จ้าวยุทธภพเหนือฟ้าออนไลน์

9.8

เขียนโดย ACInterfes

วันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2561 เวลา 21.31 น.

  20 ตอน
  0 วิจารณ์
  16.11K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2561 21.37 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

16) บทที่ 16

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ปกติพี่ไม่ชอบเล่นเกมนี่ แล้วมาเล่นเกมนี้ได้ไงอะ" เทพธิดาเยือกแข็งพูดอย่างประหลาดใจ ถึงแม้ใบหน้าของหยิงฉางจะเปลี่ยนไปมาก แต่สัญชาตญาณของเธอบอกว่าอีกฝ่ายเป็นอะไรกับเธอแน่นอน

"โดนไอ้กายขอให้มาเล่น" หยิงฉางพูดไปสะบัดขาไป พร้อมมองหน้าหลินปิง และพูดขึ้น

"กายเลิกกอดขาฉันได้แหละ ถ้าอยากกอดนักเดี๋ยวให้กอดตีนเลยดีไหม" หลินปิงได้ยินก็รีบปล่อยขาออกทันที และถอยกรูดไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะหันไปมองเทพธิดาเยือกแข็งที่กำลังเดินมาหา

"โอ้! ไม่เจอกันนานเลยนะเมย์" หลินปิงพูดขึ้น พร้อมกับสายตาเร่าร้อน

"ไอ้บ้า! ไอ้ลามก! " เมย์รีบบิดตัวหนีทันที หยิงฉางมองทั้งสองคนก่อนจะหรี่ตาลง เขาไม่รอช้าคว้าคอหลินปิงทันที

"มึงทำอะไรน้องกู" หยิงฉางพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ

"ม-ไม่ได้ทำอะไรเนอะ เมย์" หยิงฉางได้บินก็เงยหน้ามองน้องสาวตัวเอง และพูดขึ้น

"ว่าไง! " เมย์เห็นพี่ตัวเอง เข้าสู่โหมดหวงน้องก็สะดุ้งทันควัน

"ม-ไม่มีอะไรค่ะ เราไม่เคยทำอะไรกัน" หยิงฉางขมวดคิ้วไม่พอใจ ก่อนจะกดหลินปิงลงกับพื้น และเอาเท้าเหยียบที่หน้าอกไว้ เพราะต้องให้สมจริงหน่อยเพื่อเค้นคำตอบจากน้องสาวตัวดีของเขา ที่ปากไม่ตรงกับใจ

หลินปิงที่โดนก็รู้ทันทีว่าหยิงฉางจะทำอะไร ก็เล่นตามน้ำทันที เพราะเขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าแฟนของเขาจะแก้ตัวอย่างไง

"แล้วทำไมหน้าแดง? " หยิงฉางถามขึ้นอย่างไม่ลดละความพยายาม

"อากาศมันร้อนอะพี่" เมย์พยายามพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงปกติ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะโกหกไม่เก่งสักเท่าไหร่

"เหรอ! แล้วไอ้ที่พี่เหยียบมันคืออะไร ดินหรือน้ำแข็ง" หยิงฉางพูดจบก็กดเท้าแรงขึ้นกว่าเดิม แกนะคะงง! ตูม! เสียงกระแทกของน้ำแข็งกับแรงของหยิงฉาง ทำให้น้ำแข็งแตกออกเป็นรอยแยก

โอ๊ย! หลินปิงตีหน้าเจ็บปวดอย่างรุนแรง แต่ในใจก็รู้สึกเจ็บที่หน้าอกหน่อยๆ แต่ไม่มาก หลินปิงไม่รอช้าพ้นเลือดออกมาทันที ซึ่งเลือดนั้นคือน้ำยาฟื้นฟูเลือดนั้นเอง หลินปิงดื่มเลือดตอนที่หยิงฉางคว้าคอเขา ซึ่งเขานัดกันมาแล้วว่าควรทำอย่างไรกับสถานการณ์อย่างนี้

"พ-พี่! ถ้าพี่ไม่ยอมหยุด หนูจะไม่คุยกับพี่แล้ว" หยิงฉางแสระยิ้มไม่พอใจในใจเล็กน้อย ส่วนหลินปิงหลุดหน้าดีใจออกมาทันที ก่อนจะตีหน้าเจ็บปวดเหมือนเดิม หยิงฉางยังไม่ยอม เขาต้องเล่นต่อให้จบ หยิงฉางขมวดคิ้วมองหน้าหลินปิง พร้อมกับพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจออกมา

"โฮ้ ปกป้องกันซะด้วย...เอาละ! เรามาเข้าเรื่องของเรากันดีกว่า" ว่าแล้วหยิงฉางก็ปล่อยเท้าออกจากหน้าอกหลินปิง และกอดอกสวมมาดเจ้าชายเย็นชาทันที

"พวกเธอ คนรักกันใช่ไหม" เมย์ที่ได้ยินคำพูดอันตรงไปตรงมาของพี่ชายตนเอง ก็ตัวแข็งทือทันที

"ใช้สินะ...แล้วมึงทำอะไรกับน้องกูยัง" เมย์ที่ได้ยินคำถามก็หน้าแดงทันที ส่วนหลินปิงรู้ได้ทันทีว่าคำถามของหยิงฉางครั้งนี้ไม่ได้ทำเป็นเล่น แต่มันถามจริงๆ

"ทำแล้วสินะ งั้นมึงทำอะไรกับน้องกูบ้าง ไม่ตอบ! กูจะตามไปเค้นมึงถึงบ้านหลินปิงกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ และส่งสายตาขอร้องไปให้เมย์ โดยมีสายตาหยิงฉางมองอย่างกดดัน ซึ่งเจ้าตัวที่กำลังนอนอยู่กับพื้นน้ำแข็งก็ได้แต่ร่ำไห้ในใจ

'เมื่อกี้ยังแสดงละครอยู่เลย แล้วทำไมทีนี้จริงจังขึ้นมาวะหลินปิงพูดในใจอย่างสับสน เมย์หรือก็คือเทพธิดาเยือกแข็งเห็นสีหน้าของหลินปิง ใจก็ตกที่ตาตุมทันที

"เอ่อ! พ-พวกเราทั้งสองคน ค-แค่ทำนิดหน่อยค่ะ" หยิงฉางมองหน้างน้องของตัวเอง ด้วยใบหน้าตั้งคำถาม ประมาณว่า 'ทำอะไรบ้าง'

"พวกเรา ก-กอดกันค่ะ และก็...จูบกันด้วย ถ-แถมมีลูบนิดๆ จับหน่อยๆ แต่ไม่มากนะคะ เอ่อ! ก็เท่านี้แหละค่ะ" เมย์พูดจบก็หลับตารู้สึกผิดทันที โดยมีน้ำตาที่หางตาเล็ดออกมา หยิงฉางเห็นก็ใจอ่อนยวบยเหยียบทันที ก่อนจะถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

"เฮ้อ...ชั่งเถอะ! พวกเธอจะทำอะไรก็ไม่ใช่เรื่องของฉัน จะเอากัน จะทำอะไรกันฉันไม่ว่า แต่อย่าทำให้น้องฉันเสียใจก็พอเมื่อหยิงฉางพูดจบ ก็ปล่อยตัวตามปกติเหมือนเดิม และพูดขึ้นอีกรอบ

"น้องพี่ไปทำอะไรมา ถึงทำให้พวกสวะนั้นตามล่า...หรือว่า! มันตามมาจีบ" พริบตาต่อมาหยิงฉางก็เข้าสู่โหมดหวงน้องทันที

"ไม่ใช่นะพี่! หนูแค่ขโมยคัมภีร์ตัดหน้าเขาเฉยๆ! " หยิงฉางที่ได้ยินคำตอบก็ทำสู่โหมดปกติอีกครั้ง

"งั้นก็ดี...แล้วเทพธิดาเยือกแข็งนี้ชื่อในเกม หรือฉายา" หยิงฉางพูดขึ้น

"ฉายาค่ะพี่เซนต์ ชื่อหนูในเกมชื่อ เมย์ ค่ะ...ง่ายๆ ก็คือชื่อเล่นของหนูนั่นแหละ" เทพธิดาเยือกแข็งหรือก็คือเมย์พูดจบ ก็แลกชื่อกับหยิงฉางทันที

"พวกพี่จะไปไหนกันเหรอ" หลินปิงที่ได้ยินคำถาม ก็หันไปมองหยิงฉาง

"พวกพี่กำลังจะไปเมืองอี้เฟยน่ะ ไปกับพี่ไหม" เมย์ส่ายหน้า

"พอดีหนูจะไปดู 10 กิลมหาอำนาจของยุทธภพ ไปฆ่าราชาจักรพรรดิมังกรมืดค่ะ" หยิงฉางได้ยินก็ตบเข้าที่หน้าผากตัวเอง ที โดยมีหลินปิงหัวเราะในลำคอ

"มังกงมังกรอะไรเมย์ มันไม่มีหรอกในเมืองฝึกหัดอะ ถ้ามันมี เราคงจะได้เห็นราชาจักรพรรดิมังกรมืด ตัวเข้าสู้กัน" เมย์ได้ยินคำพูดของหลินปิง ก็ขมวดคิ้วตั้งคำถามทันที

"อยากรู้ก็ถามไอ้เซนต์น่ะ มันเป็นคนอยู่ใกล้กับมังกรมืดที่สุด" เมย์ที่ได้ยิน ก็ส่งสายตาอ้อนวอนมาให้ทันที

"เฮ้อ! มันเป็นแค่ภาพมายาน่ะ น้องพี่" ฮะ! เมย์ร้องเสียงดังก่อนจะตั้งคำถามใส่

"แล้วพี่รู้ได้ไงว่ามันเป็นภาพมายาอะ" หยิงฉางยักไหล่ และพูดขึ้น

"เพราะบริเวณนั้นมีผนึกมายาอยู่ ซึ่งตอนนั้นพี่ได้มันมาแล้วก็เพ้อใช้มันไป ซึ่งไอ้กายมันก็ไม่บอกพี่ด้วย ว่ามันคืออะไร" หยิงฉางโกหกคำโตพร้อมกับตีหน้าไม่พอใจใส่หลินปิง ส่วนหลินปิงนั้นก็หัวเราะจนท้องแข็ง

ผนึกมายานั้นเป็นไอเทมชนิดพิเศษ ที่หาซื้อไม่ได้ และสามารถใช้ได้ครั้งเดียวต่อ อันเท่านั้น ซึ่งคุณสมบัติของมันมีอยู่ แบบคือ 1.สามารถทำให้เกิดภาพมายาตามจินตนาการของเราได้โดยไม่จำกัดระยะได้ 2.สามารถทำให้เกิดภาพมายาแบบสุ่ม

ซึ่งผนึกมายานั้นอยู่ได้ นาทีเท่านั้น แต่ข้อดีของมันคือไม่มีคูลดาว และสามารถใช้ได้ตลอดเวลา อย่างเช่น นาย ใช้ผนึกมายา 10 วินาทีแล้วก็ปิดผนึกมายาเอาไว้ ทำให้นาทีของการใช้ผนึกมายาเหลือ นาที 50 วิ แน่นอนว่าหยิงฉางก่อนเข้าเกม เขาก็ค้นหาข้อมูลมันมาแล้วเหมือนกัน

ที่หยิงฉางโกหกไป เพราะน้องของเขาเป็นคนปากโป้ง ชอบเล่าความลับของคนอื่นให้เพื่อนๆ ฟันตลอด ซึ่งเธอจะปากโป้ง ก็เฉพาะกับเพื่อนของเธอ ไม่ก็คนสนิทชิดเชื้อ

"อ๋อ! อย่างงี้นี้เอง ก็ว่าละทำไมพี่รู้ดีจัง" เมย์พูดกับตัวเองเบาๆ และถอนหายใจออกมาอย่างเสียดาย หยิงฉางที่เห็นโอกาสก็พูดขึ้น

"ไปกับพี่ไหม พอดีพี่จะไปเมื่องอี้เฟยคืนนี้ตลอดทั้งคืน" เมย์พยักหน้ารับ และกดเข้าตี้ทันที ซึ่งหลินปิงมองหน้าเมย์และพูดขึ้น

"เมย์ระดับเท่าไหร่อะ ในปาร์ตี้มันไม่เขียนบอก" หลินปิงถามขึ้น เพราะระบบปาร์ตี้นั้น คนที่เข้าร่วมจะไม่สามารถมองระดับของอีกฝ่ายได้ แต่จะได้รับค่าประสบการณ์อย่างเดียวเท่านั้น

"นิดเดียว...ระดับ 70" เมย์พูดขึ้นอย่างไม่ใส่ใจ หลินปิงได้ยินก็เบิกตาโตพูดขึ้น

"โฮ้เมย์! ระดับพื้นฐานตั้ง 70 นู้น" หลินปิงพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

"ฮึ! ฉันเล่นมาตั้งนานแล้วตาหนวด" หลินปิงได้ยินก็คิ้วกระตุก

"ยังไม่เข็ดใช่ไหมเมย์" เมย์ที่ได้ยินก็พยักหน้า และทำท่าทางหวาดกลัว ก่อนจะพูดขึ้น

"แน่จริงก็เข้ามาสิ จะได้รู้ในเกมนี้ใครใหญ่" ชิร์! หลินปิงได้ยินก็ขมวดคิ้วไม่พอใจ หยิงฉางเห็นก็ห้ามศึกทันที

"พอได้แล้วเมย์ มึงก็ด้วยกาย" ทั้งสองได้ยิน ก็สะบัดหน้าหนีไปคนละทางทันที หยิงฉางที่เห็นก็คิ้วกระตุกและถอนหายใจออกมาตามๆ กัน

"เมย์อย่าลืมตั้งค่ารับประสบการณ์ส่วนบุคคลด้วยละ" เมย์ได้ยิน ก็หันมาพยักหน้ายิ้มๆ ค่าประสบการณ์ส่วนบุคคลนั้น เป็นค่าประสบการณ์ที่เราจะต้องฆ่าเองเท่านั้น

ซึ่งในปาร์ตี้ก็จะไม่ได้ค่าประสบการณ์ส่วนนี้เช่นกัน เราก็ไม่ได้ส่วนปาร์ตี้เช่นกัน ง่ายๆ ก็เหมือนกับเล่นคนเดียวนั่นแหละ หลังจากที่เมย์ตั้งค่าเสร็จสิ้น ก็หันไปมองหน้าหยิงฉาง

"เอาละ ชื่อเล่นเก็บเอาไว้ ตอนนี้ในเกมฉันชื่อ 'หยิงฉางส่วนไอ้ตัวนั้นชื่อ 'หลินปิง' " เมย์พยักหน้า หงึก! หงึก! อย่างเข้าใจ

"ออกเดินทางกันได้ละ เราจะใช้เวลานี้ให้เกิดประโยชน์" เมื่อหยิงฉางกล่าวจบ ก็ออกเดินทางทันที เป้าหมายของเขาในวันนี้คือ การไปถึงเมืองอี้เฟย

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา