขารู้สึกถึงพลังงานบางอย่างที่ออกมาจากกระดูก เหมือนเสียงร้องโหยหวน เสียงกรีดร้อง คร่ำครวญ

"เสียงนี่มันอะไรกัน"

"รู้ตัวแล้วสินะ กระดูกพวกนี้คือกระดูกมนุษย์ที่ข้ากินเข้าไปก่อนจะมาถึงที่นี่เองแหละ ตอนที่ข้ากินพวกมัน ได้ยินทั้งเสียงขอร้อง อ้อนวอน อย่าทำข้าเลย อย่ากินข้าเลย ตลกชะมัด ฮ่าฮ่าา"

ตอนนี้ลินดิสโกรธจัดจนแทบคลั่ง

"บาปของเจ้า ข้าจะผลาญมันให้เป็นเถ้าธุลี เวทเสริมพลัง เกราะจ้าวอัคคี" เปลวไฟมากมายจากเกาะแห่งลาวาเข้าห่อหุ้มร่างของเขากลายเป็นเกราะสีชาดที่ติดปีกเพลิง

"โอ้โห! ของเล่นใหม่มาแล้ว นายนี่น่าอาหย่อยจัง พอฉันจัดการนายได้แล้วจะหม่ำทั้งนายทั้งเกราะพวกนี้ให้อิ่มไปเลยย" พอพูดจบทั้งสองก็เข้าปะทะกันอย่างดุเดือด ทางลินดิสเมื่อสวมเกราะแล้ว พลังกายเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล เขาตวัดหอกอย่างเชี่ยวชาญ ท่วงท่าสง่างามราวกับกำลังร่ายรำท่ามกลางเปลวเพลิง "ทางชั้นเองก็คงต้องเอาดาบออกมาบ้างแล้วแหละ" กูล่าเองก็คายดาบกระดูกมนุษย์ที่เคลือบพิษในท้องตนออกมาเสริมความแข็งแกร่งเพื่อหาโอกาสใช้พิษเข้าโจมตีลินดิสให้ถึงผิวหนังภายในดาบเดียว

การต่อสู้เป็นไปอย่างยาวนาน จนทั้งสองถึงกับหอบเหนื่อย

"โอ้ยยย หิวจังเยยย อยากกินแล้ว ถ้าข้ายังกินเจ้าไม่ได้งั้นข้ากินนั่นแทนแล้วกัน" กูล่าพุ่งตรงไปยังเกาะแห่งลาวาหวังจะกินเพื่อเพิ่มพลังของตน ลินดิสพุ่งตามไปอย่างรวดเร็วแต่ไม่ทันเขาจึงใช้ตัดสินใจร่ายเวทเข้าหยุด

"เวทอัคคีความเร็วสูง เพลิงรังสีปรมาณู" ทันทีที่เวทเพลิงพุ่งตรงไปยังกุลา เขาก็หันกลับมา อ้าปากกินเวทของลินดิสเข้าไป

"ง่ำๆ ๆ เวทนี่รสชาติเยี่ยมเลย เจ้าโดนข้าหลอกแล้วว เข้าโดนข้าหลอกแล้วว ฮ่าฮ่าา ทีนี้มาสู้กันต่อเลย" กูล่าที่ได้กินพลังเวทเข้าไปก็พุ่งตรงไปยังลินดิสหวังจะเอาดาบฟันเพียงครั้งเดียวให้พิษซึมเข้าไปจากทางบาดแผล ทางลินดิสเองก็เพิ่งใช้เวทไป ก็มีอาการเหนื่อยเล็กน้อยเพราะเขาไม่ถนัดการใช้เวทมนต์มากนักนอกจากการเสริมพลังกายทำให้โดนการโจมตีของกูล่าไปเล็กน้อย ซึ่งแผลก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรเลย เพียงแต่....

"เกิดอะไรขึ้นเนี่ย! " รอยแผลที่ปรากฏหลังจากพิษซึมเข้าไปแล้วคือละอองเวทย์มนต์ของลินดิสกำลังไหลออกจากตัวของเขาผ่านทางบาดแผลไปยังกูล่า

"ดาบของข้า กระดูกชิงวิญญา ถ้าได้ฟันโดนใคร พิษของมันจะดูดเอาพลังเวทของคน ๆ นั้นผ่านทางบาดแผลมาให้กับข้า ยิ่งเจ้าโดนมากเท่าไร ละอองเวทมนต์ของเจ้าก็จะมาเป็นพลังเวทให้ข้ามากขึ้นเรื่อยๆ เพียงแต่ในตอนนี้ รอยแผลเดียวก็ทำให้เจ้าที่ด้อยในเรื่องพลังเวทที่สุดในบรรดา 7 เทพสูงสุด พลังลดต่ำไปเยอะเลยล่ะนะ อีกไม่นานเกราะของเจ้าก็จะสลายไปเพราะพลังเวทไม่พอใช้ แล้วเดี๋ยวข้าจะจัดการเจ้าตอนนั้นแหละน้าาา ตอนนี้ข้าขอไปหม่ำเกาะของเจ้าก่อนแล้วกัน" พูดจบกุลาก็พุ่งตรงไปยังเกาะแห่งลาวาอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้ลินดิสที่พลังเวทไหลออกไปเรื่อยๆ ตัดสินใจทุ่มพลังทั้งหมดของตนเพื่อเข้าปะทะกับกุลา เขารวมพลังทั้งหมดไปที่ปลายหอก สลายเกราะออก จากนั้นพุ่งลงไปหากุลาด้วยความเร็วสูง ทางกูล่าเองเมื่อเห็นลินดิสปลดเกราะก็เปลี่ยนเป้าหมายพุ่งกลับมาหวังจะกินลินดิสให้ แต่จุดที่ลินดิสเล็งเป็นหัวใจของกูล่าซึ่งภาษีของหอกที่ไกลกว่าทำให้ปลายหอกที่รวบรวมพลังมหาศาลเอาไว้เจาะทะลุเข้าไปเผาหัวใจของกูล่าจนหมดสิ้น แต่ทางลินดิสเองก็โดนดาบแทงที่ท้องทะลุเช่นกัน ทำให้พลังเวทของเขาไหลออกมาไม่มีทีท่าว่าจะหยุดจนเขาสลบไป

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา